भांगरभूंय | प्रतिनिधी
खूब वर्सां पयलींची ही काणी, त्या वेळार येरादारी खातीर दुचाकी, चारचाकी, बस ह्या सारकिल्या वाहनांची व्यवस्था नाशिल्ली. लागींचो वा लांबचो प्रवास करपाचो आसल्यार तो चलुनूच करचो पडटालो. एकाद्रो सावकार, शेट, खूब गिरेस्त आशिल्ल्या कडेन घोड्याची गाडी वा पाड्याचो घाडो ह्या सारकिलीं वाहनां आसतालीं. ताचो वापर ते प्रवासा खातीर करताले. ना तर सादारण वेवसाय करपी चड करून चलतूच आपलो प्रवास करताले.
शांतीपूर गांव आनी कांकरापूर गांवा मदी एक व्हड दोंगर मेळटा, शांतीपूर गांवांतल्यान कांकरापूर गांवांत वताले, जाल्यार मदलो व्हड दोंगर हुपून वयचें पडटालें. शारांत वचपाचे आसल्यार कांकरापूर गांवांतली न्हंय हुपचे खेरीज दुसरो रस्तो नाशिल्लो. त्या वेळार न्हंय हुपपाक न्हंयेचेर पूल नाशिल्लो. ते खातीर न्हंयेचे देगेर एक तांडेली आपलें व्हडें घेवन आसतालो. तोच येतल्या वतल्याक न्हंय हुपूंक मजत करतालो आनी तोच ताचो वेवसाय आशिल्लो.
दनपारचो वेळ आशिल्लो. सुर्यदेव आपल्याच वतांत बरोच तापिल्लो. मार्च म्हयन्याची पंद्रशी, खडक वतांत धर्तरीय तापिल्ली. झाडांची पानां सुकून जडटालीं, जनावरां, सुकणी तान्नेल्लीं, मनीस जिणूय निर्शेल्ली. अशें अवस्थेंत इल्लो तरी पावस जडून वयचो अशें प्रत्येकाक दिसतालें. पूण पावस पडपाची कांयच खुणा दिसनाशिल्ली.
शांतीपूर गांवांतलो एक जाण्टो मनीस सुकीं लांकडां पुंजावपाक त्या दोंगरार सदांच वतालो. फाटले कितलेशेच दीस तो जाण्टो मनीस एका सादू महाराजाक दोंगराच्या माथ्यार, उकत्या जाग्यार, रखरखत्या वतांत, तापिल्ल्या तळपार बसून तप करताना पळयतालो. आपल्या उकत्या आंगलटीर सुर्याचे तेज घेतालो आनी रिगयतालो आपले कुडींत. कितलेश्योच काळे किट्ट काळखी राती पेटयल्ल्यो आसतल्यो ताणें आपले पंच शक्तीचे दिव्य ज्योतींत.
आयजूय दनपारच्या वेळार त्या जाण्ट्या मनशाक तोच देखावो दिसलो. सादू महाराज तप करपांत मग्न आशिल्लो. इतल्यान कांय वेपारी वाट चुकून थंय पावले. तांकां पळोवन जाण्ट्या मनशान स्वताक लिपयलो. एका व्हड चिंचेच्या झाडा आडसाक रावन तो तांकां पळयत रावलो. त्या वेपारांनी सादू महाराजाक पळयलो, विचारपूस करचे खातीर ते ताचे लागीं गेले. तांच्यांतल्या एकल्यान सादूक विचारलें.
“आमी पयस गांवचें वेपारी, शारांत वचपाक आयला. शारांत वचपाक एक न्हंय पार करची पडटा अशें आमी आयकलां. पूण न्हंये पर्यंत वचपाक आमकां वाट मेळनात. उपकार करून सांगश्यात, न्हंयेर वचपाक वाट खंयसून वता…?” ताणें विचारपूस केली, न्हंयेर वचपाची वाट विचारली. पूण सादू महाराज तप करपांत मग्न आशिल्ल्यान तांकां कांय जाप दिवंक शकलो ना. वेपाऱ्यांनी दोन तीन वेळां विचारलें, पूण सादू महाराजाची कांयच हालचाल नाशिल्ली. सगले वेपारी बेजारिल्ले, हो आमकां भीक घालिना, कितें समजता स्वताक अशें बडबडूक लागलें.
” हो उगडो नागडो अनपड मनीस आमची कांयच पर्वा करिना, आपूण व्हड तपस्वी अशें धोंग करता, अशें तुमकां दिसना…?” एका वेपारान रागाच्या भारांत आपल्या वांगड्यांक विचारलें.
” हय, सारकें तुजें…! हांकां स्वताचीच खबर ना अशें दिसता, तो आनी न्हंयेर वचपाची वाट आमकां कितें दाखयतलो? चला आमीच फुडें वचून दुसऱ्याक कोणाकूय विचारूया.” अशें ताच्या मदल्या दुसऱ्या एका वेपाऱ्यान म्हणलें आनी फुडें चलूंक लागले. चलता चलता ते बरेच फुडें पावले. पयसूल्ल्यान तांकां ती न्हंय दिसली. न्हंयेचे देगेक एक मनीस आपल्या व्हड्यांत बसून आशिल्याचें तांणी पळयलें. ते धांवतूच न्हंये कुशीक आयले आनी त्या व्हड्यांत बसून आशिल्ल्या मनशाक विचारलें. तो मनीस न्हंय हुपपी तांडेली आशिल्लो. ताणें वेळ वगडाय नासतना तांकां व्हड्यांत बसोवन न्हंय हुपपाक घेवन गेलो.
त्या वटेन दोंगराच्या माथ्यार तप करूंक बशिल्ल्या सादू महाराजाक जाग जाली. ताच्या लक्षांत आयलें की आपल्याक कोण तरी कितें तरी विचारतालो. आपणें गरजेवंतांची मजत करूंक ना हें येवजून ताका खूब वायट दिसलें. तो तपस्वी अचकीत उठून न्हंयेचे दिकेन चलूंक लागलो. न्हंयेचे देगेर पावताच ताका व्हड्यांत बसून कांय जाण न्हंय हुपतना दिसले. तो तसोच उदका वयल्यान धांवत गेलो आनी व्हड्यांत बसून वतल्या वेपाऱ्यांची फाट धरली आनी चलता चलता तांकां म्हणलें.
“माफ करात हां तुमी म्हाका. कांय वेळा पयली दोंगरा माथ्यार कितें तरी विचारताले. तें हांव समजूंक शकलो ना आनी तुमकां कसलीच मजत करूंक पावलो ना. आतां विचारात कितें विचारचें आसल्यार आनी सांगात हांव तुमची कितें मजत करूंक शकता…?” तो चमत्कारी दिश्टावो पळोवन तांडेल्या सयत सगळे वेपारीय अजापीत जाले. असलो चमत्कार तांडेल्यानूय ताच्या आयुश्यांत केन्ना थंय पळोवंक नाशिल्लो. एक मनीस उदकाचेर चलता…? हो खऱ्यांनीच एक व्हड चमत्कार आशिल्लो. सगल्यां व्यापाऱ्यांक समजलें हो सादारण मनीस न्हय म्हणून, निसुवार्थपणान आनी श्रद्धेन आत्म्याक पुजपी हो एक तपस्वी जावन आसा, होच खरो इश्ट मनीसपणाचो अशें मानून, हात जोडून तांणी ताची माफी मागली.
अविनाश कुंकळकार
गाेवा
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
