भांगरभूंय | प्रतिनिधी
दुसऱ्याचेर आयला तोच ‘प्रसंग’ तोच वेळ आपल्या कुटुंबाचेर आयलो तर?! ही जाणीव आज रस्त्यार, वाड्यार, घरांनी, करून दिवपाचो वेळ.
वळेसर
आरेरे ! उडोवन गेलो मरे ! कितें मात्तुय चिंतूक ना !.
“उबारात ताका” एकट्यान म्हणलें.
“म्हज्यान पळोवंक जायना. हांव येना”
“आरे ! पूण आमच्याच बरोबरचें. चल या ”. कितलो बोवाळ जालो, गर्दी जाली. पूण कोणाक म्हऱ्यांत वचपाचे धाडस जालें ना. कुड तर पळोवपाची नाशिल्ली. इतल्यांत एम्बुलन्स येताशी दिसली.
“आरे तें दुसरें जितें आसा ताका व्हरूया” दर एकलो आप आपले परीन मनांतल्यान फडफडटालो.
“सामकोच तवनास कांय कितें रे ?” खूब जाणांच्यो प्रतिक्रिया, रिमार्क आयकत केदो वेळ कांय जाण थंयच रावले.
पूण…. तें गेले रे ! …….कितें सामकेंच गेले”.
“हय रे , बाबा हय”.
“आमची इश्टीण ! काय बरें भुरगें जाणा ?”
“हय. पूण करतलो कितें ? उपाय आसा ?”
“तूं पळोवंक शकता म्हज्यान जायना”, म्हाका घुवळ येतली.
“अशें कितें रे …..ना रे कशेंच जमना”
ते वटेन दोगांयच्यो कुडी व्हेल्यो. लोकांच्या गर्देत पयस आवयक कोणे तरी उबी केली. सकाळीं आपली सदांची वेळ सांबाळत कितली जाणां धडपडत ऐसपैस नोकरेक वतात. कांय जाण पयस नाका म्हूण लागीच नोकरी सोदतात.
पूण घडपाचे घडटा. तरनाटे वयार नवीं सपना घेवन उडटात, तीं अशीं ‘मातये भरवण’ जावन वतना पळोवन दोळ्यांत दुकां भरतात. कोणाक सांगतलो. कोणाक शिणटलो कोणाक गुन्यांवकारी ! घडपाचेंच आशिल्लें तें फकत खिणांचोच कळाव. काळ कसो धावन येता कळना.
“बसींतल्यान देंवतना खिणांचो कळाव जाला………… तर तें वाटावलां ”.
“पूण ना, तशें घडपाचें नाशिल्लें तें”
“आनी तो….कोण रे तो तवनास ?!”
“हय अशी वाकडी तिकडी मोटार ! कितें रेस लायिल्ली रे कोणा बरोबर ?”
“ कितें म्हणपाचे ह्या चांडाळाक ?”
“काय बऱ्यो भांगरा सारक्यो दोन “परी” उडून गेल्ल्यो रे”
इश्टांनी आपसात भासाभास, संवाद, सादलो. पूण खंयच समाधानाची उतरां अभ्यास कोशांतल्यान उस्तितल्यारूय मेळ्ळीं ना. दर एकट्या मुखार ‘ देवचार ’ कसो जावन उबो रावलो तो ‘ ड्रायव्हर !
“कोण रे तो ?”
“खबर ना”
“नंबर प्लेट पळयल्ली?!”
“आरे ! पुलीस स्टेशनार पावलो तो…….चुकीची माफी……. नोंद करपाक”.
“जाली आसतूय रे ! पूण कितें ? आतां त्या दोगांक परत हाडूंक शकता ?”
“अविचारी पावल !……सगळ्यांकूच कळाव जाता…….दोन मिनटां वेळ जाल्यार जग बुडटा रे ?”
“कसलो म्हूण सांवार?!!”
“कोणाक खबर?”
