भांगरभूंय | प्रतिनिधी
स्वताचेर नियंत्रण दवरपाक मेंदवाचो वापर कर, हेरांचेर नियंत्रण दवरपाक काळजाचो वापर कर. समाजीक शांतिकाये संबंदीचो हो एक सुविचार. मात, समाज तकलेंत पयलींच कितें तरी घेवन बसला. कांय जाणांनी मेंदू पयलींच घाणाक दवरल्यात. म्हणटकच, कोणेंय कितेंय सांगलें काय ताचो ताचेर रोखडोच विस्वास बसता. मागीर ते सारासार विचार करिनासतना, परिणामांचो हुस्को करिनासतना पावलां मुखार घालतात. एकदां पचलें काय मागीर हें दातें घुंवत रावता. हातूंत चड भड्डटात, ते निश्पाप लोक. पुलीस, कोर्ट केशी जातात, त्यो धनी सांगता तें करपी तरणाट्यांचेर. धनयाच्या घरचे वा नात्यांतले हातूंत नासतात. दोन समाजां मदलो हिंसाचार आमकां नवो न्हय. पयर रातीं नागपूरांत तो जालो. निमित्त औरंगजेबाची कबर. ती खणपाची मागणी करपी मोर्च्या उपरांत दोन गटांत झगडीं जालीं आनी उपरांत उजो, गुंडे, शस्त्रांचो वापर जालो. मालमत्ता लासली, लोक जखमी जाले. 70 वयर आंदोलकांक धरल्यात, पंचविशेक पुलीस जखमी जाल्यात.
औरंगजेब हो सवो मुघल सम्राट. जुलय 1658 ते मार्च 1707 मेरेन ताचें राज्य चल्लें. पिरायेच्या 88 व्या वर्सा भिंगर- अहिल्यानगर (आदलें अहमदनगर) गांवांत 3 मार्च 1707 दिसा ताका मरण आयलें. छत्रपती संभाजी नगर जिल्ह्यांतल्या (आदलें औरंगाबाद) खुलताबाद गांवांतल्या एका दर्ग्यांत ताचें दफन जालें. औरंगजेबान छत्रपती शिवाजी महाराजांक त्रास दिलो. संभाजी राजांक हाल करून मारले. देखून ताची कबर महाराष्ट्रांत नाका, अशी शिवमोगींची फाटल्या बऱ्याच वर्सां सावन मागणी. आतां ‘छावा’ सिनेमाक लागून शंभूराजां विशींच्यो तांच्यो यादी परतून ताज्यो जाल्यात आनी तिडक मस्तकाक पावल्या. म्हणटकच ते ती कबर नश्ट करपाची मागणी करपाक लागल्यात. औरंगजेबाची प्रतिमा लासली, सोशल मिडियाचेर वाद जाले, वादग्रस्त वक्तव्यां जालीं, मात हिंसा जावंक नाशिल्ली. पूण, कोणेतरी धर्मीक मजकूर आशिल्लो बॅनर लासलो खंय आनी अचकीत हिंसाचार सुरू जालो, असो विरोधकांचो आरोप. दुसरो गट म्हणटा, हिंसेचें पयलींच नियोजन केल्लें. सध्या नागपूरांतल्या 11 पुलीस स्टेशन वाठारांत संचारबंदी लायल्या तरीय, भितर जाळमूख खदखदता आसतलें. ताचो उद्रेक खंयचेच परिस्थितींत जावचो ना, हाची जतनाय सरकारी यंत्रणेक घेवची पडटली. हेर कडेनूय कांय जावचें नात, हाचीय खबरदारी त्या- त्या राज्यांक घेवची पडटली.
नागपूरांत हाचे पयलीं केन्नाच धर्मीक, जातीय तणाव जावंक ना, अशें जाणकार सांगतात. पूण पयर रातीं हिंसाचार जालो, तोय बी रमजान म्हयन्यांत. कोणाचें तरी आयकून कोण तरी फाटलो फुडलो विचार करिनासना शस्त्र हातांत घेता, हें चुकीचें. क्रूर औरंगजेब मरून 318 वर्सां जाल्यांत. आतां 300 वर्सां उपरांत ताचेर प्रतिक्रिया म्हूण हिंसाचार करप बरोबर जातलें? इतिहासांत बऱ्योच मनीसपणा भायल्यो घडणुको घडल्यात. त्या काळार सत्ते खातीर जात, धर्म, घरचे, सोयरे पळयनासता एकमेकां आड लडटाले, रक्ताच्यो न्हंयो व्हांवयताले. कोण जिखतालो, कोण हारतालो, परत जिखतालो.! राज्याचो कारभार चलोवपाक दुसऱ्या राज्यांनी वचून लूट, खंडणी, लगान, हो कर, तो कर मागताले. हो कर, तो कर. मागताले. आपले राखणे खातीर दुबळे राजा बळिश्टांक अर्थीक मजत करताले. ह्या सगल्यांचो सूड आयज घेवपाक मुखार सरल्यार समाज- राज्य- देश मुखार व्हरप, उदरगतीची तेंगशी गांठप शक्य जातलें? विदेशांतूय आमची बदनामी जातली. मुघलांनी 1526 ते 1857 मेरेन देशाच्या व्हडल्या वाठाराचेर राज्य केलें. हिंदू, मुस्लीम, शीख राजांनी तांचे आड लढायो केल्यो, पूण तांची सत्ता वचपाक 331 वर्सां लागलीं. उपरांत ब्रिटीश आयले. तांकां धांवडावपाक 89 वर्सां (1858- 1947) लागलीं. इतिहासांतल्यो चुको परतून घडच्यो नात, हे खातीर सादूर रावंक जाय, सिंहावलोकन करूंक जाय. पूण आमचेच कांय भाव, भयणी इतिहासांतल्यो वायट- वायट घडणुको सोदून त्यो कोळशा सारक्यो झरयत बसल्यात. हातूंत लुकसान समाजाचें जाता. असंतोश पातळटा. ताचें लुकसाण महासत्तेचे वाटेर आशिल्ल्या आमचेच मायभुंयेक जावंक शकता.
फाटल्या बऱ्याच दिसा सावन कांय लोकप्रतिनिधी भडक वक्तव्यां करीत आसात. सोशल मिडियाचेर तर धुळवड चल्ल्या. नागपूर घडणुके उपरांतूय दोनूय वटेनच्या फुडाऱ्यांनी आरोप, प्रत्यारोप केल्यात. राजस्थानांतल्या एका लोकप्रतिनिधीन तर आक्रमकांचीं चिन्नां, प्रतिकां नश्ट करपाची मागणी केल्या. ताजमहाल, लाल किल्लोय बी तातूंत घडये आसत.
इतिहासांत जायते बरे, वायट फुडारी आसात. हाताक सांपडटात तांचे बरे तितलेच गूण, आदर्श घेवया. देशाची शांतिकाय इबाडपाची कृती आमकां फोंडांत घेवन वचपी थारूं येता. ताचे परस बेकारी, गुन्यांव, म्हारगाय, भ्रश्टाचाराच्या सम्राटां आड झुजुया. एकट्यान न्हय, एकठांय जावन!
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
