भांगरभूंय | प्रतिनिधी
चूक कोण करिना? कोण चूक नासतना काम करता? चुकता सगळेंच पूण कोणाक आपणें चूक केल्ली आवडना. चुकपाक आमी सगळे भियेतात. हांव चुकलो जाल्यार म्हजी लज जातली, फुडलो मनीस म्हाका हांसतलो, चार चोगां मदीं म्हजीं फकांडां जातलीं, म्हजेर टिका करतले, अशा प्रकारचे विचार मनांत भंय निर्माण करतात आनी निमाणे कडेन कांय मेळनासतना संद वगडावन बसता. संद? संद कसली? आपली लज करपाची काय म्हूण तुमी चिंतशात. संद स्वताक जाणून घेवपाची, स्वताचेर काम करपाची, सुदारपाची. पूण आमी चुकपाक भियेतात, ना आपणा कडेन जावचे ना म्हूण आमी स्वताक छळटात आनी ताका लागून आमी फाटीं उरतात, एके तरेचीं भिजूडपणां आपणावन घेतात. त्या भायर जर दुसरो मनीस जेन्ना आपल्याचेर विस्वास दवरून फुडें सरता तेन्ना तांकां ताचीय नसाय जाता. आपूण करिना म्हूण दुसऱ्यानूय करचे न्हय अशें तांकां दिसता. हांगा चूक कोणाची? जो प्रयत्न करता ताची? काय ही चूक की ते आमचे भशेन भिजूड जावन रावनात ही?
दुसऱ्या मनशाच्यो चुको आमकां रोखड्योच दिसतात. दुसऱ्यान केल्ल्या बारिकांतल्या बारीक गजालींचेर आमचें चड लक्ष आसता. पूण तो मनीस आमकां आमच्यो चुको नदरेक हाडून दिता. असल्या मनशांचो आसपाव जिवितांत आसप खूब गरजेचें. कारण तो मनीस आपलो भोव मोलादीक वेळ काडून तुजेर लक्ष दवरता. जाका लागून तुका आपल्या चुकींची जाणीव जाता. त्या मनशाचो राग जरीय आयलो तरीय आसतना तो राग मनांत दवरून तितलेच पोट तिडकेन आपल्याक सुदारपाचो प्रयत्न करपाक जाय. अशें केल्ल्यान चूक काडपी थंयच उरता आनी तूं केन्ना ते गजालीत कुशळटाय फावो करपाक पावता हें तुका लेगीत कळपाक चुकता. ते खातीर असल्या मनशांचो सांगात केन्नाच सोडचो न्हय. ह्या खातीर एक गजाल म्हत्वाची आसा ती म्हणल्यार पाशिंयेंस. ह्या पाशिंयेंस नांवाच्या मंत्राची रुजवण जर एकदा आपणायली जाल्यार मुदयेर थीक पडिल्ल्या सारके जातले. ज्या मनशान पाशिंयेंसान आपूण जावन आपल्याचेर काम केलां तोच मुखार सरपाक पावता.
पावला कणकणीं आडमेळीं जायतीं येतात, कितल्याच फावटीं तूं हारता. पूण ना, हांव करतलों, म्हज्यान जाता हें करपाक असो आत्मविशवास आपल्याचेर दवरपाक जाय. चूक काडटल्या मनशाच्या फाटल्यान तकली झरोवच्या जाग्यार जर ताका अशें म्हणलें, “आं हांव चुकतां? बरें मातशें म्हाका म्हजी चूक सुदारपाक मदत करशी?” अशें केल्यार तोय खूश आनी तुकाय ताच्या मुखार तकली फोडपा पासून मुक्ती. हातूंत दोगूय मनीस खूश.
पयली म्हणल्यार आपली चूक मानून घेवप ही सगळ्यांत व्हडली गजाल. आयज मेरेन मनीस चुको करून करून मुखार सरला. एकदा चूक करून दुसरे फावटी ती चूक सुदारपाचो प्रयत्न करपाक जाय. परत परत तीच तीच चूक करीत रावपांत कांयच अर्थ ना.
तशेंच भुरग्यांच्यो चुको आमी खूब फावटीं लिपयतात. तांकां वायट दिसचें न्हय म्हूण आमी तांकां बरें आसा तेंच सांगतात. पूण त्या बऱ्या गजालीं वांगडा जर आमी चुकिल्ल्या गजालींची जाणीव तांकां बरे तरेन करून दिली जाल्यार फुडले फावटीं बरे गजाली वांगडा चुकिल्ल्यो गजाली लेगीत सुदारपाक पावतल्यो. हांवें आपली चूक सुदारल्या हाची जाणीव जेन्ना जाता तेन्ना ती खोस एके वेगळेच तरेची आसता.
आयज आमच्या भोंवतणी आमकां व्हड व्हड जाणकार पळोवपाक मेळटात. आमी तांकां आमची प्रेरणा मानतात. तांचे भशेन आमीय जावचे अशें आमकां सदांच दिसता. पूण तांचे भशेन जावपाक आमी तांचे भशेन आपल्याचेर काम करतात काय? हो प्रस्न आमी स्वताक पयलो विचारचो. तांकां त्या स्तरार पावपाक कितल्याच प्रकारचे त्रास काडचे पडल्यात आसतले. तांच्यांनी जर हार मानिल्ली जाल्यार ते खंय आसतले आशिल्ले हाची कल्पना करपाक शकनात. चुकलो जाल्यार ती चूक आपूण कोणाचें तरी मार्गदर्शन घेवन सुदारतलो अशी पोट तिडकेन इत्सा आसप गरजेची. जो आपल्या चुकींतल्यान शिकता तोच खऱ्या अर्थान सुदारिल्ल्याची खोश अणभवपाक पावता. पूण चुकीक भिवन फाटी रावपी थंयच उरता.
प्रतीक्षा आनंद पाशा परब
8806202672
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
