भांगरभूंय | प्रतिनिधी
पाठ करुन काणी सांगप. अशें घट मतींत दवरुन भुरगीं पाठांतर करपाचें थारावंक लागलीं.आपल्याक पाठ करपाक येतलें !? काय ना हो दुबाव मात मनांत येवन गेलो. कांय जाणाक दिसलें ” सामकेंच सोंपे” तर कांय जाणाक एकदम ताण आयलो तकलेर.
“म्हाका केन्ना पाठ करपाक येना ” आतां हांव कितें करुं”? म्हणलें श्वेतान. तांणें म्हणलें तें बावलेन आयकलें.
” आगो एक फावट यत्न करुंन तर पळय”.बावलेन सांगलें.
येना , जावचें ना, कठीण अशें आमकां बेठेंच दिसता. काम करपाक सुरवात करतां करतां आपुण सगलें येता”
बायुलाची बावली म्हणटां तें खरेंच, अशें कांय भुरग्यांक दिसलें. तिजें उलोवप आयकुन तांकां मनांतल्यान खोस जाली.
” आतां घरा कडेन वचून आज्या म्हऱ्यांत बसून पाठ करतलो ” उमेश मनांत बडबडलो. ताका खूब बरें दिसलें. आजो सदांच ताचे कडेनबरें पाठांतर जाता म्हूण ताजी तुस्त करतालो. कविता, काणी, परिच्छेद, स्तोत्र उमेश रोखडेंच पाठ करुन म्हणून दाखयतालो. घरात ताची खूब तोखणाय जाताली.
“पूण व्हड काणी जातली? “… हो मनांतलो दुबाव बावलेन पयस केल्लो.
” Try, try and try” म्हणलें बायुलाचे बावलेन. दर एकट्यान यत्न करप गरजेचे , तांतूतल्यांनच
वाट मेळटा. पुस्तकां वाचप, काणयो आयकप, एकामेकाक सांगप. ल्हवु मायकार उलयतां उलयतां, दोन चार आोळी पाठ करप, त्यो म्हणून दाखोवप.
” ल्हवु स्मरणशक्त वाडत वता”
“आजो म्हाका सदांच tables म्हणपाक लायतालो. ताका लागूनच पाठ करप सोपें जालें .आपणें आपल्या मतींत येतलेंच अशें समजून अभ्यास करप.
” तुका येतलें सगलें ” हीं उतरां उमेशाची उर्बा वाडयतालीं. आज ताका आज्याची उतरां परत परत याद जातालीं.
घरा वच्चे पयलीं तांणें ही खबर बावलेक सांगली. तें आयकुन भुरगीं उमेदीन फुल्लीं.
” आमी तुजे भशेन इल्लें इल्लें पाठ करतलीं” भुरग्यांनी ते दिसा एकच विशय घट मनांत दवरलो. बायुलाची बावली आज भोव खोशी जाली. ती हांसता उमेदीन नाचता तें पळोवन भुरगीं तिका पळयत रावलीं. इतल्यांत बायुलाची बावली हांसत उलयली, ” म्हाका आज तुमची अपुरबाय करची दिसता. तुमी म्हाका खूब उमेद दितात.”
भुरगीं बोंमाड्या भशेन उमेदीन फुल्लीं.
” आमकां पाठ बी करपाक बरेंच येतलें तर” हें उमेदीचें ल्हार तांकां दर्यात पेंवपाची खोस दिवन गेले.
” केन्ना केन्ना पप्पा, मम्मा तापयता ,उलयता, दोळे मोटे करता ते बेठेच काय…”
” Try try and try ” हीच तिची आयडिया. खोशयेन भरिल्ली उमेदीची भुरगीं आपसांत उलोवंक लागलीं.
बायुलाची बावली मात मोन्यानी कितें चल्लां हाजेर बारीक नदर दवरुंन आशिल्ली.
” तुका कितें पाठ आसा? “
” हय म्हाका कविता येता”
” म्हाका काणी येता सांगपाक, कितलें जमतलें खबर ना”
” म्हाका सगली काणी पाठ आसा. तुमका दुसरे फावट सांगतलो.”
एकामेकां कडेन केल्लो संवाद तांकां उलोवपांतलें मेकळेपण शिकोवन गेल्लो. एकामेकां डेन उलोवप, वागप, सहज जायतें कितें शिकोवन गेल्लो. बावली तर तांकां मोग, माया, घटसाण, धिटाय आनंदान दीस घालोवपाचो आज्याल्या बोल्सांतल्या च्याॅकलेटीचो सुवाद खावपाक दिवन गेल्लो.
” व्वा! गे व्वा बावले…. तूं सगल्यांक बेस्ट” म्हूण भुरगीं एकामेकाचे टेस्ट घेवंक लागलीं. तेन्ना तांकां कळ्ळें ” आमकां जायते कितें येता”. गितां, कातांरां,सिनेमातली गितां, म्हणी, सकाळचो इस्कोलांत घेतात तो Pledge.. स्वागत गित…!!
व्वा!
आतां हाचे फुडें काणयोय घोसतान आयकुवया. बऱ्यो पाठ करया!!!! पाठ करीत रावया… मागीर ह्या मोबायलाची गरज कितें.?
बायुलाची बावली, पप्पा मम्मा, टिचरी आजो-आजी …..केदी व्हडली खण आसा आमचे कडेन आमी मात बेठेच हांगां थंय सोदत रावतात……..म्हणलें बावली आनी भुरग्यांनीं. खोशयेचे वातावरण फुलांवरी परमळ्ळें, फुल्लें.
बायुलाचे बावलेक लागून …. भुरगीं पाठ…. पाठ म्हूण खूब शिकपाचे तयारेक लागलीं.
चला तर मेळुया परत बेगीन….
Try, try and try…….
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