“आळस…….मरे……सुसेगादपण…….आनी मागीर धांवपळ!!
“अशेंच तें…….. कितेंच….न्हय नियोजन ना…….धांवाधाव…….पयसो, सर्त आनी जैत…….ह्या जाळ्यांत तरण्या पिरायेचेर फसतात.’’
“नाका तोंडान उदक वतकच हात पांय मारतात तातूंत बुडटात”. दोगांयच्या घरची परिस्थिती……..मध्यम………….
फुडें कशें जावचें ? घरांतलो एक मुखेल खांबो वतकच जी अवतीकाय कोणाची जाता ताकाच खबर तड मारपच कठिण.
“कांय दिसा भितर हेरांक विसर पडटा……….मागीर म्हणटात………
“आरे! पूरो आता “लायफ मस्ट गो ऑन. स्टॉप क्राईंग.’’
“रडपाक, उमाळे कोणा मुखार मांडपाचे आसतात, पूण कोणाक आयकुपाक वेळ नासता”.
“एक चूक! फकत एकच !? पूण एका पुराय जिणेचो गोबर”.
“अशी केल्ली चूक सुदारपाची संद नासता”.
“सॉरी” ………..अशें म्हूण…………बाजारांत वचून दुसरे टमाट, बटाट हाडपाचे……… अशें न्हय ते, आयज काल रस्त्यार जाल्लें अपघात म्हणल्यार कांय फावट भुरग्यांच्या खेळावरी दिसता “हिट एन्ड रन” “स्पीडीन वचप!” कारणां तशीच पूण जीण उध्वस्त “तरनाटे! पिरायेर सरळ सरळ बावन वतात किते ? कसो जालो अपघात म्हणपा इतलेंच हातांत उरता.
मुळां आमच्या समाजांतल्या लोकांच्याच संस्कार. समजीकाय, जापसालदारकी, जाणीव, दिवपांतूच, कुटुंबातल्यो व्यक्ती कमी बी पडनात मूं ?’ असोय प्रस्न मनाक खंती करता.
“आपल्या चल्याची चूक जाली पूण मोटे मनान ताका माफ करात”.
“कांय जाण माफूय करतात आसूंये.”
“भरपूर पयसो दिवनय घडये केश फाटी घेवंक लावनूय…… ना तर कसोय तरी “समजीकायेन” प्रस्न सुटावो करतात.
पालक, पुलिस, साक्ष, अवती भोवतीचे जापसालदार व्यक्तीत्वा तातूंत लक्ष घालून बरी वाट काडटाटूच. पूण चूक! अशी चूक जावची न्हय म्हणून तरनाटे, पालक, समाज, आनी योग्य व्यक्तीचे मार्गदर्शन आज म्हत्वाचे मोलादीक आसा.
दुसऱ्याचेर आयला तोच ‘प्रसंग’ तोच वेळ आपल्या कुटुंबाचेर आयलो तर?! ही जाणीव आज रस्त्यार, वाड्यार, घरांनी, करून दिवपाचो वेळ. सामाजीक बांदिलकी……भान दवरपाकूच जाय हें आयच्या ल्हान भुरग्यांक चिंतूक लावपाची गरज आसा.
“इश्टांनीच एकामेकांच्या फुडारपणान मुखार पावली मारची आसा.
“आरे! तू म्हणटा, ते खरे! शंब्बर टक्के”
हय रे आमी फकत “राजकारणाचीच” चड श्रीगणेशा विचारपाक लागल्यात.
“बरोबर! शिक्षण आनी सामाजीक हाचेर चड भर दिवंक जाय रे आमच्या सारक्याय तरनाट्यांनी”.
“देश, स्वातंत्र्य, शूर वीर जवान हांचो अभिमान मनांत आसचोच”.
“चूक करिनासताना घरांदारां वाटावपाचें भानूय गरजेचे.”
– विजया शेळडेकार
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
