तांणी तत्वांक लायल्या चुट्टी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

एक अस्तुरी जिका देवतेचें रूप फावो जाता अशें आमी मानतात. जिका लागून घराक घरपण येता. जिका मोगाळ, सोंशीक, कश्टी हीं बिरुदां मेळिल्लीं आसा ती अशी लोकांक नाडूंक लागली जाल्यार समाजान कोणाचेर विस्वास दवरचो?

‘देख तेरे संसार की हालत क्या हो गयी भगवान, कितना बदल गया इंसान।’ एका वेळार नामना जोडिल्लें हें हिंदी भजन स. भारतीय श्रेश्ठ कवी प्रदीप हांणी रचिल्लें. आयज म्हाका याद जावपाक कारण लेगीत आमी मनीसच जावन आसात. दरेकल्याक दिसता आपले जिणे दर्जो वयर सरचो म्हूण, जिवीत सुदारचे म्हूण ही सैमीक गजाल. अशे सकारात्मक विचार मनांत येवप वायट न्हय. कारण अशे विचारच मनशांक वावर करूंक उर्बा दितात. दरेकल्यान आपल्याक जाय तसो बदल घडोवन हाडटना हेरांचे लुकसाण जावचें ना तांकां मनस्ताप जावचो ना हाचीय खबरदारी घेवची पडटा. घेतात व्हय आमी अशी खबरदारी? ह्या प्रस्नाची ना अशी जाप मेळटली.
कारण आयज पुराय गोंयांत एकामेकांक तोपी घालपाचे जे प्रकार उजवाडाक आयिल्ले दिश्टी पडटात. ते पळयतकच मनीस आपलो सुवार्थ पुराय करचे खातीर केदेंय व्हड पाप करूंक तयार आसा म्हणपाचें तांचे वागणुकेंतल्यान पळोवंक मेळटा. फाटल्या कांय सुमानांत अशो लोकांक लुटपी खबरो कानार पडले बगर एकूय दीस मुखार गेल्लो म्हाका याद जायना. आतऱ्या पयऱ्यान कसलीं ना कसलीं नाडेपन्नां उक्तडार येत आसतात. अजापाची तशेंच अती दुख्खाची गजाल म्हणल्यार हातूंत गुंथल्यांत त्यो भोव करून अस्तुऱ्योच जावन आसात. एक अस्तुरी जिका देवतेचें रूप फावो जाता अशें आमी मानतात. जिका लागून घराक घरपण येता. जिका मोगाळ, सोंशीक, कश्टी हीं बिरुदां मेळिल्लीं आसा ती अशी लोकांक नाडूंक लागली जाल्यार समाजान कोणाचेर विस्वास दवरचो? जी आपल्या भुरग्यांक उजू चलणुकीचो मार्ग दाखयता ती मार्ग चुकत जाल्यार त्या भुरग्यांनी कोणाच्या तोंडा कडेन पळोवप? तिची अशी बिकट परिस्थिती जाल्ली पळोवन म्हाका प्रस्न पडटा नवे पिळगेक आमी कोणाची देख घेयात म्हूण सांगतले काय? पयसो आनीक पयसो फक्त पयसो जमोवचे खातीर केल्ली ही खटपट जिवार आयली काय ना. हांकां कशीच माफी म्हणटात ती ना. खंय गेलीं तीं तत्वां, त्यो देखी, त्यो मनीसपणाच्यो काणयो जी आवय आपल्या भुरग्याक सांगताली, समजायताली. खरें सांगपाचें म्हणल्यार आमी व्हगडावन बसल्यात तीं सासणाकाळ जिवीत उरची तत्वां.
दरेक मनशाच्या जिवितांत जटील प्रस्न उप्रासतात अशा वेळार आपली बुद्द घाण दवरूंक शकनात. विचार करून निर्णय घेवंक जाय. खास करून तो जर पयशाचो वेव्हार आसत तर वेवस्थीत म्हायती एकठांय करूनच निर्णय घेवंक जाय. बदलत्या काळा बराबर जे तरेन मनशांत शारिरीक तशेंच मानसीक बदल घडत आसतात. तेच तरेन बऱ्या वायट गजालींचो परिणाम लेगीत जिणेर जायत वता. कांय जणांक दिसता सूख विकतें घेवंक पयसो हेंच साधन. तो मेळोवचे खातीर अशे मनीस खंयच्याय थरार वचूंक तयार आसतात. आपली पयशाची गरज पुराय करचे खातीर हे लोक भावार्थी मनशांक फुसलावन तांचे दुखणें वळखून तांकां चुनो लावन पसार जातात. जांची अर्थीक परिस्थिती घटमूट आसता तेय लोक हावरटपणाक लागून फसतात तेन्ना अशा देडशाण्यांची कीव आयले बगर रावना.
