कोले, शींव संवकळ्यात- मतदारांनो, मेंदू सांबाळात !

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आयज आमचे मदीं फूट घालपी दोन विरोधी राजकारणी फाल्यां सत्तेच्या समिकरणांत रातयांत एक जातले, आनी सामान्य लोक मात मरता मेरेन दुस्मानकायेच्या ऑक्लांतल्यानच एकामेकांक पळयत रावतले.

आदल्या काळार राजकीय पक्षांक वेंचणुकेंत उबे करपाक उमेदवार सोदचे पडटाले. गोंय मुक्ती उपरांत पयले मुख्यमंत्री भाऊसाहेब बांदोडकार हाणी फातोर लेगीत उमेदवार म्हूण दवरल्यार तो निवडून येतलो अशे कांय मतदारसंघ आशिल्ले. दिसपाक अतिताय दिसली तरी ती वस्तुस्थिती आशिल्ली. भाऊची लोकप्रियताच तशी आशिल्ली. पूण अश्या मतदारसंघांत लेगीत त्या काळार एखाद्या उमेदवारान स्वता मागून वा सॅटींग करून उमेदवारी मेळयल्या म्हणपाची देख ना. त्या काळार राजकारण हें बोल्सांतले पयशे मोडून करपाचें समाजकारणाचें साधन आशिल्लें.
काळ बदल्लो. राजकारण समाजकारणाचें साधन आशिल्लें तें अर्थकारणाचें माध्यम जालें. वेंचणुकांनी एखाद्या पक्षाची तिकेट आपल्याकच मेळची म्हूण बऱ्या- वायट सगल्या मार्गांचो वापर जावंक लागलो. एका पक्षाची तिकेट मेळ्ळी ना जाल्यार रातयांत त्या पक्षाक सोडचीट दिवन दुसऱ्या पक्षांत उडकी मारून तिकेट मेळोवंक राजकारण्यांक कसलीच भीड- मुरवत दिसना जाली. साम- दाम- दंड ह्या तत्वान वेंचणूक जिखप ही सभ्यता जाली.
राजकारणांत तिगून उरतलो जाल्यार ‘डिवायड एन्ड रूल’ ह्या तत्वा बगर पर्याय ना म्हणपाचें राजकारण्यांक होलमलें. गोंयांत ‘धा जाण थंय देव’ ही सुंदर संकल्पना आशिल्ली. धा जाण एकठांय रावल्यार आपलें राजकीय गणीत चुकतलें देखून राजकारण्यांनी तांचे मदीं धोशी घालून तांचें विघटन केलें. धा जाणांतले आपले कडेन पांच जाण कायम उरतले म्हणपाची तांणी सदांच काळजी घेतली. राजकारण्यांच्या अश्या कारस्थानांनी आदीं गांवचे गांव काबार जाले. वाड्यावाड्यार लोकांच्या भावचाराक ह्या राजकारण्यांनी सुरूंग लायलो. ल्हवू ल्हवू ह्या विशाणून घराघरांनी पावन सख्ख्या भावां मदीं लेगीत दुसमानकाच्यो वणटी उब्यो केल्यो.
सद्याक लोकसभेच्या वेंचणुकांचें वारें व्हांवता. समाजमाध्यमांचेर खऱ्या वांगडाच फटीचें, दुसऱ्यांचीं उणीं दुणीं काडपी पोस्ट वाचपाक मेळटात. ‘तोडा- फोडा, मतां जोडा’ हो मंत्र फुडारी आळयतना दिश्टी पडटात. समाजमाध्यमांचेर खऱ्या परस फटीचेंच चड वाचपाक मेळटा. अश्या वेळार आमी सादूर रावन आमचो फुडार सुगूर दवरप म्हत्वाचें आसा. ते खातीर खंयच्या खबरेचेर विस्वास दवरचो आनी खंयच्या न्हय हें आमकां कळपाक जाय. जाती- धर्माच्या नांवार लोकां मदीं फूट घालपाचे यत्न जातात, फुडाराकय जातले. अश्या वेळार आमी आमचो मेंदू घाणाक दवरूंक फावना. सारासार विचार करून आमी निर्णय घेवंक जाय. आयज आमचे मदीं फूट घालपी दोन विरोधी राजकारणी फाल्यां सत्तेच्या समिकरणांत रातयांत एक जातले आनी सामान्य लोक मात मरता मेरेन दुस्मानकायेच्या ऑक्लांतल्यानच एकामेकांक पळयत रावतले. देखूनच आमचो मेंदू सुगूर दवरया आनी फुडार सुरक्षीत करया.
