भांगरभूंय | प्रतिनिधी
फुडार पर्जळीत जावचो अशें दरेकल्याक दिसप सभावीक. मनीस येरंड कसो वाडलो म्हूण जायना, ताणें बर्यो गजाली
शिकच्यो, आपणावच्यो आसतात. हालींच्या तेंपार तरणाट्यांनी शिक्षणा बराबर हेर कुशळटाय आत्मसात करप खूब गरजेचें.. तीच तांचे जिणेक वेगळे मोडण दिवंक शकता, एक नवो पर्याय तांच्या मुखार उबो करूं शकता, जाका लागून तांचें जिवीत सफळ जावंक पावता. एके नवे दिकेन पावल मारपाची संद तांकां मेळूंक शकता.
आज एक बारीक मल्टी टास्कींग सारकिल्ल्या पदा खातीर लेगीत जायते शिक्षीत उमेदवार तयार आसतात. मुलाखती वेळार तांचे भितर कसली कुशळटाय आसा, हाचो अदमास मुलाखत घेवपी लावपाचो यत्न करतात. उमेदवारांक विजेची कामां, जशें फ्यूज बसोवंक येता काय ना, हें पळयतात. कचेरेंतलो पंखो वा ट्यूब लायट चलना जाल्यार ती बदलून नवी बसोवंक येता काय ना, हाचोय अदमास घेतात. संगणक गिन्यान आसपूय खूब गरजेचें. कोंकणी उलोवंक, बरोवंक येवंक जाय. त्या भायर दोन चाकी वा चार चाकी लिसेंस आसत तर ‘सोने पे सुहागा’ कशें काम जावन पडटा. कुशळटाय आशिल्लो उमेदवार बाजी मारता जाल्यार उच्च शिक्षीत आसून लेगीत एकाद्रो फाटीं पडूं येता. हें चित्र आयज पळोवंक मेळटा.
तुमचे भितर कुशळटाय ना, अशें तुमकां दिसता आसत तर भिवपाची गरज ना. कित्याक काय म्हणल्यार जल्माक येतल्या दरेका प्राण्यां भितर कसली ना कसली कुशळटाय आसताच. आमचे भितर ती लिपिल्ली आसता. सोदून काडून तिचो सारको बरो उजार करूंक कळत तर तिच्या आदारान हेर सगलीं कामां पुराय जावंक पावतात. तुमी बारीक विचार करीत तर दिसून येतलें, जिणेचो मार्गय आमचे सरभोंवतणींच लिपिल्लो आसता. आमी तो सोदून काडची गरज आसता. आनीक एक गजाल तितलीच खरी. ती म्हणल्यार भुरगेपणा सावन जी कुशळटाय मनशां भितर आसता तीच खर्या अर्थान उपेगा येता, असो म्हजो तरी अणभव सांगता. दरेका मनशान आपले सरभोंवतणीं जे कितें घडटा तें बारीकसाणेन आनी सकारात्मक नदरेन नियाळपाचें आसता. हे सैम आमकां कितें ना कितें शिकयत आसता, अशें म्हजी आवय आमच्या भुरगेपणार सांगताली. ‘सकारात्मक गजालींचे पुरस्कर्ते जायात’ म्हूण तिचो आग्रो आसतालो. भुरग्यांक जिणेची रीत कशी आसता ती ल्हानपणा सावन सांगची. वेगवेगळ्यो देखी दिवन तांच्या विचार चक्राक चावी दिवचो यत्न केल्यार केन्नाय बरेंच, अशें तिचें म्हण्णें आशिल्लें. त्या प्रमाण ती हेरांकय तसोच उपदेस करताली. जण एकल्यान कसलो ना कसलो ध्यास मनांत दवरून वावरूंक जाय. आमी जेन्ना ती मोख हातसपाक जीव तोडून वावुरतले तेन्नाच ती पुराय करूंक पावतले.
