भांगरभूंय | प्रतिनिधी
चवथी निमतान गांवांत गेलों. म्हजो गांव वेलींग हें सांगचेली गरज आसाशें दिसना. म्हज्या नांवां वेल्यानूच तें कळूंक जाय. हालीं तेंपार पयलीं वरी दर सप्तकाक गांवांत वचप जायना. वर्सांतल्यान एक दोन फावटी पावतां कसो तरी. तांतली एक चवथ. तसो चवथीक गांवांक वचना असो गोंयांतूच कित्याक संपूर्ण कोंकणांत कोण सांपडचो ना. चवथीचे वेध आमकां खूब पयलीं लागतात. आमची सगल्यांत व्हडली परब म्हणल्यार चवथ. गोंयांत उणे ते देड दीस आनी चडांत चड एकवीस दीस मेरेन चवथ मनयतात. कांय कडेन तिसाल लागता, म्हणल्यार दर तीन वर्सांनी पांच दीस चवथ मनोवप. बाकी वर्सां देड दिसूच. तशीं फाटलीं कांय वर्सां भंयांनूच गेलीं. चवथीची सारकी बरी खोशी मनोवंक मेळ्ळीच ना. कोवीड नांवांचो राकेस फाटीक लागिल्लो न्ही! आतांय म्हूण कोवीड सामकोच ना जावंक ना पूण तसो ताचो भंयूय कोणाक उरूंक ना. आमी कोविडा वांगडाच जगूंक शिकल्यात म्हणल्यार अतिताय जावची ना.
आतां गांव बदलता. पयलीं वरी उरूंक ना. भाटां वचून कॉलनी जाल्यात. माड वचून बंगले आयल्यात. म्हणजेच आमचे नदरेन गांवांचो विकास जाला. आमच्या विकासाची व्याख्या कितें तर? कुटूंब वाडलें म्हणजे घर व्हडलें जाय पडटा. नासल्यार कोणाक तरी दुसरे कडेन वचून रावचें पडटा. आतां वचप खंय? प्लॉट सोदचे पडले नात, पडंग जागे आतां उरल्यात? झाडां मारले बगर उपाय ना. तातूंत जाग्यांक मोल आयलां म्हणटकूच भाटकार भाटांचे प्लॉट करतात. माड दवरून कितें करपाचें? काम करूंक मानाय मेळनात. पाडूंक पाडेली नात. सुरीक लायतले म्हणल्यार सूर काडपी रेंदेर नात. जोड खंयच्यानूच ना. फक्त मोड. म्हणटकूच जागे विकप बरें न्ही? एकदम पयशे मेळटात. विकतात ते आपले जागे. पूण कोणूच सभागो विचार करिना, जाणटेल्यांनी सांबाळून दवरिल्ले जागे जर आमी अशेच विकले तर फाल्यां आमच्या भुरग्यांक खंयचे जागे मेळटले? जमीन काय कारखान्यांनी तयार जायना. आनी जमनीचें मोल तर वाडत वता. आज मेळिल्ले पयशे कितलो तेंप उरतले आनी उरले तरी त्या पयशांनी जमीन मेळटली?
कोणेय जमीन विकूंक काडली वा विकली म्हणजे म्हजे तकलेंत हेच विचार घोळटात. आनी अशे वेळार जमीन घेवपी आनी जमीन सांबाळून दवरप्यांची तोखणाय दिसता. ह्याच गांवांत एक होटॅल आसलें. बाबूमामालें होटॅल. तशें बाबूमामालें नांव दुसरेंच कितें तरी आसलें. पूण ताका सगलेच बाबूमाम म्हणटाले. गांवच्या लोकांची च्यायेची तान भागोवपी हें एकसुरेंच होटॅल. ताची पातळ भाजी सामकी घोस्ताची. नांवांवरीच पातळ ती. खरें तर तो चण्यांचो रोस पूण होटॅलांनी रोस म्हणचो आसना. थंय ती पातळ भाजी जाता. हे पातळ भाजयेंत कांयच नासतालें. सामकी उदक कशी पातळ तरी सामकी रुचीक. बाबूमामाली पातळ भाजी आनी मेस्ताले पाव सदांच सकाळीं आमची भूक भागयताले. गांवांत येवपी पदेराक पदेर म्हणिल्लें आवड नासलें. तो स्वताक मेस्त म्हणूंक सांगतालो. तशें गांवांत आनीक एक होटॅल आसलें पूण तें फकत जात्रा, शिगमो, कालो अश्या समयारूच उगडटालें. आज बाबूमाम ह्या संवसारांत ना आनी सद्याक त्या होटॅला जाग्यार एक बंगलो नदरेक येता.
