थरारक

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

ज्या आवयच्या काळजाचे खोलायेंत दुख्ख पावलें आनी आपल्याक काबार करचे पयलींच आपलो अंश जाका कसोय जगचो पडचो न्हय म्हूण तिचो तो निर्णय घडये आशिल्लो जावये.

एक अशी गजाल घडची आनी मस्तकाक तिडक मारची, त्या तिडकी भितर कसलेंय पावल उबारचें, कितलें योग्य आसा? ‘रागाच्या भारार केलें तें उरलें’ त्या वेळा वयलो तो हायपर टेम्पर आमकां खंयच्या थरा वयल्यान पावयतलो हाचो नेम ना. राग, आपल्या मनांतली आमकां भयंकर स्थितींत पावोवपी अशी गजाल. सगलें चित्रूच बदलून उडयता. त्या बदलाक थंडसाणेन विचार करीत जाल्यार कितलें बरें जातलें न्हय? पूण आयचो काळ हो कितें करता तें थरारक करता. मनां दुशींत जाल्यांत अशेंच दिसता.
राग हो योग्य न्हयच. तरी त्या आयिल्ल्या रागा बाराबर थरारक कृत्य मात घडून वता. हाचो परिणाम कितें जाता? आपूण स्वताकूच फटयता. सारकें न्हय. आपुणूच मानसीक परिस्थिती बदलून बसता. एक चुकीचें पावल कितलें सोसूंक लायता न्हय.
खरेंच काय? आमचे जग हें खरेंच खुबूच बदलत चल्ला काय? अशें प्रस्न कित्याक तयार जातात. आपलेंपण शेंणला. मोग माया विसरत चल्ला. मोग हो फक्त तूं दिता, आपले पोट भरता जाल्यारूच अशे दिसता. शीं… अशें तोंडांत आयले बगर रावना.
हालींच घडिल्ल्या सद्या सोंप्या गजालीक लागून एक आवय इतली क्रूर काळजाची जावंक शकता काय? पूण शकली कारण कितें राग, दुस्वास, मनांतल्या चिंतनांनी तिका अशें पावल उबारपाक भाग पाडलें. कितलें क्रूर जालें जग हें, अशें मनांत आयले बगर रावचें ना अशेंच जालें. एक आवय जिच्या मोगाची सर केन्नाच विसरची अशी न्हय ती अशें कृत्य करपाक पावली. आपल्या स्वताच्या निरागस भुरग्याक जिवेशी मारप! आवयची तुळा आतां बदलपाची लाट बी येत अशीं भिरांत निर्माण जावंक कळाव लागचोच अशें दिसलें. ना अशें चित्र बदलचें ना.
ज्या आवयच्या काळजाचे खोलायेंत दुख्ख पावलें आनी आपल्याक काबार करचे पयलीं आपलो अंश जाका कसोय जगचो पडचो न्हय म्हूण तिचो तो निर्णय घडये आशिल्लो जावये. पूण अशीं चिंतनाच तर सगली वाट लायतात. आयज बायल साक्षर जाल्या. तिका सगलें कळटा तरी अशें करपाक वचप म्हळ्यार ही तिणें केली ती चुकीची गजाल.
एक आवय अशें रूप कित्याक घेवंक गेली? खरें सत्य तिणें जें सोंसलें, मागीर तें तिच्या मनांतल्यान बरें वा वायट हे सत्य तिका आसता. पूण जें करता तेन्ना तूं मात आनीक दळभबद्री म्हणल्यार कोण ना म्हणचे ना. खूब वायट गजाल. थरारक अशें हें भंयकर केन्नाच घडचें न्हय.
आयज काल मनशांचे कितें चिंतप कळना. थरारक निर्णय घेतात. खूब वायट जाता. खरेंच कलियूग कितलें वायट. नाका तसलेंच घडटा. कोण कांय पयशा खातीर तर कांय उदारी खातीर, कांय जाग्या खातीर तर कांय वाट्या खातीर अशे करतात. खरेंच मनीसपणूच शेणलां हें अश्या चित्रांतल्यान दिसता. संस्कार कमी पडटात काय? कशे पडटलें? हो प्रस्न बी चुकीचो दिसता. एक आवय जर अशे थरारक करूंक लागली जाल्यार मात कलियूग आपले रंग अशें दाखयता हे चित्र आमच्या आयच्या दोळ्यां मुखार चलता. हय थरारक गजाली आयज चड घडटात. देवा अश्या मनशांचो जल्मूच नाका जो अशी थरारक कृत्या करता म्हणून दिसता.
अशीं वायट कृत्यां करपाचें निर्णय घेवं नाकात. मन शांत दवरात. त्या वेळाच्या रागाक आपणेच थंड केलें जाल्यार सगलेंच बरेंच जातलें.

सोनाली सु. पेडणेंकार
9923046779