जुगार खरेंच बंद जातलो?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

जात्रांतल्या गोबी मंच्युरियन दुकानांचेर बंदी घालपा वेळार जो जोश दिसता, तो जुगार बंदीचे बाबतींत दिसना.

जुगार तसो आमकां नवो न्हय. आमचे संस्कृतायेंत तो जिरला, मुरला. देवांचे देव शंकरान दिवाळे दिसा घरकान्न पार्वती वांगडा जुगार खेळिल्लो आनी तांकां तो नारदमुनीन शिकयिल्लो, अशी दंतकथा आसा. महाभारतांतल्या जुगारा विशीं सगल्यांक खबर आसा. आपले घरकान्नीक, द्रौपदीक पांडवांनी पणाक लायिल्ली. उपरांत तिचे सयत राज्य पसून तांणी वगडायिल्लें. बौद्ध साहित्यांत ख्रिस्त पूर्व 300 वर्सां पयलीं जुगार खेळटना बेहडा, बहेडा हें फळ घुलो म्हूण वापरताले, असो उल्लेख आसा. भारतांत मनीस, जनावरां पसून पणाक लायताले. उपरांतच्या काळांत इस्पिको, कॅसिनो, लाॅटरी, मटको, गडगडो, घोड्याच्यो रेसी अशे जायत्या प्रकाराचे जुगार सुरू जाले. गोंयांत प्रोव्हेदोरियाची लाॅटरीय खूब लोकप्रीय आशिल्ली. उपरांतच्या काळांत तिचो खप देंवलो. सध्या गोंयांत सगल्यांत फामाद आसा तो मटको आनी कॅसिनो जुगार. हालींच मांद्रेचे सरपंच अॅड. अमीत सावंत हांणी पंचायत वाठारांत कसलेच तरेचो जुगार खेळपाक दिवचो ना, असो निश्चेव केला. पूण ही भीष्मप्रतिज्ञा निभावन व्हरप दिसता तितलें सोंपें ना.
सध्या तांणी पेडणें पुलिसांक निवेदन सादर केलां. मांद्रें पंचायत वाठारांत कसलेच तरेचो जुगार जावंक दिवचो न्हय, अशें तातूंत म्हणलां. हालींच त्या वाठारांत कॅसिनो सुरू करपाचें थारतालें. ताचें मुखार कितें जालें तें कळूंक ना. पूण धुमसपी उजो ल्हवपीक फूंक मारल्यार परतून पेटूं येता. आपल्या सरपंच पदाचेर उदक सोडपाक अॅड. सावंत तयार आसात. आदले आमदार राजेंद्र आर्लेकार हांणीय मांद्रेंचो जुगार बंद केल्लो. ताकाच लागून तांकां वेंचणुकेंत हारचें पडलें, अशें कांय लोक उलयतात. हाचो अर्थ जुगारी, पटकार पेडणें तालुक्यांत कोण जिखचो, कोण हारचो तें थारायतात तर? आयच्या राजकारणांत आपलें सादोवपी आनी मतदारांक पोसपी फुडारीच जिखतात. मतदारसंघांतल्या सादारण हजारभर घरांतल्या मतदारांक पोसल्यार उमेदवार सहसा हारना. तत्वां मानपी, प्रामाणीक, सादे मनीस मात कितलेय बरे फुडारी आसले तरी हारतात.
पंचायत वाठारा वांगडाच मांद्रें मतदारसंघांतूय जुगार, मटको चलता, ताचेरुय अॅड. सावंत हांणी लक्ष ओडलां. हो जुगार कायदेशीर करपाची मागणी कांय लोकप्रतिनिधींनी हालींच केल्ली. मटक्याचेरुय कोण केन्ना गिरेस्त जाल्लो ना. तरीय लोकांक हें व्यसन लागलां. पणजे सारक्या शारांत भर वस्तींत, हाॅटेलां लागसार, बसस्टॅण्डांचेर, बाजारांत खुले आम म्हणटात, तसो मटको चलता. जायत्या खांप्या फुडाऱ्यांनी यत्न केले, पूण तो बंद करप तांकां जमलें ना. हाचे फाटलीं कारणां तांकांच खबर. तरीय अॅड. सावंत मुखार सरल्यात, तांकां प्रत्येकान परबीं आनी तेंको दिवपाक जाय.
गोंयच्या भोवतेक जात्रा, काल्यांनी पट, गडगडो, भालो, रिंगांनी असले तरातरांचें जुगार चलतात. जुगार आयोजीत करप्यांक पटकार म्हणटात. उत्तर गोंयांतल्या कांय गांवांनी तर पटकार ल्हान देवस्थानांचो कालो, वर्धापनदीस आयोजीत करून दशावतारी नाटक दवरतात आनी ते निमतान जुगाराक बसतात. म्हणजे देव आनी भक्तां खातीर न्हय, तर जुगारा खातीर खास कालो. देवस्थान समितीक ते देणगीय दितात. व्हडलीं देवळां न्हयकार दितात, पूण ल्हान घुमट्यांच्यो समित्यो व्हडा उमेदीन ते पयशे घेतात. कांय कडेन देवळां लागसार शेतांनी शेंदऱ्यो घालून जुगार खेळटात. ते खातीर 30- 40 किलोमिटर अंतरा वयल्यान जुगारी येतात. रातभर खेळपाचें आनी फांतोडेर घरा वचपाचें. ह्या जुगारांनी लोक भरपूर जोडटात. पूण ते सगले पट आयोजीत करपी. खेळपी 5- 6 जाणूच आसतले. येतना बोल्सां भरून येवपाचें. सकाळीं ते पयशे पटकारांच्या ताळ्यांनी ओतून रिकामी बोल्सां सांसपीत वचपाचें. कांय वर्सां पयलीं थोड्या समाजसेवकांनी देवळा लागसार चलपी जुगार बंद उडयिल्लो. मात आतां त्या विरोधाची खरसाण उणी जाल्या. जात्रांनी गोबी मंच्युरियन दुकानांचेर बंदी घालपा वेळार जो जोश दिसता, तो जुगार बंदीचे बाबतींत दिसना.
आतां ह्या जुगारान वेवसायीक रुप घेतलां. काय जुगार तर गांव, शार, राज्याचो रथ चलयतात. तांणी शेंकड्यांनी लोकांक प्रत्यक्ष, अप्रत्यक्ष रोजगारूय दिला. पूण तें कितेंय आसलें तरी जुगार हें व्यसन. ताचे भकीक पडिल्ले चडशे मातये भरवण जाल्यात. तांचो संवसार उध्वस्त जाला, हें सगल्यांनी मतींत घेवचें. जितले बेगीन मनीस ह्या चक्रव्युहांतल्यान भायर सरतलो, तितलें ताका आनी ताच्या कुटुंबाक बरें.