भांगरभूंय | प्रतिनिधी
“जेवण जालें गो? आयज किदें आशिल्ले?” अशें ताका विचारलें. ताणें जाप दीत म्हळें, हय गो जेवलें. आयज आईन डब्यात सुंगटाची बिरयाणी घातिल्लीं.” अरे व्वा! बरें मुगो. खाल्ली सगलीं? ताणें म्हळें , हय खाल्ली. डब्यांत उरिल्ली जाल्यार तें टणटणें कोण आयकतलों न्हय म्हूण खाली.”
“अशें कित्याक म्हळें?” बिरयाणी बरी जालीं ना कांय किदें?” हें ना गो. बिरयाणीच्या वासान ती खाली, पुसून खाली. पूण सामकीं थंड जालीं गो. थंड म्हूण खावंक जाता? तरीय…
तें सारकें तुजें. म्हजीय तीच गत जाली. हांवें आयज शीत हुमण हाडिल्लें. बरें गरम उरता अश्या डब्यांनी घालून. पूण खंय गो गरम उरता. बेस्टेच सांगप. आसूं डबो करतल्यांक कितलें त्रास न्हय? तो सांडचो न्हय.
आमी जरी अशीं बेजार जातात तरी हांवें करुन हाडूं वा तो सकाळीं उठून करून दिल्ल्यान दिवं, तांचो मान दवरूंक जाय. हो डबो भरपाक, विविध प्रकारची अन्न शैली करतात. ती करतना जे तकलेंक येता तें तो करतना कशें किदें तें तो रांदतलो जाणां. तूं थारलें चली गो. पूण हांव बायल. हो डबो धा वरांचेर खावंक भरिल्लो आसता. जाका आमीं भुरग्याले टिफींन म्हणटात. आमींय हाडटात. तूं भुरगीं किदें करतात तें जाणा आसतलेंच. आतांय तू टिफीन हाडटा. हें टिफीन भरतना मनांत किदें येता म्हाका विचार. हांव एक आवय बी आनी हिपय अशी कामांक येवपी बायल बी आसा. तुजी आवय तुजे खातीर तो डबो वा टिफीन करता. तेन्ना तिका तुजी काळजी आसता. याद दवर जेवणाचो डबो हो मायेच्या, मोगाच्या हातानीं तयार जाल्लो आसता. तो थंड जालो हांचे परस तांतूतलें कश्ट आनी ती सकाळची धांवपळ चिंतून जेवत जाल्यार तो गोड लागता. सारकें?
नाजाल्यार कांय जाण आपलें टणटणे अशेंच वाजयतात. तें समा न्हय. जेवणाचो डबो तयार करप म्हळ्यार पयलीं सकाळीं उठून तयारेक लागचें पडटा. कांय वेळा वेळ जावचो न्हय म्हूण पयलींच तयारी करून दवरतात. सकाळीं उठून शिजयतात. तेन्ना तातूंत तो जेवणाचो डबो सदांच करपाचो आशिल्ल्यान करतल्यांचेर एक ताण कसो यता. डबो घेवन वचपी विचारता, “आयज किदें केलां”? जाप आयकतकूच तें जर तांच्या मनांतलें जाले जाल्यार चेरो हांशिल्लो दिसता. तें हास्य रांदतल्यांचें मन बी खोशी करता. जर तोंड वाकडे तिकडे जाले जाल्यार मात, रांदतलो एक तर ओग्गी रावता वा ताची बडबड सुरू जाता.
तशें पळोवंक गेल्यार आमी भोव प्रकारचे, भोव आकारांचे डबे घरांनी वापरतात. बारीक डब्यांनी मसालो, सुको मेवों, चिवडो, बिस्कूट हेर तशेंच व्हड डब्यांनी तांदूळ, पिठ हेर. हे डबे जाले घरांतल्यो वस्तू भरून दवरपाचें साधन. खरेंच या डब्याचो आमकां खुबूच उपेग आसता. बाजारांतल्यान हाडिल्लें सामान डब्यांनी भरून दवरलें की बरें दिसता. त्यो थारावीक काळा भितर सोंपयतात. ह्या डब्यांचें म्हत्व रांदचें कुडीत काम करतल्यांकूच चड खबर आसता.
हो ना शिजिल्ल्या धान्याचो डबो आसता. कांय डबे हे घरांनी वा रेडीमेड केल्ल्या खाणाच्या वस्तुंनीं भरिल्ले आसतात. हे डब्यांक, ती रांदचे कुडींत राबपी बायलो जांव कांय दादले जसो तसो मान दिता आसत जाल्यार तातूंत तो एक वेगळो मोग आसता. आनी रांदून, शिजोवन वेगळे प्रकारांच्या अन्नान भरिल्ल्या डब्यांचीं तर त्या मोगाची तुळा करपाची अशीच वृती आसूंक जाय. ओगीच ताडताड उलयतात ती चुकिची गजाल आसता.
हां आतां वता थंय खानावळी आसाततूच. डबो वरपाचो प्रस्न कित्याक ? असो प्रस्न कांय जाण सहज विचारतात. पूण सदांच हॉटेल वा खानावळींत जेवप सारकें आसता? आसत जांकां तो जेवंक परवडटा. आयची म्हारगाय पळयत जाल्यार मध्यम वर्गियांक तर भायर जेवप नाकाच आसता न्हय. तुका जरी परवडलें आसलें तरी कांय जाणांक अश्या जेवणान पींत जाता. आरोग्याची बिगाड जाता. तेन्ना मन म्हणटा घरचेंच जेवण बरें. म्हूण हो जेवणाचो डबो हो आयज मेरेन आसा. जेवणाचो डबो आपली भूक घालयता. थंड जाल्ल्या जेवणाच्या डब्यांतलो मोग आमकां तें अन्न आमकां बायर वुडोवंक केन्नाच दिवचो ना जेन्ना आमीं तो सकाळीं उठून तयार करतल्यांचें भान दवरतात. बरें केलें गो तुवें त्या डब्यातली तुज्या टिफिनातलें, जेवणाच्या डब्यातलें अन्न पुसून खाल्ले. हाका म्हणटात जेवणाचोय मान आनी तो डबो तयार करून सारको बेगानी भरून दिल्ल्याक दिल्लो मान… अन्न हे पूर्ण ब्रह्म, उदरभरण तोहे जाणीजे तोची कर्म…
सोनाली सु. पेडणेंकार
9923046779
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
