भांगरभूंय | प्रतिनिधी
(बातमीदार सांगतालो,- मध्य प्रदेशांतल्या पन्ना जिल्ह्यांतले रूज न्हंयेंत स कुडी सांपडल्यांत. लोकांचे मदीं आकांताची भिरांत उप्रासल्या. हे लोक कोवीड जावन मेल्यात. असो गांवकारांचो समज जाला. आतां मुखार)
पासणी नेटान चलता. गंगा न्हंयेंतच प्रदुशण वाडलां. वाराणासिंतल्या गंगेच्या साबार घांटांचेर अर्दवट लाशिल्ल्यो कुडीं गंगेंतल्या उदकांत अर्पण करताना दिसतात. कित्या लागून ही परिस्थिती उप्रासली काय ? आमचें प्रशासन ह्या प्रस्नांक गुन्यांवकार? काय काळजी घेनाशिल्ले लोक?… बातमीदार प्रस्न करतालो.
“ पळय रॅवलॉन, कोवीड बादीत प्रेतां उदकांत सोडल्यार हाची लोकांक बादा जावंची ना.. उदक दुशीत जावंचें ना.. कोण कोणाक समजायतालो? … आपलें मास्क तोंडार चडयत निखीलान म्हणलें.
आपल्या तोंडांतल्यान कांयच तर भायर काडिनासतना रॅवलॉन स्टोरी घेवन बसलो. विखीलान कोविडाक लागून मेल्ल्या जायत्या जाणांचो उल्लेख केल्लो. ताका ताचे मांयचो उगडास आयलो. “ आयज ती कोविडाक लागून ‘आयसलैशनांत’ आसा. ताचे कांय दीस आदीं मांयचो वाडदीस मनयिल्लो. कितली खुशाल आशिल्ली ती. सगल्यांचे मदीं हांसून – खेळून वागताली. देवा, तिका बेगीनूच बरी कर.” म्हूण ताणें मनांतल्यान प्रार्थना केली. परतून ताणें आपलें लक्ष ‘स्टोरी’चेर केंद्रीत केलें. कशेय भशेन ती पुराय केली. थंयच्या आपल्या संगणकाचेर बसून ती संपादकाक मेल करून धाडली. तशेंच बेगोबेग ताका फोव करून कळयलें.
तेन्नाच रॅवलॉनाच्या बापायचो फोन आयलो.
“ रॅवलॉन, मांयची भलायकी अचकींत बिगडली. खूब हुस्क्याची, नाजूक आसा. अशें दोतोर म्हणटा. तिका ब्रेन स्ट्रोक मारलो खंय !.. तिका आमी मडगांवच्या हॉस्पिसियो हॉस्पिटलांत व्हरतात. तूं थयंच यो !…”
बापायची खबर आयकून रॅवलॉन साप्प थंड पडलो. ताणें निखीलाक कळींत करून सांगलें. थोडें कितें काम उरलां, तें सोंपोवन तो भायर सरलो. “ मांयची ही निमणी भेट जाणां मूं?…मेरशे पावतांच ताच्या मनांत एक वितार येवन गेलो. कोवीडाच्या पिडेस्तांक आनी हेर वातावरण पळयलें. ताणें आपलें मन घट्ट करून तो बातमी करतालो. आतां आपले मांयची खबर आयकून तो घुस्पल्लो. ताणें मोटार सायकलीचे गती वाडयली.
आगशे बायपासार आसतना अचकींत मोबायलाचो रिंग टोन वाजलो. मोटार सायकल थांबोवन ताणें फोन घेतलो.
“ बाब ! .गेली रे तुजी मांय…आमकां सोडून तिची कूड सरकारान आपल्या ताब्यांत घेतल्या. पुराय घर सॅनिटायझ कर म्हण सांगलें. तूं घरा वचून ही तयारी कर बाब”
बापायन दुख्खाची गजाल सांगली. थंयच ताचें काळीज भरून आयलें. आनीक दोळ्यांतल्यान दुकां व्हांवलीं.
आतां आपणाक मांयचेर निमाणी नदर पासून घालूंक मेळची ना. हें चिंतून ताचें मन सुन्न जालें. कूड सरकाराच्या ताब्यांत आशिल्ल्यान मर्णाक खांद लावंक मेळचें ना. एक किळांच मारुन रडूंक मेळचें ना. तरी बरोसो काशयांव तरी हाडून दिवूं या म्हण ताणें मनांतूच थारायिल्लें. आनीक ताणें मोटारसायकल चालू केली.
घरा पावलो तेन्ना ताचें तिमान वाट पळोवन आशिल्लें. शेजारीं आप –आपल्या घरांत रावून रॅवलॉनाचे घर एक शॉव पीस जाल्ले वरीं पळयताली. ह्या वेळार तांकां आधार दिवंक येवचेंशें कोणाकूच दिसूंक नाशिल्लें. कोविडाचे भिरांतीन थोड्यांनी दारां बंद आशिल्लीं. मडीं उदकांत उडयलीं. आनीक कांय मातयेंत तश्या-तशीं पुरलीं. वेळ आयज न्हंय फाल्यां शेर्त बदलतलो. पूण तूं कोविडाक फुडो कर. आनीक जाता तितल्यांक आदार दी बाब. दोळ्यांत दुकां भरीत कामिलाच्या भयणीन रॅवलॉनाक सल्लो दिलो.
साठ हजार एका काशांवाक? … एक गंभीर आनी हाता भायलो प्रस्न ताका आफडून गेलो. बाबा, घात घेतलो मुरे ह्या कोवीड दुयेंसान, कोविडाक लागून धर्मांच्यो वणटीं मोडल्यो खऱ्यो पूण समाजीक बंदना निर्माण जालीं. हांवें काशांवाची खबर काडली. साठ हजार मागतात ते. हाकाच लागून कितल्या जाणांनी काशांवांतलीं मडीं निसणीर दवरून व्हेलीं आनी मातयेंत पुरलीं खंय. समाज कंठकांनी ल्हव काशांव दुडवांनी जड केलो रे पुता. थोड्या बाबड्यांनी आपल्या घरच्यांचीं येतना फोना वेल्यान सांगिल्ले प्रमाणें ताचें. घर सानिटायझ करूंक मनीस पावले. आमोरी जाल्ली. कुडतरेचे इगर्जेची आमारे वेली घांट परतून एक फावट वाजली. आनीक कोविडाच्या महामारीच्या भिरांतीच्या शांत वातावरणाक दुशींत करून गेली…
(सोंपली)
विशाल सिनाय खांडेपारकार
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