एका रानांत एक शींव आनी एक कोलो रावताले. दोगूय जाणटे जाल्ले. पिरायेक लागून दोगांकय शिकार करप शक्य जायनाशिल्लें. एक दीस कोल्यान शिंवा कडेन एक प्रस्ताव दवरलो, “हांव गोड उलोवन सावजांक तुजे लागीं हाडटां. तूं तांचेर झोंपय मारून तांची शिकार कर. दोगय वाटून खावया”. शिंवाकय कोणाच्या तरी आदाराची गरज आशिल्लीच. ताणे कोल्याचो प्रस्ताव स्विकारलो.
कोलो मोहिमेचेर भायर सरलो. ताका वाटेर एक गाढव दिसलें. गाढवाक हटकीत ताणे म्हणलें ‘‘गाढवा, रानाचो राजा शिंवान तुजी आपलो अंगरक्षक म्हूण निवड केल्या आनी तुका घेवन येवचे खातीर म्हाका तुजेसरीं धाडला’’. कोल्याच्या सांगण्याक गाढव भुललें आनी ताचे वांगडा चलपाक लागलें. गोड गोड उलयत, हांयसां दाखयत कोलो गाढवाक शिंवाच्या लागसार घेवन आयलो. शिंवान झुडपांतल्यानच व्हडान एक गरड घाली आनी गाढवाचेर झोपय मारली. पूण वेळारच शिंवाची गरड आयकल्ल्यान गाढवान शिटुकसाणेन थंयच्यान धांव मारली.
सावज हातांतल्यान निसटून गेल्ल्याचें दुख्ख दोगांकय जालें. कोल्यान शिंवाक एक युक्त दिली. ताणें शिंवाक सांगलें, “महाराज, आतां तुमी शिकारेचें तंत्र बदलपाक जाय. गरड घाली म्हणटगीच मुखा वेलें जनावर सादूर जाता. हांवें जनावराक तुमचे लागीं हाडलें म्हणटगीच तुमी सरळ ताचेर झोपय घालात आनी ताका मारून उडयात”.
कोलो परतून एकदां मोहिमेचेर भायर सरलो. ताणे गाढवाक सोदून काडलें. कोल्याक पळोवन आदल्या अणभवान गाढव लागलें धांवक. हुशारकायेन ताका आडायत कोल्यान म्हणलें, ‘‘गाढवा, तुजे खातीर भोव खोशयेची खबर आसा. तूं परिक्षेक पास जाला. तूं कितलें शिटूक आनी धांवपाक कितलें फिशाल आसा तें पळोवंक शिंवान तुजी परिक्षा घेतिल्ली आनी देखून तुजेर झोपय घाल्ली. तूं शिटूकय आसा आनी बळिश्टय आसा. शिंवाक तुज्या सारख्याच अंगरक्षकाची गरज आसा. ताणें म्हाका तुका आदरान घेवन यो म्हूण सांगलां”.
साक्षांत रानाच्या राजान आपली परिक्षा घेवन आपली अंगरक्षक म्हूण निवड केल्ल्याचें आयकून गाढव खूश जालें. कोलो ताका खबरी सांगत शिंवा लागीं घेवन आयलो. शिंवान ताका येवकार दिवपाचें नाटक करीत वेंगेंत घेतलें आनी खिणभरांत ताचे गोमटेक घांस मारीत ताका मारून उडयलें.
जेवचे आदीं न्हावप ही शिंवाची सदची संवय आशिल्ली. शींव न्हावपाक गेलो तशें कोल्यान वेळ व्हगडाय नासतना गाढवाचो मेंदू फस्त केलो. शींव न्हावन येवन पळयता जाल्यार गाढवाचो मेंदू गायब. ताणे कोल्याक विचारलें, “कोल्या, गाढवाचो मेंदू खंय रे?”. कोलो लबाड आनी हुशार. ताणे शिंवाक सांगलें, “महाराज, ह्या गाढवाक मेंदूच नाशिल्लो. मेंदू आशिल्लो जाल्यार तें आमचे फटीक दोनदां फसतलें आशिल्लें?”
घातमारे राजकीय शींव आनी कोले मतदारांक वेंगेंत घेवन गोमटेक घांस मारपाक आनी तकल्यो फोडून मेंदू खावपाक एकठांय आयल्यात. ते आमकां वेंगेंत घेतले, गोड गोड खबरो सांगतले, हांयसां दाखयतले. आमी आमचो मेंदू हुशारकायेन सांबाळया, शिटूकसाणीन वापरुया, वेळार सुगूर जावया, एकचारान रावया….

अनंत अग्नी
9422439903