आयज चडावत सिमीत घराबे जाल्ल्यान आपुरबायेचीं एक वा दोन भुरगीं. म्हणटकच तांकां कितें जाय नाका तें पळोवंक आनी दिवंक पालकांक बरे बशेन जमता. तांका टाळटा वेलो फोड जपचो तशे ते जपतात. आपल्या भुरग्यां कडल्यान ते अपेक्षाय भरपूर दवरतात. त्यो पुराय जावचे खातीर हजारांनी दुडू मोडून नावाजत्या कोचींग सेंटरान दाखलो मेळयतात, खाजगी शिकोवणेक धाडटात. हे शिकवणे वर्गय बी भोव करून अवेळार आसतात, म्हणल्यार म्हजी चूक जावची न्हय. सकाळी स वरांचेर तर केन्ना- केन्ना ताचे पयलींय सुरू जाता. पालकांक भुरग्याक घेवन वरभर पयलीं घरा भायर सरचें पडटा. ताचे उपरांत कासार जावन भुरगे शाळेंत वता थंय न्हिदो काडटात. शाळा सुटल्या उपरांतय तीच गत. भुरगे विसव कशे आनी केन्ना घेतले? तांकां फावो तशी न्हीद लेगीत घेवंक मेळना. ह्या प्रस्नाची जाप कोणाक मेळत व्हय? हांवे ही गजाल पालकांच्या कानार घालचे खातीर बरेच यत्न केले, पूण उमथ्या कळशार उदक. कारण तांणी जी फी फारीक केल्ली आसता ती परत मेळपा सारकी नासता. भुरग्यांचो फुडार लखलखीत जातलो जाल्यार तांणी दोतोर आनी इंजिनियरूच जावपाक जाय. पालकांचो हो गैरसमज जो मेरेन पयस जायना तो मेरेन ही परिस्थिती सुदरपाची ना.
दुसरी गजाल म्हणल्यार आवय- बापायन पळयल्लीं सपनां सगलींच भुरगीं पुराय करूंक पावनात, ही वस्तुस्थिती जावन आसा. अशा भुरग्यांक सरयेवेलो नाच करचो पडटा हाचें कितें? तांचो जीव गळ्या मेरेन येता ताका कोण जापसालदार, पालकच मूं वा आनीक कोण? ह्या नस्त्या आपत्तींक लागून भुरग्यांचें तकलेर पेज पडटा. तो आपले भितर घुसमट्टा, ताच्या मनावेलो ताण वाडत वता, पूण आवय- बापायक सांगचो धीर ताका जायना. परिणाम भलायकी इबाडटा. दोतोर तकलेर पेज येवचो न्हय म्हूण उपाय सुचयता, ‘परिक्षेक बसूं नाका ड्रॉप घे’.
अशें सगल्यांचे बाबतीत जाता, अशें न्हय, पूण आज कांयशी अशीच परिस्थीती पळोवंक मेळटली. कारण जण एकल्याची बुद्दीमता वेगळी, अभ्यास पेलपाची तांक वेगळी, आयकून घेवची वा बरोवपाची कुवत वेगळी आशिल्ल्यान तांकां सगल्यांक एके तागडेन जोखप म्हणल्यार लेगीत पिशेंपणाच थारतलीं. ही गजाल आमी पालक ह्या नात्यान जितले बेगीन जाणां जावंक पावतले तितलेच बेगीन भुरग्यांचे तकलेवेलो भार उणो जावंक पावतलो. तांकां तांचे आवडिचे शिकप करूंक मेळचे अशी तजवीज केल्यार कशें कितें ? येवजून पळयात तशें जालें जाल्यार भुरगीं उमेदीन शिकतलीं. दुबाव ना.
आयज शिक्षण क्षेत्र धरून हेर सगल्या मळांनी राखिवता आशिल्ल्या कारणान बर्याचश्या जाणांक दाखलो मेळटा, ही गजाल जरी खरी, तरी पूण कितले जाण शिक्षण पुराय करूंक पावतात काय?. आपल्याक आवड आशिल्ल्या क्षेत्रा विशीं चडांत चड म्हायती मेळोवन तीं आवय- बापाय दिवंची. तांकां विस्वासात घेवन, चर्चा करून मागीरच निर्णय घेतल्यार कशें कितें? आयचें यूग स्पर्धात्मक जाल्ल्या कारणान बरेच कश्ट घेवचे पडटात, योग्यताय सिद्ध करची पडटा. आपलें वेगळेंपण दाखोवंचे पडटा. तेन्नाच यश मेळपाची शक्यता आसता. सगल्यांच्यो इत्सा पुराय जातात अशेंय ना. कांय जणांक वर्सां साकिनी योग्य संदीची वाट पळोवंची पडटा तर कांय जाणांक रोखडीच प्रसिद्धी आनी यश मेळटा. हाका जाचे ताचे नशीब म्हणचें पडटलें न्हय? ‘अल्ला मेहरबान तो गधा भी पहलवान वरना वह पहलवानगिरी किसी काम की नहीं होती’ कांय जणांचे बाबतीत ही म्हण लागू पडटा जाल्यार हेरांनी कोणाच्या तोंडा कडेन पळोवंचे? कांय आपलोय दीस उजाडटलो म्हूण वाट पळयत बसचें, हो न सुटपा सारको प्रस्न म्हाका मात विरार करीत आसता.
एच. मनोज
9822441417
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
