गणपती बाप्पा, व्यास ऋशी आनी महाभारत…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

एक दीस व्यास ऋषी गणेशा कडेन येता आनी महाभारत हें महाकाव्य बरोवपाक ताचो आदार मागता. आपल्यान

सांगिल्ले प्रमाण भगवान गणेशान हें महाकाव्य बरोवचें अशें ऋशीक दिसता. एकदां सुरू केले उपरांत बरोवप बंद करचो ना अशी आज्ञा भगवान गणेशान करची अशें तांकां दिसता आनी ही अट भगवान गणेश मान्य करता.

व्यास ऋषी हो ज्ञानी मनीस आशिल्ल्यान तातूंत एक घुंवळी घालता. दरेक श्लोक बरोवचे पयलीं ताचो अर्थ समजून घेवचो अशें तो भगवान गणेशाक सांगता. कबूल केल्ले प्रमाण बरोवप सुरू जाता. दर खेपे ऋषीक विसव जाय पडटा, तेन्ना तो मुद्दाम एक कठीण श्लोक सांगता. भगवान गणेश थांबून वेळ काडून श्लोकाचें विश्लेशण आनी समजून घेता, दुर्दैवान भगवान गणेशाची लेखनाची कलम (लेखणी) सतत बरोवपाक लागून मोडटा. विराम नासतना बरोवपाचें उतर पाळपा खातीर भगवान गणेश कसलोच संकोच करिनासतना आपलो अर्दो दांत मोडून ताचो उपेग बरोवपाक करता.

व्यास ऋषी ह्या वेळाचो उपेग आपल्या मेंदवांत चड श्लोक परतून मेळोवपाक आनी संघटीत करपाक करता. आनी एके वाटेन गणपतीचें लेखन थंय चालूच आसता.

हातुन आमकां मेळिल्लो बोध म्हळ्यार, भगवान गणेशाक आडखळ पयस करपी अशें कित्याक म्हण्टात तें हे

कथेंतल्यान स्पश्ट जाता. खंयचीच आडखळ आमकां पयस करपाक व्हडली न्हय. आपलें उतर पाळपाचें म्हत्व भगवान गणेश आमकां शिकयता. आमकां फकत एक थीर मन आनी निर्धार जाय. आमची योग्य मानसिकताय आसत जाल्यार आमकां स्वताक साध्य करपाक मेळना अशें कांयच ना.

– अक्षदा सावंत देसाय

[email protected]