भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गोंयांत तिसऱ्या जिल्ह्याचो प्रस्ताव मुखार आयला. ताचें मुख्यालय खंय आसचें हाचे वयल्यान आतां वाद चालू आसा. थोड्यांक दिसता तें केप्यां आसचें, तर उरिल्ल्यांक तें कुडचड्यार जाय! काणकोणकारांनी अजून मत उक्तावंक ना दिसता. नव्या जिल्ह्यांत केपें (लोकसंख्या 81,193), सांगें (65,147), काणकोण (45,172) आनी धारबांदोडें (25,629) ह्या तालुक्यांचो आसपाव आसतलो खंय. धारबांदोडें पयलीं सांगें तालुक्यांत आशिल्लें. मागीर ताका तालुक्याचो दर्जो मेळ्ळो. ही लोकसंख्या 14 वर्सां पयलींची. ती आतां वाडिल्लीय आसूं येता वा देंविल्लीय आसूं येता. उत्तर गोंयांत 817,761 तर दक्षीण गोंयांत 639,962 लोक रावतात. अर्थांत आतां तातूंत व्हडलो बदल जाला. गोंयांत वट्ट नीज गोंयकार कितले आनी भायले कितले ताचीय लोकमेजणी जावंक जाय.
मंगळागौर मनयतना ‘खुर्ची का मिरची’ (पहिली मंगळागौर, 1942) हें सिनेमांतलें पद म्हणटात. कांयसो तसोच वाद नव्या जिल्ह्याचें मुख्यालय खंय आसचें, हाचेर चलता. केपें काय कुडचडें. विधानसभेंतूय तो पावला. निलेश काब्राल (कुडचडें) आनी एल्टन डिकॉस्टा (केपें) हांच्या वादा उपरांत येणावळ मंत्री बाबुश मोंसेरात हांणी जिल्ह्याचो प्रस्ताव अजून मुळाव्या पांवड्यार आसा. मुख्यालयाचेंय थारूंक ना, अशें सांगून वादार उदक ओतलें. पूण सोशल मिडियाचेर तो अजून चलता. केपें, कुडचडें हें ठिकाण सगल्यांक बरें, सोडून काणकोण. थंयच्या लोकांक 25 ते 39 किलोमिटर प्रवास करचोच पडटलो.
तिसऱ्या जिल्ह्यांत येवपी सगलेच तालुके तशे दोंगराळ वाठारांत पडटात. तांकां प्रशासन मात्शें लागीं पडूं येता. हेर राज्यां प्रमाण गोंयची स्थिती ना. पूण तिसरो जिल्हो जातकच मुखेल शारां रेल्वेन, बशीन जोडूं येतात. सगल्या तालुक्यांक लागीं पडटा तशें मुख्यालय आसचें. ते खातीर नवो गांव सोदून थंय व्हडली इमारत, दुकानां, बाजार, अधिकाऱ्यांक रावपाक घरां बांदू येतात. ह्या जिल्ह्याचें नवेंच मुख्यालय कित्याक आसचें न्हय? तें जाता थंय उदरगत पावता. नोकऱ्यो, वेवसाय करूंक मेळटा. येरादारी वाडटा. ताका लागून दरेकल्याक तें आपल्या शारांत आसचें अशें दिसता. कामा खातीर मडगांव, पणजे फावटी उण्यो जातल्यो. सगल्यांत म्हत्वाचें रस्तो, वीज, भलायकी, उदक ह्या मुळाव्या सुविधांत वाड जातली. मुख्यालय, पुलीस, शिक्षण संस्था, बाजार, दुकानांनी रोजगार मेळटलो. वेवसाय वाडटलो. राजकारणाची आवड आसा तांकांय लोकप्रतिनिधी जावपाची संद मेळटली. मात, खरेंच तिसऱ्या जिल्ह्याची राज्याक गरज आसा काय, असो प्रस्न जायते जाण विचारतात. पूण अर्थीक, समाजीक उदरगती खातीर तो जाय अशेंय कांय जाणांक दिसता. सध्या आसात ते गांव रस्तो येरादारीन जोडल्यार नव्या जिल्ह्या बगर विकासाची गंगा चड नेटान व्हांवपाक शकता.
महाराष्ट्र, उत्तर प्रदेशा सारक्या व्हडल्या राज्यांनी कारभार नेटान जावपाक चड जिल्हे जाय पडटात. प्रशासन, उदरगती संबंदीचे निर्णय बेगीन घेवपाक मेळटात. मुळाव्यो सुविधा रोखड्योच दिवंक मेळटात. कांय गांवांनी रस्ते, लायट, उदक आनी हेर जिणेगरजेच्यो सुविधा नासतात. तेन्ना प्रशासनाचें विक्रेंद्रीकरण जावप बरें.
जिल्हो ही प्रशासकी गरज. पूण जायते फावटी तातूंत समाजीक, राजकी उद्दिश्टांय लिपिल्लीं आसतात. राज्याचो वाठार, लोकसंख्या, थळाव्यांच्यो समस्या. भुगोलीक अडचणी हाका लागून नवे जिल्हे करचे पडटात. गोंयांत नवो जिल्हो नेमको कित्या खातीर करतात, तो हेतू उपरांत साध्य जावंक जाय. नव्या जिल्ह्यांतले चारूय तालुके तशे अविकसीत आसात. थंय साधनसुविधा निर्माण करपाची व्हडली संद सरकाराक आसा. मात हें करतना पर्यावरणाक
कसलोच धपको बसपाक जायना. चारुय कडेन मनभुलोवपी सैम आसा. तालुक्यांचो आंकडो वाडूं वा जिल्ह्यांचो, हो सैम सदांकाळ तिगपाक जाय. आनीक वाडपाक जाय.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
