तकियाकलाम….भियेवपाची गरज ना!

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

तशेंच त्यामुळे, हांव सांगता तूं आयक रे हीं उतरां कानार पडलीं जाल्यार ती विशिश्ट व्यक्ती आमच्या दोळ्यां मुखार उबी रावता.

तुमी खंयचोय मनीस उलयतना परत – परत एकाच उतराचो वापर करतना आयकलांच आसतलें. असल्या उतरांक ‘तकियाकलाम’ म्हणटात. जाका इंग्लिशींत ‘catchphrase’ वा ‘tagline’ म्हणटात. चडशे आमी सगलेच हाचो वापर करतात. राजकी फुडारी, विधानसभेंत सभापती आनी शाळेंत शिक्षक अश्या उतरांचो चड वापर करतना दिसता. ‘तकियाकलाम’ हें उतर दोन वेगळ्या उतरां पासून तयार जालां. तकिया आनी कलाम. तकिया म्हणल्यार उशें आनी कलाम हो अरबी भाशेंतलो शब्द म्हणल्यार उतर, कथन वा वाणी. जसो एकाद्रो मनीस उश्याचेर तेंकता, न्हिदता तेन्ना ताका आराम मेळटा, सुसेग मेळटा, तेच तरेन उलयतना हीं उतरां आमकां एके तरेन आदार करतात. ते मेरेन आमकां फुडलो विचार करपाचो वेळ मेळटा. तशेंच हीं उतरां मदलो टायम – गॅप भरपाचींय कामां करतात आनी खंयचेय गजालीचेर विशेश भर दिवपाचेंय काम करतात. खूब फावटी ह्या उतरांचो तसो कांय अर्थ आसना, पूण संवंयेचेर पडटा. मनशाची वळखूच त्या उतरां वयल्यान जाता. भिवपाची गरज ना, सातत्यान, घडये-कदाचित, जेणेकरून, मुद्दमहून हीं मुख्यमंत्री डॉ. प्रमोद सावंत हांचीं तकियाकलाम. कोंकणी भाशण करतना मुख्यमंत्री हीं उतरां वापरताच. तशेंच त्यामुळे, हांव सांगता तूं आयक रे हीं उतरां कानार पडलीं जाल्यार ती विशिश्ट व्यक्ती आमच्या दोळ्यां मुखार उबी रावता.
हिंदींत, इंग्लीशींत, मराठींत आनी कोंकणींत चडशीं अशीं तकियाकलाम उतरां वापरतात. आनिकूय खूब आसतलीं. दरेकान आपलीं कसलीं आसात तीं पळोवचीं.
‘ठीक है’! हें उतर भारतांतलो दरेक शिक्षक दरेका वाक्याच्या शेवटाक वापरता. म्हजे एके शिक्षिकेक हांवें नांवूच दवरिल्लें – ठीक है! मागीर तिणें ‘ठीक है’ म्हणपाचेंच बंद केलें. Ok, Ok ok, right? Correct है ना? हें उतर इंग्लीशींतलें, पूण लोक सगल्याच भाशांनी वापरतात. ‘है कि नहीं है’ अशें म्हजो एक सर दरेका वाक्याच्या शेवटाक म्हणटालो आनी हांव मातसो तवनास. हांव ‘नहीं है’ म्हणटालों! ‘फिर भी’ पूण गोंयकार आनी भारतीय लेगीत हाका ‘फ़िर’ भी म्हणटात. अमुक अमुक, तमुक, फलाना – ढिमकाना, वग़ैरह, शायद (‘शायद से’ मात ना) हीं उतरां तर सर्रास वापरतात. उत्तर भारतीय लोकांक ‘बेटा’ म्हणपाची संवंय आसता. फोनार उलयतना वा सहज उलयतना खूब लोक ‘अच्छा’ हें उतर वापरतात. PK फिल्मांत हें उतर वापरिल्लें. म्हजी एक इश्टीण हें उतर खूब फावटी वापरता आनी खरें सांगूं, तिचेच वयल्यान म्हाका हो लेख सुचलो! यानी, तो, समझ में आ रहा है? समझ गए? समझ रहे हो? क्या समझे? हीं उतरांय चडशे शिक्षक वापरतात. देखिए कि, थोड़ा बहुत, असल में, दरअसल (‘दरअसल में’ अशें उतर ना, पूण लोकांनी तेंवूय आतां केलां), पता है? पता नहीं होगा, मालूम है? मेरे अनुसार, मुझे लगता है, क्या बात है, देखा जाए तो, ज़ाहिर है, कोई बात नहीं, मान लो कि, सच कहूँ तो, जाने दीजिए, मतलब, अमुमन, मसलन, तक़रीबन, क़रीब, जे बात, अरे यार, अरे वाह!, जी, जी जी, हाँ, हाँ हाँ, वैसे, ख़ैर, फिर कभी, बस हीं उतरांय खूब लोक वापरतात. मित्रो, मेरे प्यारे देशवासियो, भाइयो बहनो हीं उतरां कोणाचीं आसात तें सांगपाची गरज ना!
