भांगरभूंय | प्रतिनिधी
पावस तेंकलो काय जळारां पसून जावपी दुयेंसां तकली वयर काडटातूच. पूण, हालींच्या तेंपार हरशीच्या दिसांनीय तीं सगल्याक पातळपाक लागल्यांत. गोंयांत खास करून डेंग्यूचे दुयेंती हालींच्या वर्सांनी वाडपाक लागल्यात. भलायकी खातें उपाय घेता, पूण डेंग्यूचेर अजून नियंत्रण येवंक ना. गांवडोंगरी पंचायत वाठारांतल्या गांवांनी अंदूं साठां वयर डेंग्यू दुयेंती मेळ्ळ्यात. हो आंकडो अजून वाडत आसा, ही हुस्क्याची गजाल. फक्त गांवडोंगरी वाठारांतूच न्हय, तर राज्यांत फाटल्या चार म्हयन्यांच्या काळांत डेंग्यूचे शंबरां वयर दुयेंती सांपडल्यात. पणजी, कांदोळी, नेरूल (निल्ला) हे तर हाॅटस्पाॅट जाल्यात. भलायकी खात्याच्या मतान, नेरुलांतल्या थारावीक वाठारांत दरवर्सा डेंग्यूचे दुयेंती मेळटात. थंय पियेवपाच्या उदकाची समस्या आशिल्ली. देखून लोक मेळटा तशें उदक सांठोवन दवरताले. आयदनांचेर धांपणी आसतालींच अशें ना. म्हणटकच जळारांची पैदास जाली. पणजे शारांत मळो, भाटलें, आल्तिनो हांगा डेंग्यूचे दुयेंती मेळ्ळ्यात. हांगां सुरू आशिल्लीं कामां, तातूंत पावसाचें सांठून उरिल्लें उदक हाका लागून जळारां वाडलीं. वास्को स्थलांतरीत कामगार रावतात थंयूय डेंग्यू पावला. मात पोरूं इतलो तो खर ना. भलायकी खात्याच्या मतान, दिवचल, सांखळे, म्हापशें, साळगांव, पेडणें…. सगल्याच शारांनी डेंग्यूचे दुयेंती मेळ्ळ्यात. वेळारूच उपचार केल्यात दुयेंती बरे जातात. तरीय डेंग्यू वा जळारां पसून जावपी हेर कसलेंच दुयेंस लोकांनी वयले वयर घेवपाक जायना.
डेंग्यू जालो काय जोर येता. दोन ते चार दीस उरता. ताचे परसूय चड दीस उरूं येता. थोड्यांक लक्षणांय दिसनात. मात, घरांत वा सरभोंवतणी कोणाक डेंग्यू जाला जाल्यार सादूर रावप बरें. गोंयांत डेंग्यू पातळिल्लो वाठाराची भलायकी खात्यान पळोवणी केली तेन्ना तांकां कांय कडेन घरा भोंवतणी बुरशेपणां दिसलीं. जळारां फक्त गटाराच्या उदकांतूच तांतयां घालतात आनी थंयच तांची पैदास जाता, असो एक समज आसा. पूण तो चुकीचो. सामक्या नितळ उदकांतूय जळारां तांतयां घालतात आनी हीं जळारां हेरां परस चड घातक आसतात. डेंग्यू, मलेरिया, हतीरोग जाल्ल्यांक चाबतकच तीं बऱ्या मनशाक चाबत जाल्यार मागीर ताका तें दुयेंस जाता आनी मुखार जळारां तें सगल्यांक पातळायतात. तेर्रास घालतकच तो घट जावपाक वयर उदक सांठोवन दवरतात, तीं ह्या जळारांचीं पैदास केंद्रां. ताकाच लागून बांदकामां चालू आसतात, थंय डेंग्यू, मलेरियाचे दुयेंती चड मेळटात. सांठिल्लें खंयचेंय उदक धोक्याचें. लातां, कट्ट्यो, टायर, खेळणी, बूट…. उदक सांठून उरतलें असली कसलीय वस्तू घरा भोंवतणी आसत जाल्यार ती काडपाक जाय. गटार, कपडे उमळपाचें उदक वचपाचो चर नेमान नितळ करपाक जाय. सुकण्यांक उदक दवरपाची वाटी, फुलांचे भायर आशिल्ले वाझ तपासूंक जाय. घरांतलीं बल्लां, मडक्यो, कळशे, कळसुल्यांनी उदक चड दीस दवरूंक जायना.
आयज भोवतेक घरां भायर पोरसूं आसता. थंय तरातरांचीं झाडां, वेली आसतात. तणूय वाडिल्लें आसता. पावसाक सुरवात जाली काय थंय जळारांची पैदास जाताच. जळारां पसून जतनाय घेत जाल्यार दुयेंसां पयस दवरूं येतात. विजेचेर चलपी जळारां विरोधी उपकरणां, अगरबत्ती वापरूं येता. घर आनी वाठार नितळ दवरपाचो. जनेलांक जाळी मारपाची, मच्छरदाणी वापरपाची, सांजवेळा धूप, धुंवरी करपूय बरें, जळारां सांजवेळा वा रातचींच त्रास करतात अशें ना. दिसाचीं चाबतात, तीं चड धोक्याचीं आसूं येतात….. तशे जळारां पसून वांचपाक कितलेय उपाय केले तरीय ते उणेच. म्हणटकच जोर आयलो जाल्यार तपासून घेवप सदांच बरें.
गोंयांत पातळ्ळा त्या डेंग्यूचेर अजून तशें नियंत्रण येवंक ना. ताका लागून भलायकी खातें, थळाव्या स्वराज्य संस्थां वयली जापसालदारकी वाडल्या. पूण सगल्यांत बरें काम करूं शकतात, ते खुद्द लोक. समाजान डेंग्यूक धांवडावपाक हेरां परस परिणामकारक काम करूं येता. पालिका, पंचायतींनीय धुंवर सोडपा पुरतें मर्यादीत रावनासतना जंय गटारां, कोयरां बल्लां आसात, थंय नेमान नितळसाण दवपाक जाय. थळाव्या लोकांकूय सल्लो दिवंक जाय. एकजुटीन वावुरले बगर जळारां पसून पातळपी हीं दुयेंसां काबार जावचीं नात.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
