खरो देशभक्त !

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

देशभक्ती ही लोकांच्या काळजांत आनी आत्म्यांत लिपिल्ली आसा. मनीसपण म्हणल्यारूय देशभक्तीच. महात्मा गांधीजींचें हें वाक्य. आरटीआय वावुरप्याक शिटकावणी दितना एका राजकी वावुरप्यान म्हणलें, ‘सगल्या वावुरप्यांचेर टिका नाका. आमी देशभक्त, तुमी देशद्रोही.’ एका विचाराक ताणें वाचा फोडल्या. कोण देशभक्त हाचेर आतां घुसळण जावंक जाय. देशद्रोही कोण हो मुद्दो कुशीक दवरुया. हालीं आमीच देशभक्त, उरिल्ले देशद्रोही, आमीच गोंय वांटावपाची सुपारी घेतल्या, आमीच पारदर्शक, प्रामाणीक. अशे मुद्दे थोडे गंध कशे झरयतना दिसतात. थोड्यांक पड्ड्या फाटलें खबर आसता, तर उरिल्ल्यांची दिशाभूल जाता. कार्यकर्तेच कित्याक, सामान्य भौसानूय खांपे देशभक्त जावपाक जाय. तेन्नाच आमचो देश सगल्यां मुखार पावतलो.
खरी राष्ट्रभक्ती कृतींतल्यान दिसूंक जाय. बंद जाग्यार कोणूच पळयना थंय पसून प्रामाणीक कृती जाय. घोशणा वा स्वताक, हेरांक लायिल्ल्या लेबलांतल्यान राष्ट्रभक्ती सिद्ध जायना. राष्ट्रभक्त जावप तशें सोंपें. कायद्याक पाळो दिवप, संविधानाचो आदर करप, नेम पाळप, कर भरप, समाजांत एकचार वाडोवप, दुबळ्यांक मजत करप, भ्रश्टाचार, गैरप्रकार, अन्याया आड आवाज काडप.. जाले तुमी राष्ट्रभक्त!!
प्रस्न विचारपाक धाडस लागता. सरकारांतल्या उणावांचेर (विरोधा खातीर विरोध न्हय) प्रस्न विचारता, जागरुकताय, जापसालदारकी, प्रामाणीकपणान वागता, समाजाचें बऱ्या खातीर जो पर्याय सुचयता तो नीज राष्ट्रभक्त. हेच मनीस देशाक जागो दवरतात. ताका दिशा दाखयतात. दोळे आसून कुड्डे जावन वागप, विवेक बुद्द घाणाक दवरप ही देशभक्ती न्हय. घोशणा दिवन कोणूय राष्ट्रभक्ती उक्तावंक शकता, मात ती सिद्ध जायना. पर्यावरणाची नाशाडी करपी, भ्रश्टाचार, जातीय तणाव निर्माण करपी, गोड उलोवन फटीचीं आस्वासनां दिवपी, लोकांची दिशाभूल करपी मनशान ‘भारत माता की जय’ अश्यो घोशणा दिल्यो म्हूण तो राष्ट्रभक्त जातलोच अशें ना.
2027 ची गोंय विधानसभा लागीं पावतली तेन्ना आमच्या सुपुल्ल्या राज्याचो फुडार थारावपाची जापसालदारकी तरणाट्यांचेर आसतली. कारण 18 ते 40 वर्सां पिरायेचे मतदार त्या वेळार 60 टक्क्यां वयर पावतले, असो अदमास आसा. तरणाट्यांनी विज्ञान, शिक्षण, गिन्यान, विवेकवादाची कास धरपाक जाय. हेरांकूय ते खातीर मुखार काडपाक जाय. बरो फुडारी वेंचून काडप हो राष्ट्रभक्तीचो श्रीगणेशा. पयलें सोंपण तें. तरणाट्यांनी सोशल मिडियाचो जापसालदारकेन वापर करपाक जाय. राजकारणांत येवपाक सोदपी तरणाट्यांनी समाजकार्या खातीरूच आपूण त्या मळार वतलों हो हावेस बाळगूंक जाय. पयसो करपाक न्हय! समाजांतली प्रत्येक समस्या, आव्हानां, गुन्यांव, प्रस्नांचेर तांणी आवाज काडपाक जाय. थंय ‘हो म्हजो, तो तुमचो’ असो भेदभाव करून नाका तेन्ना उलोवप, जाय तेन्ना ओगी रावप, ही धोंगीपणां जालीं. तरणाट्यांनी पर्यावरण सांबाळूंक जाय. प्लास्टीक कोयर, विजेची- उदकाची बचत, झाडां लावप, आवाज- हवेचें प्रदुशण… हेय मुद्दे हाताळपाक जाय. जात, धर्म, भाशा, पंथ, प्रांत विसरून एकचारा खातीर वावुरता तोच अस्सल राष्ट्रभक्त. तरणाटो हो भलायकेन तंदुरुस्त आसप गरजेचें. देशभक्ताक कसलींच वेसनां, वायट छंद आसूंक उपकारनात. रक्तदान, अवयवदान करपी सेवावृत्तीच्या तरणाट्यां मदीं कल्पकताय जाय. उद्देगमळाचेर ती आसल्यार अर्थवेवस्था बळिश्ट जातली. राष्ट्रभक्तान अन्याय दिसता थंय पेटून उठचें, थंय आनीक वेगळोचार नाका. आपलें काम प्रामाणीकपणान, आळस करिनासतना करप, बऱ्यांचोच आदर्श घेवप ही पसून देशभक्तीच! देश हो फक्त सरकारूच न्हय, तर लोक, मुल्यां एकूणच लोकशायेच्या चार खांब्यांचेर उबो आसता. एक बरगेलो, जाल्यार सगलेच कोसळटात. अन्याय, भ्रश्टाचार, गैरकारभार, दुस्वास, सुवार्थ वाडल्यार लोकशाय धोक्यांत येता तेन्ना ओगी बसता, तो खरो देशद्रोही! आतां दरेकल्यान रातचे न्हिदचे पयलीं शांतपणान आपूण कोण तें स्वताकूच विचारचें!!