गांवठी बाॅम्बांची टिकटीक

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

न्हंये पलतडच्या वाघुर्म्यांय हे आवाज आयकूंक येतात. ताका लागून हांगा कोणतरी खास कास करपाक येतात, अशें थळाव्यांचें मत.

गोंयांत शेतकार, बागायतदार हेर राज्यांचे तुळेन तशे उणेच. आमच्या राज्याचो आंवाठूच ल्हान, तातूंत कश्टकरी लोकांचो आंकडो उणो, शेतकी वेवसायाक मेळिल्लें दुय्यम स्थान अशा साबार कारणांक लागूनय युवा पिळगेंतले कोणूच सहसा मातयेंत हात, पांय घालपाक मुखार येनात. जमीन नाशिल्ले तर ह्या कश्टाच्या वेवसाया कडेन नदर वयर करूनय पळयनात. पूर्वजांच्यो जमनी विकपाक मात खूबजाण मुखार आसात. शेतकार चड आसूं वा उणे, पिकाळ जमीन भरपूर आसूं वा थोडी तांकां आनी बागायतदारांक जनावरांचो त्रास हो सोंसचोच पडटा. रानां खात्यान जनावरांचो बंदोबस्त करचो, अशी मागणी ते सतत करीत आसतात. आतां तांचें हें काम घडये कासादोरांनी हातांत घेतलां आसतलें. पाळी पंचायत वाठारांत रानदुकरांचो कास करपाचे प्रकार खूब वाडल्यात, अशी कागाळ थळाव्या लोकांनी केल्या.
कासादोर गांवठी बाॅम्बांचो वापर करपाक लागल्यात, खंय. ते बाॅम्ब जमनींत पुरून दवरपाचे. मागीर फळ समजून दुकरांनी ते चाबडायतकच स्फोट जाता आनी आयतो कास मेळटा. मात हो प्रकार भिरांकूळ थारूं येता. खास करून दूद दिवपी गोरवां, बोकडां, सुण्यां खातीर!….. आनी मनशांकूय तो धोक्याचो. कासाक गेल्ले कडेन आर्माचो फार लागून हालींच दोगांक मरण आयलां. हाचे पयलीं कितले जखमी जाल्यात आसतले, तें कळपाक मार्ग ना. 30- 40 वर्सां पयलीं कासाक वचप ही सामकी प्रतिश्ठेची गजाल आशिल्ली. बरेच लोक तकलेक दिवो बी लावन वताले. फांतोडेर परत येताले. रानदुकर, भेकरें, साळ, सोंशे मारून हाडटाले. लागींच्या लोकांक वांटे पावयताले. उपरांत ताचेर कायद्यान बंदी आयली. तरीय लोक वचपाक लागले आनी आपणाचेर कारवाय जावची न्हय म्हूण लोकप्रतिनिधी, सरपंच, नगराध्यक्ष, पुलीस आनी हेर पेजाद लोकांक साग्वादी पावोवपाक लागले. सरकारी कामां जावचीं म्हूण तरातरांच्यो साग्वादी पावोवपाची परंपराच पुर्तुगेज तेंपार आनी उपरांत पसून गोंयांत आशिल्ली. हालींच्या काळांत हें सगलें बंद जालां, असो चडश्या लोकांचो समज आशिल्लो. पूण, अदींमदीं घडपी घडणुको पळयल्यार कास सोंपूंक ना, हेंच सिद्ध जाता.
पाळयेच्या आमुर्लें, खाजन वाठारांत रातच्या वेळार गांवठी बाॅम्ब फुटपाचो आवाज लोकांक येता. न्हंये पलतडच्या वाघुर्म्यांय हे आवाज आयकूंक येतात. ताका लागून हांगा कोणतरी खास कास करपाक येतात, अशें थळाव्यांचें मत. कांय म्हयन्यां पयलीं हाचे आड दिसाळ्यांनी खबरो येताल्यो. तेन्ना सगले कडेन सामसूम जाल्ली. मात, आतां परतून हें सुरू जालां. आवाज रानांतल्यान येतात, म्हणटकच हे बाॅम्ब खास रानदुकरांक मारपाकूच दवरल्यात, हे विशीं दुबाव ना. शेतांनी, भाटांनी आवाज येतालो, जाल्यार सगले शेतकारांक बोट दाखोवन मेकळे जावपाचे. गांवठी बाॅम्ब जमनींत पुरून दवरिल्ल्यान ते गोरवांक, काजींनी वचप्यांक, दोंगरार लाकडां पुंजावंक, कापपाक वतात तांकां घातक थारूं येतात. कोणाचो जीव वचूं येता. तो सांसणाचो दिव्यांग जावं येता. रानां खातें, पंचायतींनी हाचेर बंदी घालपाक जाय. कांय हौशी मंडळींक कासाक गेले बगर सुगेश मेळना. ते पाळी पंचायत वाठारांत कासाक येवन बाॅम्ब पुरून दवरतात काय थळावे कोण तांकां सामील आसात, जाल्यार तेंय सोदून काडचें पडटलें. रातचो येता तो बाॅम्बाचोच आवाज काय फाराचो, तें पसून सोदचें पडटलें.
रानवटी जनावरां गांवांनी येवपाचें प्रमाण वाडलां. कारण तांकां रानांनी खावपा सारकें कांय उरूंक ना. पिवपाक उदक ना. लोकवस्तींत जनावरां आयिल्ल्यान लोकांक, खास करून बागायतदारांक, शेतकारांक लुकसाणेंचें थारतां. रातदीस मेहनत घेवन पिकयिल्लें पीक, भाजी, फळां दोळ्यां सामकार इबाडटात. हती सोडल्यार, हालीं गवे, बिबटे, माकड, साळी, रानदुकर मेकळे सुटल्यात. केन्ना येनाशिल्ले थंय पसून ते येवपाक लागल्यात. जनावरां मुळांत उणीं आसात, तातूंत तीं गांवांत, गांवा लागसारच्या रानांत आयिल्ल्यान तांचो कास जाता. हो मोनजातीचेर मोग करप्यांचे नदरेन दुख्खाचो प्रसंग. पाळी मतदारसंघ मुख्यमंत्री आनी रानां मंत्र्याक लागींचो. तांणी ह्या प्राण्यांच्या आनी कासादोरांच्या बंदोबस्ता खातीर बेगोबेग पावलां उखलपाचो वेळ आयला. रानांनी चारो, फळांचीं झाडां वाडलीं जाल्यार रानवटी जीव थंयच उरतले. भुके खातीर तांकां हे वटेन ते वटेन हेडून जीव वगडावचो पडचो ना. बाॅम्ब पुरून दवरपाचो क्रूर प्रकार पयलीं बंद जावंक जाय. झुजा वेळार गांवांनी बाॅम्ब पुरून दवरताले. ताका लागून शेंकड्यांनी सैनिकांक, गांवकारांक मरण आयलां. आतां कासाच्या निमतान अशेंच जावपाची वाट कोण पळयतात काय?