भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनशाची जीण म्हणल्यार उदकाच्या बोमाड्या सारकी चलता भोंवतां केन्ना ठोऽऽ जायत हें कोणूच सांगपाक शकना.
जल्म- मरण ही निसर्गीक रचणुकेची सभावीक प्रक्रिया. हालीं सभावीक घडणुकां परस अपघाती घडणुकांचो आंकडो चड वाडला. दर दिसा कोणाक तरी अपघातांत मरण आयिल्ल्याची खबर कानार पडटा. कोणाच्या तरी घाळपणांतल्यान जाल्ल्या चुकिची ख्यास्त निर्दोश्यांक भोगची पडटा. हो काळ म्हणचो काय जाणा जावन केल्ली मस्तीपणां म्हणची तेंच समजना. पयलीं खंय वायट गजाल घडल्यार घरांतली जाण्टी भुरग्यांक शिटकायतालीं आनी भुरगीं लेगीत तांचें आयकून त्या वाटेन मुखार पावल घालनासलीं. हातूंतल्यान कितल्योश्योच आपत्ती टळटाल्यो. आयज जो तो आपूण राजा म्हणटा, जाणट्यांचें आयकुवप म्हणल्यार तर आतांचें भुरगे कानार केस काडटात. उपदेशाचीं दोन उतरां आयकप म्हणल्यार जशें कितें तांच्या जिवार आयिल्ले वरी जाता. ज्या शिकवणींतल्यान विचारांक योग्य आकार येतालो आयज त्याच शिकवणीची बुन्याद सदळ जायत चल्ल्या.
आपूण आपणाक आनी देव समेस्तांक म्हणटात तशी आयची परिस्थिती जाल्या. आयचो ल्हान भुरगो लेगीत जाय आशिल्ली वस्त मेळोवपाचे हट्टाक पेटलो जाल्यार घरांतल्या मनशांक नाका पुरो करता. आदले सारकी आयची स्थिती ना. पयलीं एक वर्स म्हणल्यार खूब व्हड दिसतालें. आयच्या काळांत केन्नाची नव्या वर्साक सुरवात जावन केन्ना वर्स सोंपता तेंच कळना. वावरांतल्यान दुडू जोडपाचे धांवपळीत, केन्ना घडयाळीच्या कांट्या वांगडा जिणेची सर्त लागली हें कळ्ळेंच ना. हाचो अदमास लागपाक भोव कठीण जाला. दोळे धांपून उगडटा म्हणल्यार केन्नाचोच दीस सोंपता.
बदलत्या काळा वांगडा असंख्य गजाली बदल्ल्यात. हातूंत काळजांत तांत्रीक बदल आसपावला. भावनेचो कोनसो माक्नांच्या संवगांत रंगपाक लागलां. कांय वर्सां फाटीं जनावरां अपघातांत सांपडून मरणाक पावल्यार काळजांत चर्र जातालें. पूण आयज ह्या संवसाराच्या बदलत्या स्वरूपांत हेर जिवां वांगडा कितलेश्याच लोकांचोय आस्पाव गाडयांच्या अपघातांनी मरणाक पावला. आदीं खंयूय एकाद्री अशीं अपघाती घडणूक घडल्यार त्या व्यक्ती संदर्भांतले कळवळे थेट काळजांतल्यान ओंठार येताले. सद्द्याक अपघाताच्यो घडणुको इतल्यो वाडल्यांत, ह्यो घडणुको आतां सदांच्योच दिसपाक लागल्यात. दिसपट्टे अपघात वाडिल्ल्यान ते कोणाक याद लेगीत उरनात. केन्ना केन्ना तर सकाळीं मेळिल्लो मनीस सांज म्हणल्यार संवसार सोडून गेल्ल्याची खबर कानार पडटा.
मनशाची जीण म्हणल्यार उदकाच्या बोमाड्या सारकी चलता भोंवतां केन्ना ठोऽऽ जायत हें कोणूच सांगपाक शकना. मनशाची जीण फक्त कांय खिणाची, ह्या मोलादीक खिणांत राग, दुस्वास, सांवार, पयस करून सगल्यांक सांगातान घेवन संवसारांत एकवटाची आनी रासवळ जिणेंत आपलेपणाची भावनां बाळगून मिलाग्र घडोवं येता. समंजसपणाच्या माध्यमांतल्यान समानतायचें अखंड नातें निर्मूंक शकतात.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