आमच्या गांवांत तीन देवळां. एक गांवचें देवूळ आनी बाकी दोन बाटाबाटी वेळार सांकवाळच्यान वेलंगां आयिल्लीं, श्रीलक्ष्मी-नरसिंह आनी सांतेरी शांतादुर्गा. आतां तातूंत आनीक एका देवळाची भर जाल्या. शांतादुर्गा देवस्थाना लागींच श्रीसाई पादुका देवूळ जालां. देवूळ सोबीत बांंदलां पूण तें बांदतना एक कुळागर ना जालां. हो सगलो विकास जाला खरो पूण अजून गांवचे रस्ते तेदेच आसात. आनी तांतले अर्दे दुचाकी चार चाकी वाहनां पार्किगाक वता. मदीं उरिल्ल्या वाटेंतल्यान गाडी काडप म्हणजे एक व्हड सर्कस कशी. जंय जंय साईचीं देवळां जातात थंय गर्दी आसताच. आतां हांगां कितें जातलें काय? जे कोण येतले ते आपणालीं वाहनां खंय दवरतले? नव्यान बांदपी देवळांनी हाचो विचार पयलीं जावंक जाय काय दिसता नासल्यार थंय रावपी लोकांक ताचो त्रास जाले बगर रावना.
गांवांर नदर मारल्यार गांव बदलता म्हणपाचें जाणवता. लोकांचोय विकास जाला ही खोशयेची गजाल. पूण गोरवांचें कितें? जश्यो गाडयो रस्त्यार तशींच गोरवांय रस्त्यार उरप? खरें म्हणल्यार गाडी घेवप्याक पार्कींग जागो सक्तीचो करूंक जाय. मेळत थंय गाडी दवरूंक दिवंक जायना. तशेंच गोरवां रातचीं गोठ्यांतूच आसूंक जाय. कारण आमचो विकास जाला खरो पूण आमचे बुद्धीचो विकास अजून जावंक ना. आमकां फोगा बगर परब मनोवंक कळना. आनी फोग कसो आनी खंय मारचो हाचेंय भान आसना. बुद्धीच जर वाडूंक ना जाल्यार भान खंयच्यान उरतलें? देखून आमी गाडयो आसा थंय फोग मारतात. हाचो परिणाम वेगळो जावं येता हेंच आमकां कळना. इतलेंच कित्याक एखादी गाडी रस्त्या वेल्यान वतना गाडये पोंदा फोग मारून गाडयेकाराक कसो भेश्टयलो पळे म्हणून आमी खोशी मनयतात. एकाद्या गोरवाचेर माराण उडोवन ताका आबूज करतात. कसली म्हणून फकांडां करतात आमी? हें आंगलट येवं येता म्हणपाचें कशें कळना आमकां? आनी हें सगलें चवथीक? बुद्धी दातो खंय तो. कसली बुद्ध दिता पळय तो ह्या लोकांक. बोरये सारक्या वाठारांनी गणपती विसर्जना वेळार कितें करतात तें मुद्दम पळोवचें.
गांवांचो जरी विकास जालासो दिसलो तरी अजून गांव गांवूच उरला. कित्याक जाणात? ह्या गांवांत अजून नेट मेळना. गांवांत पावना फुडें आमचो नेट गायब. फोनाक रेंज ना. हांगा जितले दीस रावतले तितले दीस फोन, वॉट्सएप, इंटरनॅट हाची कटकट ना. शांत बरो रावपाचो. गांवांच्या विकासांत ह्या गजालींचो आस्पाव ना. बरी गजाल न्ही?
अभयकुमार वेलींगकार
9423884687
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
