गिफ्ट

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

त्या  उकड्या तांदळाच्या पोळ्यांतली माया, एक दोन खातकच अपुरबायेन तिसरो पोळो  …….मायेचो , खावपातली ती  मजा  जी  येताली. तो  सुवादीक, तो  वास भायल्या म्हारग कितल्याशाच सेंन्टां बरोबर तोलपाक ताका जड  जातालें.

वळेसर

नवरात्रांचे दीस देवळाच्या आयस पयस सगळ्याक लोक आनी ते गर्देतल्यान वाट काडीत आवयक सोदपी  निहाल.

 मम्माक सोदीत तो शांतादुर्गेच्या  दारांत उबो जालो. 

खंय गेली म्म्मा म्हूण मनांतल्या मनांत म्हणलें. मागीर देवीक उलो मारलो. “म्हजी मम्मा खंय आसा बेगीन सांग, देवीक  म्हजे भशेन जाता आसतलें. म्हाका आवय म्हणटांच जितलें गलबलुन येता तशें तुकाय येता न्हय ?” 

खरें म्हणल्यार तो देवी कडेन सवांद सादतालो.. ……

ताचे मुखार उबी रावताली. ती मखरातली  देवी. मोगाचे, मायेचें आवयचें तें सोज्वळ  रुप. ” तुजे कडेन उलोवप कितलें सोपें …माये तूं इतलेंच कर म्हजी मम्मा खंय लिपल्या तिका बेगीन सोदून दी “. आनी कांय खिणां भीतर निहालाची

मम्मा ताका तकलेक हात लायत विचारताली, ” खंय नाच्च जाल्लो, यो हांगां यो आतां.” 

अशी कितलीं नवरात्रां जाली आनी अशीं  वर्सांय गेलीं. निहाल ल्हानाचो व्हड जालो. ल्हान रोपो, झाड, म्हणटां म्हणटां म्हारुख जालो… .अशींच कांय वर्सां दिवाळी, दसरो, चवथ, जात्रा भोंवतां  करतां, शाळेंतलें शिकप  पूर्ण जालें कळ्ळें ना. देवळाची सोंपणां चडटां चडटां निहाल एक दीस ती मायेची गोजडी कुरवाळीत, तांतुतली दुकां, माया, ओड,  आपल्या बॅगांत भरुंन सरळ भायल्या देशांत पावलो. विमानान चक्क उडलो. तांतुत बॅगेतल्या एका चैनीच्या पॉकेटांत ताणें सांबांळुन दवरिल्लें गिफ्ट आशिल्लें. जेन्ना जेन्ना घरची याद येताली तो ती कुपी उकती करुंन कम्पुंटरांत फिड केल्लो तो सेवड डेटा काडुन परत परत चाळटालो. चित्रांतलें सुख अणभवतालो. यादीच्या त्या ल्हांरांर नाचत खिण ,म्हयने, वर्सां  जगतालो.

पयसो भरपूर कश्टय तितलेच पूण एकटो रावन जिवीतांतली सुखां अणभवतना ते चकचकीत हारशे, ते दिवे, ते रस्ते, तीं ऑफिसां ताका “म्हजी जीण ही न्हय”.  ह्यो दोंगुल्यो हाजेर पडटलो बर्फ म्हणल्यार जणु फ्रिजांत दवरिल्लें तें नुस्तें.सदा खावंक जाय म्हूण आपले सोयी  खातीर हाडुन दवरचें आनी इल्ले इल्लें जाय तशें खावचें.

” गोंयचें न्हंयेच्या नुस्त्याची रुच…. वेगळीच. हो हांव करता  तो फकत एडजस्टमेंन्ट…. अशें सांगत मनांतले मन  

माजराच्या दावकुलांनी ताका पिंजतालें. तें  मागीर मलम लावन बरें जालें म्हूण बेठोच आव हाडटालो. कितलेशे 

दीस ते ओरबाडे ताका दुखताले. तो मागीर तांचे कडेन दुर्लक्ष करतालो”…. ओगी बसात,  उपाय ना शांत रावात ”  उपरान्त  थंयच्या कामात तो इतलो गुल्ल जाल्याचें नाटक करतालो. तें वातावरणांत ताका आपुण दिसतालो  शो मेन …. पूण घरची सुख शांती … त्या  उकड्या तांदळाच्या पोळ्यांतली माया, एक दोन खातकच अपुरबायेन तिसरो पोळो  …….मायेचो , खावपातली ती  मजा  जी  येताली. तो  सुवादीक, तो  वास भायल्या म्हारग कितल्याशाच सेंन्टां बरोबर तोलपाक ताका जड  जातालें. 

इश्ट, कीटी पार्टी , शेम्पेन बॉटल्स कितल्यो बऱ्यो सोबीत ताज्यो इश्टीणी आनी इश्ट…  “हाय गायस ” तिकतिकीत कात, कांती,  शांत  वेगवेगळ्या सभावाच्यो कितल्योशोच त्यो अप्सरा आनी तांची रुपां. पूण  निहालाचें   हें विश्व  वेगळें  !!!  भायर पावल दवरतांच फोल्गां, स्टायली अवाढव्य खर्च मजा…..कितें आनी कात. कोणाकुय  अजापच जावपाचें. इतले भुरगेपणांतल्यान सगलें आयकल्लें. पूण ताचेर कसलोच परिणाम जावंक पावलो ना. तो आसा तसोच सांबाळुन पावली मारीत फुडें वतालो. 

“हांव हांगा म्हजी बुदवंतकाय दाखोवंक आयलां!? ना. मॉर्डन….. तंत्रगिन्यान  शिकपाक आयलां  “.The world is full of nice people. If you can’t find one, be one. हांव पयशाचे आशेन , गिरेस्त  जावन , मोटो म्हूण  

भारतीयांचेर म्हजें इंप्रेशन  मारपाचे हेतुन  येवंक ना”. भायलो हो येदो व्हडलो ओव्हर कोट हांगांच बरो सोबता. भारतांत. 

ताजी  गरज लागची ना. मम्मा… मम्माची याद ताका इतली बेजार करताली … एक एक दीस दोळे व्हाळ कशे   व्हावंत रावताले .मागीर मम्मा आनी निहाल  मनां समाधाना खातीर  व्हिडियो कॉल करताली.”  

“आगो पुरो तुजे तें, कितें दीस भर निहाल !निहाल !! म्हणत बसता. वय जालें आतां लग्न कर ताचें आनी जा मेकळें”. 

कांय फावट ही उतरां कानांर पडटकच  मम्मा खरीच  भानार येताली.आतां सारको एका वर्सांन येवपाचो ताचो बेत आसा.  ” आवय ” ती  आवय. तिचें आनी आपलें ….  तें एक वेगळें  नातें आसता . तें सहज कोणाक कळप कठीणच. भावना,  उमाळे ते लॉड्रीक दिल्ले कपडे न्हय ते सरळ करुंन हाडले आनी बरें जालां फेर्र म्हूण आंगांर चडोवन गेलो ऑफिसांत. मम्मा आनी  म्हज्या नात्यांत  केन्ना फेर्राची गरज पडली ना. आवयच्या हातांनी घाल्ल्यो घडयो  शिस्तबद्द आसताल्यो. तातुंत सांबांळुन, जापसालदारकेन घडोवपाची मोख आनी दिका हाचे  सरळ वळण मेळटालें.वेळ कोणाक थांबना.

पुर्वार्ध

विजया शेळडेकार