गुन्यांवांची सुनामी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

चलये कडेन कशें वागप, हें आवय वा हेर कोणेय चल्याक शिकयत जाल्यार तो सुदारूं येता. पूण…

संकश्ट आयलें काय तीं फाटोफाट शिंवरतात, अशें म्हणटात. सध्या गोंयकारांक हाची प्रचिती आयल्या. एका फाटोफाट विनयभंगाची प्रकरणां भायर सरलीं आनी पांच दिसांनी स खुनाचीं. काल पर्वरेचे एके चलयेचो खून करपाचो भिरांकूळ प्रकार घडलो. तोवूय 22 वर्सां पिरायेच्या तरणाट्यां कडल्यान! खरीच ही भियेवपाची गजाल. खास करून चलयांनी! पुलिसांची आनी उरिल्ल्या समाजाचीय गुन्यांवकारांचेर बारीक नदर आसपाक जाय. ह्यो सगल्यो वैयक्तीक घडणुको आसल्यो वा घरांत, एकांतांत जाल्ल्यो आसल्यो तरी कायद्याची भिरांत ही सगल्यांकूच आसपाक जाय.
विनयभंग, लिंगीक शोशणाची घडणूक गोंय विद्यापिठांत घडल्या. एका पुलीस अधिकाऱ्याचेरूय विद्यापिठाच्या विद्यार्थिनींनी आरोप केल्यात. फुडल्या कांय दिसांनी आनिकूय प्रकरणां भायर सरूं येतात. कॅबिनांत आपोवन एका सहाय्यक प्राध्यापकान चलयेक दोन फावटी वायट हेतून स्पर्श केलो, असो आरोप जाला. आनीक एका प्राध्यापकाचेरूय आरोप जाल्ले. ताणें व्हीआरएस घेतली खंय. (काय ताका ती कोणे घेवपाक लायली?). कामाच्या जाग्यार लिंगीक छळ जालो जाल्यार विशाखा समिती वरवीं ताची चवकशी जाता. ही समिती दरेका आस्थापनाक स्थापन करचीच पडटा. मात कांय वेळा हे समितीचे वांगडी आनी दुबावीत एकमेकांचे वळखीचे आसपाक शकतात. ते ताका अटक, निलंबन चुकोवपाक सल्लो दिवंक शकतात. कांय वांगडी कागाळ नोंद करून घेतात आनी ती उशा पोंदा घेवन सुस्त न्हिदतात. कागाळेचेर कारवाय जावंक नाशिल्ल्यान दुबावितांक कांय म्हयन्यांनी बडटी पसून मेळूं येता. गोंय विद्यापिठाचे बाबतींत विशाखा समितीन कागाळी घेतिल्ल्यो काय नात? घेतिल्ल्यो जाल्यार कसलीं पावलां उखल्लीं? ताची पयलीं चवकशी जाल्यार बरी.
कुंकळ्ळे पीटी शिक्षकाक अटक जाल्या. तो वचत थंय रंगेल प्रकार करतालो अशें उक्तडार आयलां. आतां ताका नोकरे वयल्यान निलंबीत केला. असल्यो गजाली लिपून रावनात. कागाळ जावंक नासली तरी शिक्षण संस्था, अस्थापनांनी हाची दखल घेवंक जाय. सगल्यांक सगले खबर आसता, पूण जो मेरेन कागाळ करिना, तो मेरेन ‘तो मी नव्हेच’. हाचे पयलीं पणजेच्या एका हायस्कुलांत एक प्रकरण गाजिल्लें. ते चलयेन मागीर लासून घेतिल्लें. शिक्षक निर्दोश सुटलो. मडकय एका आज्यान आपलेच नातीचो विनयभंग केल्ल्याची कागाळ पुलिशेंत नोंद जाल्या. विनयभंग वा खुनाचीं प्रकरणां कित्याक घडटात. ताचे फाटलीं मानसीकताय, कारणां सोदून तीं पयस करपाचो यत्न जावप गरजेचें. घरांत हिंसक वातावरण पळोवपी भुरगीं व्हडलीं जातकूच वायट मार्गाक लागूंक शकतात. आवय- बापायन वा समाजांतल्या हेर लोकांनी उजू मार्गाचेर चलपाक जाय. फुडलें जोत तशें फाटलें जोत, हे म्हणी प्रमाण फुडली पिळगी आदल्यांचे अनुकरण करता. चलये कडेन कशें वागप, हें आवय वा हेर कोणेय चल्याक शिकयत जाल्यार तो सुदारूं येता. पूण मुळांत त्या भुरग्या मदीं थोडे तरी बरे गूण, विवेकबुद्द आसपाक जाय. संस्कार हे स्वता शिकपाचे आसतात. सभावांतूच ते आसूंक जाय.
खुनाचीं स प्रकरणां घडल्यांत. कालचें पर्वरेचें प्रकरण. ते चलयेक मोगी आवडनाशिल्लो. पूण तो तिच्या मोगांत बुडिल्लो. तिणें दोन इश्टां वांगडा ताका समजावपाक आपयिल्लो. त्या वेळार ताणें तिचेर थापट मारलें. प्रकरण पुलिशेंत पावतकूच पुलिसांनी शिटकावणी दिल्ली. उपरांत ताणें तिका मारून आंबोली व्हेली आनी थंय उडयली, असो आरोप जाला. चली 30 वर्सांची, चलो 22 वर्सांचो. कालूच रुमडामळार घरांत न्हिदिल्ल्या एका तरणाट्यांची गळो चिरून हत्या जाली. खून करपी गुन्यांवकारी फाटभुंयेचो. ताचे पयलीचीं दिवचले, बाणस्तारी, माडेल- फातोड्डेंचीं प्रकरणां. हातूंत कांय मोगा कडेन संबंदीत आसात. सगल्या प्रकरणांतले दुबावीत पुलिसांक मेळ्ळे, ही
समाधानाची गजाल.
समाजांत वावुरतना मनीस कसो कितें तें कांय लोकांक तरी खबर आसताच. तांणी हेरांक शिटूक करपाक जाय. खास करून रोमियों पसून चलयांक. चलयांनी भुल्लुसून मोगांत पडटना धा फावटी विचार करपाक जाय. बिराडाक कोणाकूय दवरतनाय ताची म्हायती घेवपाक जाय. मागीर, म्हजे चलयेक घेवन पळून गेलो, सोरो पियेवन रातचे बोवाळ घालतात… असलें उलोवन फायदो ना. राज्यांत एका फाटल्यान एक गुन्यांव घडत आसात, कितें तरी पावलां उबारचींच पडटलीं पुलिशेक.