गरमेचे दीस

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

जेवण सामकें हलकें फुलकें घेवचें. शीत, दाळचो रोस, वरण, सार, सोलकढी हांचो आसपाव आसप म्हत्वाचें. 

कुलकुल्याचे थंडेन केन्ना पळ काडलो, कळ्ळेंच ना. आतां गर्मेचें आगमन जालां. सकाळीं मळबांत सूर्य उदेंलो काय गर्मी सुरू जाली म्हूण समजुपाचें. आंगांतल्यान घामाच्यो पांवळ्यो ओततात., तानेन ताळो सुकून येता. फक्त पियेन पियेनशें दिसता. भूक कमी, तान चड लागता. लिंबाचें सरबत, आडसराचें थंडगार उदक घटाघटा पियेंतलो म्हणल्यार तांचें मोल सामकें मळबाक तेंकलां. आम आदमीक तें परवडना. तांच्या बोल्साक कातर लागलीच म्हूण समजा.

उदक तापोवन मातयेच्या कोम्यांत दवरप बरें. सुकी कोथमीर आनी जिरें बरें धाडोवन ताची पूड सळसळट्या उदकांत शिजोवप आनी थंड करून परत परत पियेवप जिवाक बरें. पुदिना बारीक चिरून, आलें धाडोवन उदकांत घालपाचें आनी तें थंड जातकच पिवपाचें. गर्मेच्या दिसांनी हे उपाय बरे. सकाळीं 10 मेरेन बाजार करून घरा येवचें. वतना हातांत सत्री, बॅगांत नॅपकीन, उदकाची बाटली, तकलेक स्कार्फ, दोळ्यांक गाॅगल घालप बरें. तशें केल्यार रखरखीत वता वसून घामूय येना.  खरें म्हणल्यार सामकी गरज आसल्यारुच घरा भायर सरचें. नळ्याचीं घरां ह्या दिसांनी बरीं. 

गरमेच्या दिसांनी सुती कपडे वापरुंक जाय. बायलांनी दाटसार कपडे वापरचे न्हय. दादल्यांनी टी शर्ट बी घालचे परस बंडी घालची. नोकरेक वचप्यांनीय खावप, पिवप, कपड्या विशीं जागृत रावचें. मोसंबी, संत्री, द्राक्षां असलीं फळां खावचीं. घरा आसतना काळींग, पोपाय खावची. तांचो ज्यूस पियेवचो. लस्सी पियेवची. मात गोडेंमूत आशिल्ल्या दुयेंतींनी उदक पियेल्यार चड बरें. 

जेवण सामकें हलकें फुलकें घेवचें. शीत, दाळचो रोस, वरण, सार, सोलकढी हांचो आसपाव आसप म्हत्वाचें. तळिल्लें, डीप फ्राय, मसाल्याचे जिनस चड खावचे न्हय. मटन, चिकन, शागोती, अंडा करी म्हयन्यांतल्यान एकूच फावट खावची. धंय, ताक, मूग शिजोवन ताचें उदक पिवचें. भायलें खाण खावचें न्हय.

गर्मेन एकदां उग्र रुप घेतलें काय फॅन, एसीक ती आयकना. घामाच्यो पांवळ्यो ओत्तात. आंग ओलें जाता. तातूंत रातचो लायटीचो आपालिपा चालूच आसता. जळारी चाबतात. रात केन्ना सोंपता अशें जाता. जीव खासावीस जाता. खरेंच गर्मी म्हणजे तकली फोडूच. कसलेंच काम करपाक उमेद येना. जिवाची चिडचीड जाता. 

– सिद्धी तिळवे