भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भावंडांनो,
कशी चल्ल्या तुमची सुटी? हें पळयात, म्हाका तुमच्या शिक्षकां कडल्यान कळ्ळां. कितें म्हुणटात? हय! तुमी सुटयेच्या दिसांनी शाळेंतल्या वर्गांक वचनात. भावंडांनो, तशें करूं नाकात. पयलीं शिक्षण. शिक्षण घेवपाची ही तुमची पिराय. देखीन सुटयेंत शाळेंत चलतल्या वर्गाक हजेरी लावन बरे तरेन शिकात. शिकून तुमकां व्हड जावपाचीं आसात. तुमच्या मायेस्त घरच्यांक खोशी दवरपाचीं आसात. ह्या संवसारांत तुमचीं खाशेलीं सपनां पुराय करपाचीं आसात. आसात काय ना? म्हाका, तुमी बरे देखीची बरीं भुरगीं जाल्लीं पळोवंक जाय. तशीं तुमी आसातूच. पुणून, भावंडांनो, हें सर्तीचें यूग आशिल्ल्यान तुमचो हुशारकायेचो पावंडो वाडूंक जाय. देखून म्हुणटां करतलीं न्हय यत्न? बरें तर…
भावंडांनो, आमच्या देशाची स्वतंत्राय, समृद्धी आनी उदरगत राखचे खातीर जे जीवीतभर राबले, झुजले ते म्हळ्यार पंडीत जवाहरलाल नेहरू स्वतंत्र भारताचे पयले प्रधानमंत्री. हांणी देशाच्या फुडाराचे खांबे आशिल्ल्या भुरग्यांचेर काळजा सावन मोग केलो. ते भुरग्यांचे ‘चाचा’ जावन वावुरले. तांचो जल्मदीस पुराय देशभर बालदीन म्हूण मनयतात. 14 नोव्हेंबर 1889 त ते अलाहाबादेंत जल्मल्ले. आवय स्वरुपा राणी आनी बापूय मोतीलाल हांच्या सांगातान संस्कारांनी गिरेस्तकायेंत आनी अपुरबायेन वाडले. मुळावें शिकप घरांतूच जालें आनी मुखार इंग्लडांतल्यान नामनेच्या ‘हॅरो’ शाळेंत शिकले. तांकां वाचनाची खूब गोडी आशिल्ली. कँब्रिज विद्यापिठांतल्यान तांणी शास्त्राची शिकवण घेतली. उपरांत बॅरीस्टर जावन 1912 वर्सा ते भारतांत आयले. कांय काळ तांणी वकिली केली. पुणून वकिलींत तांचें मन चड तेंप रमलेंना. होमरूल लीग चळवळींत तशेंच रॉलेटच्या राक्षसी कायद्याआड चलतल्या आंदोलनांत ते वांटेकार जाले. विवेकशील आनी क्रांतीकारी विचारांक लागून तरणाट्यांक ते ‘उर्बास्थान’ थारले. ते तरी गिरेस्तकायेंत वाडिल्ले आसले तरी देशाच्या गांवगिऱ्या वांठारांनी भोवन दीन दुबळ्यां खातीर कश्टकरी शेतकारां खातीर कितेंतरी करपाचे अशें तांणी थारायलें. टिळक, गांधीजी हांचे सावन प्रेरणा घेवन ते असहकार चवळींत भितर सरले. देशांतल्या भाटकार, गिरेस्त मनीस दीन दुबळ्यांक नाडटात, तांची पिळणूक करता तें पळोवन अर्थीक समते बगर समाजीक समता येवची ना हें तांणी येवजिलें आनी ते वावराक लागले. 1932 ते 1935 च्या काळांत तांकां 1070 दीस बंदखण फावो जाली.
पुणून, उपरांत 1947 सावन 1964 मेरेन स्वतंत्र भारताचे पयले प्रधानमंत्री म्हूण तांची पदभार सांबाळ्ळो. देशांतले दळडीर, निरक्षरताय, अन्नाचो उणाव, फाळणी आदीं प्रस्नांक समर्थपणान फुडो करून पंच वार्षिक येवजण्यांतल्यान देशाक उदरगतीच्या मार्गार व्हेलो. म्हत्वाचें म्हळ्यार तांणी विज्ञानीक नदर आपणायत साबार संशोधन संस्था उबारल्यो.
संवसारीक शांतताये खातीर वावुरले. भुरग्यांचेर ते इतले माया-मोग कररी, पुराय देशांत भुरग्यांचे ते चाचा थारले. देखुनूच भावंडांनो तांचो जल्मदीस बालदीन’ म्हूण पुराय देशांत मनयतात. ’आराम हराम है’ हो मंत्र तांणी भरतीयांक दिलो. अशे हे देशाचे शिल्पकार कर्मयोगी भारतरत्न 27 मे 1964 दिसा संवसाराक अंतरले.
भावंडांनो, 14 नोव्हेंबराक आमी तांच्या उगडासान ‘बालदीन’ व्हडा उमेदीन, तरेकवार कार्यावळींनी वांटो घेवन मनोवया हां. याद उरतली न्हय तुमकां? याद दवरातूच. बरें तर येयात आंगणांत.
उल्हासभाई
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
