भांगरभूंय | प्रतिनिधी
म्हज्या भक्ताक, मना सावन म्हजी भक्ती करतल्याक, म्हजी आराधना करतल्याक म्हाका भरपूर धन दिवंक जाय, अशी म्हाका सूट जाय.
भगवान विष्णूचें नारायण रूप शांतपणान, सुशेगादीन शेषनागाचेर विसव घेता अशें चित्र आमी जायते फावट पळयलां. तांची अर्दांगिनी लक्ष्मी माता तांच्या पांया कडेन बशिल्ली आसता, हेंय बी पळयलां.
अशेच एक दीस भगवान विष्णू शेषनागाचेर विसव घेता आसतना लक्ष्मी माता तांच्या पांया कडेन बसून आशिल्ली, त्या वेळार ती खूब दुख्खी आनी चिंतेस्त दिसताली. जेन्ना विष्णूची नदर तिच्या चिंतेस्त, दुख्खी मुखामळार पडली तेन्ना ताणें तिका विचारलें.
“प्रिये, सदांच साळकाच्या फुला वरीं फुलिल्लो सोबीत तुचो चेहरो आयज बाविल्ले वरी कित्याक दिसता? कसल्या चिंतनाचो भार तुजे तकलेर आसा प्रिये…?
“स्वामी, म्हज्या मनांत एक विचार आयला. विचार म्हणचे परस स्वामी तुमचे कडेन म्हजे एक मागणेंच आसा.” देवी लक्ष्मीन म्हणलें.
“कसलें विचार आनी कितें मागणें आसा तुजें देवी? सांग हांव तें पुराय करता.” अशें म्हणून भगवान विष्णून देवी लक्ष्मीक तिचे मागणें पुराय करपाचें उतर दिलें.
“म्हज्या भक्ताक, मना सावन म्हजी भक्ती करतल्याक, म्हजी आराधना करतल्याक म्हाका भरपूर धन दिवंक जाय, अशी म्हाका सूट जाय.” देवी लक्ष्मीन आपलें पवित्र विचार आपले मागणेंतल्यान भगवान विष्णू कडेन दवरले. तें आयकून भगवान विष्णून म्हणलें.
” तुज्या भक्ताक तूं तुका जाय तितलें धन दी, म्हजी कांयच हरकत ना. पूण धन मेळ्ळ्या उपरांत जर एकाद्र्या तुज्या भक्ताक गर्व जाता आनी तुवें दिल्ल्या धनाचो तो गैरवापर करता तेन्ना ताचें धन परत घेवपाचो अधिकार म्हजे कडेन आसतलो.” अशें सांगून भगवान विष्णून तथास्तू म्हणलें. त्या प्रमाण देवी लक्ष्मी आपल्या भक्ताक तांचे भक्तीचेर खूश जावन भरपूर धन दिवंक लागली.
ही खबर देवी सरस्वतीक कळ्ळे उपरान तिकाय बी दिसलें आपल्या भक्ताक अशेच कितेंतरी भरपूर दिवचें. हें येवजून ती भगवान विष्णू म्हर्यांत आयली आनी तिणें सांगलें.
“हें भगवान, जशी तुमी देवी लक्ष्मीची इत्सा पुराय केल्या तशी म्हज्याय मनांतली इत्सा पुराय करची अशी हांव विणवणी करता.”
“तुज्या मनांतली इत्सा सांग देवी.” भगवान विष्णून प्रसन्न मनान म्हणलें.
“हे भगवान, म्हाका अशें दिसता की योग्यताय आशिल्ल्या म्हज्या भक्ताक हांवें भरपूर गिन्यान दान दिवचें, आनी हांवें दिल्ले ते दान कसलेच परिस्थितींत तुमी वा दुसर्या कोणेंच परत घेवचें न्हय.” देवी सरस्वतीची इत्सा आयकून भगवान विष्णून तस्थास्तू म्हणलें.
तेन्ना सावन पयशे, भांगर, हिरे, मोतया ह्या सारकें धन जें तिजोरेंत बंद दवरूनय चोरयेक वचपाचो भंय दिसूक लागलो. एक गरीब धनवान आनी धनवान आपल्या कर्तुत्वान भिकारी जावंक लागलो. अश्यो जायत्यो देखी आमी पळयल्यात आनी आयकल्यात. तूण गिन्यानी मनशाचे गिन्यान कोणें चोरिल्ल्याचें वा ते वाटून कमी जाल्ल्याचें कोणेच पळोवक, आयकूंक ना. देखून मनशान धनाच्या फाटल्यान लागचें न्हय. धन सदांच एकल्याचेंच केन्ना उरनात. आयचें तुजें धन फाल्या दुसर्याचें जाता. धन वांटून काबार जाता. पूण गिन्यान वांटून सोंपना, वयल्यान तें वाडतूच वता….!
अविनाश कुंकळकार
7875237830
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
