भांगरभूंय | प्रतिनिधी
चुकीर जेन्ना सारें पडटा
तेन्ना ती चूक अधिक जाता
जशें पिकयता तशेंच पिकलें वता…
आयज ताणें हळूच तिच्या पाकिटातलें पन्नास रुपये काडले. ताका गरज आशिली खंय. आपली गरज पुराय करपाक ताणें ही चूक केली.
आनी तिणें अशें खूब फावटी घडटना पळयलें. विचारलें आनी लिपयलें. ताणें थंय तें बंद केलें. दुसरो रस्तो धरलो. तेंवूंय कळ्ळें. थंय लेगीथ ताका लिपयलें गेलें. हेंच नडलें आनी गोडी लागिल्लो दुसरो रस्तो सोदूंक गेलो. खरें म्हळ्यार तिणें पयलेच चुकीक आळो घातिल्लो जाल्यार?
आमचें मन ते कितेंय चित्ता. खंयच्यान खंय पावतलें हाची पावती ना. आयज हांगा जाल्यार फाल्यां थंगा धावपी ,अशीय मनां आसात. कोण कोणाच्या मनांक वळखलां व्हय? ना. मन चंचल म्हणटात.खरें आसूं यता. जिवितांतलो राहणीमान आपले पैलू थारायता. कोण कितें कितें चिंतीत नेम ना. आपल्याक खाशेलें आपलेंच मन जाता. सगल्यांक सूख जाय. त्या सुखांत जाय तें आपल्या मनांतल्यो गोश्टी.
सुखा खातीर मनीस कितें कितें कर्मा करीत सांगू न्हजो. मनीस जात गरीब, श्रीमंत तागडेन मोडटा. आनी ह्यो दोनूय तागड्यो न्हय वजनानी तोलली वतात. सांगपाचो हेतू म्हळ्यार,गिरेस्त (श्रीमंत) मनशां मदीं कोण करोडपती तर कोण लखपती अशी तुळा धरून चलतात. आनी हांगां सुरू जातात सर्ती. ह्या सर्तींत मागीर कांय हांताभायलें चलता. तें चाळतना आपूण गैर करता हाची शास्वती उरना. हें कित्याक? फकत म्हाका मेळ्ळां तातूंत सूख ना.
एका गिरेस्त भुरग्यांक जेन्ना सगलें मेळटा तेन्ना तो खुशाल आसता. ताची वागणूक ही मोठेपण दाखोवपाची जाता. तातूंत ताका जेन्ना ताचो स्पर्धक मेळटा तेन्ना तो अधीक मेळोवंक कसले ना कसले प्रयोग करता. ताका जेन्ना घरचीं आळो घालपाक सांगता तेन्ना ताका तिडक मारता. त्या तिडकीचें रूपांतर तो घरांतल्या घरान चोरून सुरवात करता. हें जेन्ना ताचेर खुबूच मोग करपी घरांतल्याक कळटा तेन्ना तो ताच्या त्या कर्तूपाचेर उदीक सोडटा. हांगां चुकी शिंगार बसता. लक्सजरियस जिवीत जगपाची सपनां उलटो रंग घेता. घरांत जेन्ना चावी लायली वता तेन्ना हालींच तरणाट्या मदीं घडटल्यो चोरी करपाच्यो गोश्टी आमकां दाखोवन दितात. घरांतूच बारीक गोश्टी जेन्ना उदीक सोडिल्लें आनी सारें घातिलें तेन्ना हीं कवनां केलीं वता .गरिबाचेंय तेंच. सगल्यांचेंच न्हय.
जे संस्कार घेवनूय वायट मार्ग धरतात ते कोण आसतात जांकां आयते मेळिल्लें जाय आसता. तें मेळटना, तें बंद जाता तेन्ना ताचो घोडो अश्या गोश्टीचेर लक्ष केंद्रीत करतात. हांगां पोटाक चिमटे काडून जगतले आसात. तांचीं उदाहरणां कमीच घेतात. कांय अश्यो चुकी जाल्यो आनी त्यो चुको एकार एक लिपयल्यो वतात तेन्ना ती पिकता ती अशी.
मनीस चूक करता तेन्ना ती त्याच घटकेंत सुदारली जाल्यार ,त्याच वेळार त्या चुकीक ख्यास्त दिली जाल्यार अशें व्हडलें कर्म घडना. आयकल्यो आनी घडलेल्यो गजाली अश्यो की व्हडपण गाजोवपाक आपलें आशी-नाशिलें काबार तर करताच आनी मेळ्ळें ना जातकूच चोर मार्ग धरतात.
कांय गोश्टी करतना आपल्या मनाचेर आळो घालचो पडटा. आपणें मनांत कितें हाडलां ताचो परिणाम कितें जातलो हाचो विचार करचो पडटा. जें करतलो ताचो फुडलो मार्ग जो दिसता तो सकयल मान घालपी आसूंक उपकारना. मनाच्यो गोश्टी ह्यो शुद्ध, नितळ, निच्छयी, निडर समाजान बरें नांव हाडपी आसत जाल्यार ताचे निश्चीत येवकारलें वता. चोर मार्ग खुबूच मोठो आसत जाल्यार ताची त्या मार्गांची कुजबुज ही जाताच.
चुकी ह्यो सगल्यांकडसून जातात. तिका माफ करतात. पूण चुकीक मोठे करूं नाकात रे अशें सांगचे पडप ना. जर पडली तर तुवें तें खातें त्या दाराब उघडले ज्या दारांत मान मर्यादा ही कमीच आसतली. आयचे खेळ बोटांचेर चलतात. बोट अशें तेकलें आनी ओडलें, चिड्डिलें की जालें. थंय बी कमीच विचार जातात.खुपूच त्रास दिवपाचें काम घडलें की तुका भायर मारलो वता. ताचेर प्रचंड चर्चा ही आशीक कुशीक त्रासदायकूच करता. मागीर तुका सांगता तशें वागूक पर्याय ना. जोड्डिलें मोडूंक वेळ कमी. पूण जोडिल्लें जोडूंक कितलें त्रास पडिल्ले हें लक्षात आसपाची गरज.
शिताच्या गोट्याचें मोल हें कश्ट करून जोडिल्ल्यांक सांगप नासता. म्हणून आपली चूकी आपणेंच मानून घेवन जर सुदारपाची तयारी करून अमलांत हाडली जाल्यार ताचें फळ हें निश्चीत गोड जाता. मन पिकयात अशें की तातूंत कितें मिस्तूराद जालें जाल्यार लेगीत तो आपली गोडसांण विसरचो ना.
सोनाली सु. पेडणेंकार
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
