गोंय हातांतल्यान सुटत चल्लां?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

पुलीस यंत्रणा ह्या गुन्यांवकारी मळाच्या नियंत्रणा बाबतींत चड योगदान दिवंक शकता. समाजूय जागृत जाय. भुरग्यां- बाळांचेर, तरणाट्यांचेर बारीक नदर जाय.

गोंयां संबंदी हुस्को करपा सारक्यो दोन खबरो काल उजवाडाक आयल्यात. पयली म्हणल्यार गोंयांत बिगर गोंयकारांचें प्रमाण वाडतूच आसा. ताका लागून कांय बेकायदेशीर गजाली वाडल्यात. अशें खुद्द मुख्यमंत्री उलयल्यात. तर दुसरी खबर, राज्यांतल्या दर्यावेळांचेर चलपी उदका खेळ भायल्या लोकांनी हातासल्यात. हें म्हणटात कोण, तर ह्या खेळांचे गोंयकार वेवसायीक. आनी आमीय सगलेच तशे गोंय आतां गोंयकारांचें उरूंक ना, म्हूण सदांच पिरंगत आसतात. तातूंत अजिबात तथ्य ना, अशें म्हणपाक मेळचें ना. पूण हाका जापसालदार कोण हाचो अभ्यास करून फुडाराक तें आडावपाक उपाय- येवजण्यो सोदच्यो पडटल्यो. उपाय चालीक लावप, तातूंत यश मेळोवप खूब- खूब कठीण, पूण अशक्य न्हय!
गोंयांतल्या दर्यावेळांचेर बनाना रायड, जेट स्की, पॅरासेलींग, स्कुबा डायव्हींग आनी हेर विवीध उदकांतले साहसी खेळ जातात. ताचें पर्यटकांक आकर्शण आसता. देखून जोडूय भरपूर जाता. कांय देशांनी, आमच्याच अंदमान- निकोबार जुंव्यांचेर खासा हेच खातीर हजारांनी पर्यटक वतात. तो एक आगळो अणभव आसता. मात ते खातीर सुरक्षा उपाय सामके खात्रेचे, दर्जेदार जाय. पर्यटकांक कांयच जावपाक जायना. कारण मात पसून हेवटेन तेवटेन जाल्यार जीव वचपाची शक्यातय आसता. गोंयांत मात ह्या खेळांची मजा घेतना कांय जाणांक मरण येवपाच्यो, जखमी जावपाच्यो घडणुको घडल्यात. सगल्योच प्रसार माध्यमांनी येनात. पूण कितेंय कळ्ळें काय जागृत गोंयकारांनी हाचेर सप्तकभर बोंबलेच्या देठा पसून आड्डत बोवाळ घाला… मागीर सगलें शांत. ‘…आनी ते सुखासमाधानान रावपाक लागले…’. जाली सोंपली काणी. ह्याच न्हय, तर आतां मेरेन घडिल्ल्या जायत्या प्रसंगां वेळार कांयशें अशेंच घडलां. ”ह्या खेळांचे फक्त चार ते पांचूच गोंयकार वेवसायीक आसात. उरिल्ले सगले म्हणल्यार 90 टक्के बिहार, युपी आनी कर्नाटकाचे, तांकां पर्यटकां कडेन धड उलोवंक, नांवां बरोवंक कळना. प्रशिक्षक पसून आडेचे”, असो गोंयकार वेवसायिकांचो गंभीर आरोप. ह्या भायल्या आयोजकां कडेन पर्यटन खात्याची वा हेर खंयचेच सरकारी यंत्रणेची परवानगी ना खंय. हें कशें शक्य आसा? जर हें खरें जाल्यार हाका जापसालदार कोण? तांकां हें धाडस कशें जाता? तांचे कडेन सरकारी यंत्रणांची, स्वराज्य संस्थांची आडनदर कशी जाता? पुलीस ह्या वेवसायीकांक कांयच विचारी नात? आमच्या घरांत भायलो कोणे तरी रिगून आमकां विचारिनासतना आपणाक जाय तें करप, अशेंच हें जालें ना? घरधनयाचे परवानगे बगर हें शक्य आसा? बेकायदेशीर गजाली सोंसून घेवपी वा ताका जल दिवपी व्यक्तींचेर, यंत्रणांचेर पयलीं कडक कारवाय करची पडली ना? नव्या पर्यटन हंगामांत एकतर उदका खेळ परवाने सगल्यो सुविधा, प्रशिक्षक आशिल्ल्यांकूच दिवचे वा सरकारानूच ते चलोवचे. सरकारी खात्यांक थारावीक कामां वांटून दिल्लीं आसात, तातूंत हाची एक भर पडटली, इतलेंच.
गोंय वेगवेगळ्या मळांचें हब करपाचो यत्न सरकार करता. मात ताचे पयलीं तें गुन्यांवांचें हब जाल्लें जाणवता. गोल्ड रॅकेट, जाॅब रॅकेट, मनशांची तस्करी, घुंवळे वखदांची विक्री, परवाने घेनासतना वेवसाय, धंदे करप…. वाडलां. ”पुलीस खात्यान हाचीं पाळां- मुळां खणपाक खर भुमिका घेतल्या. वेवसायीक, सामान्य नागरिकांनी हाचे पसून सादूर रावचें”, असो उलो मुख्यमंत्र्यान मारला. ”बिगर गोंयकारांचें प्रमाण वाडतूच चल्लां, तेंय गुन्यांव वाडपा फाटलें एक कारण,” अशेंय तांणी सांगलें. गोंयकारांची संख्या मुठभर. तातूंत चडशे शिक्षीत. म्हणटकच परंपरीक वेवसाय, घरगुती लघुउद्देग, धंदे, कारागिरी तांणी सोडल्या. साद्यो, कश्टाच्यो नोकऱ्योय करपाची तांकां गरज ना. देखून तो रिकामी जाल्लो जागो भरून काडला बिगर गोंयकारांनी. शेंकड्यांनी लोक भायल्यान गोंयांत येतात. तातूंत गुन्यांवकारूय आसतात. ड्रग्स विकतना धरतात, तांचीं नांवां पळयल्यार कळटा. तांचे मुखेल सुत्रधार कोण ते सांपडल्यार हाचेर इल्ले तरीं नियंत्रण येतलें. पुलीस यंत्रणा ह्या गुन्यांवकारी मळाच्या नियंत्रणा बाबतींत चड योगदान दिवंक शकता. समाजूय जागृत जाय. भुरग्यां- बाळांचेर, तरणाट्यांचेर बारीक नदर जाय. मुख्य म्हणजे चिरीमिरी घेवन कोणाक कितेंय करपाक दिवप बंद जावंक जाय.
झटपट पयसो जोडपाच्या नादांत बरेच गोंयकार नाका जाल्लें करपाक लागल्यात. आप पाप भायल्यांच्या माथ्यार थापपाक मेळचें ना. गोंय गोंयकारांच्या हातांतल्यान सुटत चल्लां? खरें न्हय?