आदीं आपलीं कामां पुराय जावचीं, जिणेंत सूख समाधान येवचें म्हूण लोक देवाक सांगणें करताले, प्रसाद पाकळी घेताले. घाडी भगतागेर वचून देवाक आळयताले. भावार्थान केल्ली अशी मागणी जायते फावटी पुराय जातालीय बी. म्हाका याद जाता भुरगेपणा वेली, म्हजी आवय कसलेंय काम लांबणेर पडलें जाल्यार भगतागेर वताली. भगत देवाचे रागणें पयसावंक उपाय सुचयतालो तो परवडपा सारकोच आसतालो. आमाशे रातीक, दीसधारेक गेले उपरांतच तो करचो आसतालो. एका सुपलेंत कांय जिन्नस घालून तिणे तें शास्त्र म्हजे कडल्यान करून घेवचें. ते सुपलेंत काळे तीळ, उडीत वा तांदळाच्या पिठा सारकिल्लो जिनस आसूं येत, सारकी बरी याद जायना. सांगपाचें म्हणल्यार आयज ही पिशेंपणा कांय प्रमाणांत उणी जाल्यांत तरी लेगीत समाजांत धोंगी बाबा फाटल्यान वचपी कमी नात. अदीं मदीं हे बाबा आपल्या कुकर्माक लागून चर्चेचो विशय थारताले. हें फाराचित्र बदल्लां त्या धोंगी बाबांक फाटीं घालून ह्या अस्तुऱ्यांनी हांयस लावन पालू धरचो, तसो सो यत्न सफळ करून ‘हम किसी से कम नहीं’ अशें पटोवन दिलें म्हणचे पडटलें. तांचे हे कारनामे पळयतकच गोंयचीं बायलां बरीच मुखार पावल्यांत अशेंच म्हणचें पडटा. अशा चिमटीभर बायलांक लागून पुराय स्त्री जात बदनाम जाता ताचें कितें?
एक वचनी रामाक वनवासाक धाडपाक दशरथ राजाक असहाय करपीय एक अस्तुरीच आशिल्ली. आज जें कितें घडटा ताचे फाटल्यान व्हड असूर शक्ती काम करता हें निश्चीत. ते शक्तिच्या बळारच ह्यो अस्तुरी लोकांक तोपयो घालूंक सफळ जाल्यो. मनशाची भिरांत ना जाल्यार देवाची तरी भिरांत आसूंक जाय काय नाका. ह्या बायलांक लोकांचे पयशे घेतना मातूय भिरांत कशी दिसली ना काय. अशें आतां लोक उक्तेपणान उलोवंक लागल्यात.
केश फॉर जॉब, तरेकवार बॅंक घोटाळे, सायबर लूट हे एक प्रकारचे वेवसाय जाल्ले आसात. लुटूंक मेळटा तो आपलें काम सोदोवन घेता. सामान्य मनशांची कामां जेन्ना न्यायान जावंक कुस्तार जातात तेन्ना अशा वेवसायांक उदक आनी सारें मेळटा. ‘केश फॉर जॉब’ सारकिल्लो वेवसाय फुलपाक आनीक फळपाक कितलेशेच पावसाळे गेल्यात हें वेगळें सांगपाची गरज ना. सरकारी यंत्रणा सायबर गुन्यांव कशे पयसावं येता हाचेर उपाय सोदूंक गुंथिल्ली आसतना ह्या अस्तुऱ्यांच्या धूर्तपणान सगल्यांकच चक्रावन सोडल्यात. आमचे जाण्टे सांगताले सत खंय केन्ना लिपून उरना एक ना एक दीस उक्तडा येताच. तशी शी गत ह्या मतलबी अस्तुऱ्यांची जाल्या. अशे कारनामे करूंक तांका कोणाचो पालोव मेळटालो आसत तर पुलिसांचे हात तांचे मेरेन पावत व्हय? हें न सुटपा सारकें कोडें पुलीस सोडोवंक शकतले का‍य ना हो येतलो काळूच थारायतलो. अशो घडणुको पळयतकच पयशांक लागून तत्वां बदलूंक कळाव लागना हेंच कोडू सत बाकी सगलें फट.

एच. मनोज
9822441417