हिंदींतलो सगल्यांत चड वापरतात तो तकियाकलाम जाका मागीर फुडें कितें जाप दिवपाची तेंच कळना तो म्हणल्यार – और बताओ, क्या हालचाल, सब बढ़िया? आप बताइए. आतां फुडलो मनीस कितलोय बरो ना, ताका कसलेंय टॅन्शन आसल्यार लेगीत सब चंगा, सब ठीक, कुशल मंगल, सब बढ़िया हीच जाप दितलो. पूण कांय मनीस आसतात जे खरेंच आपलें दुख्ख – दर्द सांगपाक लागतात. गोंयकाराक विचारलें जाल्यार – सामकें जाम पडिल्लें, कशेंच जायना जालें, कमरान आयिल्लें, तकली फोडटाली, सणसणटाली, आंगाचे एके सायडीन कितें जातालें, वळवळटा, कणकणटा करून असले लोक कोंकणींत दर्द – दुख्ख उक्तावपी सगली उतरावळ घेवन येतात. तेन्ना दिसता ओगीच हाका विचारलें, फुडले फावटीं विचारप ना. सगलींच बरीं नासतात, पूण लोक जगार सांगत रावनात.
मराठींतले कांय तकियाकलाम पळोवया. काही हरकत नाही, बरोबर, बरं, नक्की, ठीक आहे, अरे वाह! काय रे, काय गं, म्हणजे काय, काय म्हणतोस, आणखी काय विशेष, आणखी काय नवीन, कदाचित, बघूया, खरं सांगायचं झालं तर, नाही का, बरं का, कुणाला सांगू नको, तुला म्हणून सांगतो! आतां हांगा ‘काय रे’, ‘काय ग’ हाका जाप कितें दिवप तेंच समजना. तेन्ना – ‘काही नाही’ म्हणून हांसून वचप. ‘आणखी काय विशेष, नवीन’ अशें म्हणपी लोक आपल्यो गजाली कांय सांगचे नात. दुसऱ्या कडल्यान गजाली भायर काडून घेवपाक तांकां बरें तरेन जमता. ‘खरं सांगायचं झालं तर’ म्हणपी हेर वेळार फट सांगतात काय असो प्रस्न पडटा. घडये सदांच फट उलयतात आनी खरें सांगतना हें म्हणटात. थोडे मनीस उलयतना चडूच हांसून, नखरे करून उलयतात. ती गजाल हांसपाची आसल्यार समजूं येता, बेश्टेंच हांसता जाल्यार कळटा तो मनीस एक नंबर फटींग म्हणून. ‘कुणाला सांगू नको’ म्हणपी ‘कुणाला सांगू नको’ म्हणून जगभर सांगतात आनी मागीर म्हणटात ‘तुमकां कशें कळ्ळें?!’ तशेंच वयर सांगलां तशें थोडे मनीस उलयतना चडूच हातवारे करून उलयतात, थोडे एक सारकी जीब भायर काडटात, थोडे माचयेर लेगीत हालतात, एक सारके केंस सारके करतात, कॉलराक हात लायतात, पँट वयर करतात हेवूय बी आमकां तकियाकलामांत घेवपाक मेळटा.
कोंकणींतले चडशे – आनी कितें खबर, घट मरे, येदोळच्यान रावलां मरे हांव, ह्या अर्दाक, त्या अर्दाक, असो नीट्ट चल, फुडें वचून कोणाकूय विचार, right मार, left मार, तूं मरे, माती, तकली तुजी, गेलो तेल लायत, सवंगा, माकडा मागीर, आनी, सगलें, आख्खें, सारकेलीं उतरां पळोवपाक मेळटात.
इंग्लीशींतलीं पळयात – got it, you know, I mean, I hope, right, ok, ok ok, no issues, no problem, are you getting my point, clear, like, nonsense. Nonsense हें उतर तारक मेहता सीरियलींत जेठालाल वापरता. Actually, basically, literally – हीं तीन उतरां आनी कांय गाळी इंग्लीशींतल्यान काडल्यो जाल्यार ‘आधा भारत तो अँग्रेज़ी बोल ही नहीं पाएगा’! Hmmm, Ummmm हीं उतरां उलयतना चड त्रास दिनात, जितलीं बरयतना दितात. हांकां जाप कितें दिवप तेंच समजना. हांवूय खूब फावटीं व्हॉटसअॅपार Hmmm धाडटां, मागीर फुडल्याक विचार करूंदी कितें जाप दिवप ती.
तर हीं आशिल्लीं कांय तकियाकलाम उतरां, जीं तुमी खूब जाणां कडल्यान आयकल्यांच आसतलीं वा तुमी स्वता वापरतात आसतले. Correct न्हय? You are getting my point no? घडये तुमकां खबर नासुये की असल्या उतरांक तकियाकलाम म्हणटात. कांय लोकांच्या भाशणांतल्यान सगलीं तकियाकलाम उतरां काडल्यार कांयच उरचें ना. हो लेख हांगाच सोंपयतां. I hope you got my point! निमाणें एकूच सांगतां, चडूय वापर करूंनाकात, नाजाल्यार मागीर मात भियेवपाची गरज आसा, कारण मूळ सामुग्री कांय ना आनी भाशण फकत तकियाकलामान भरिल्लें आसतलें.

आदित्य सिनाय भांगी
9673585953