भांगरभूंय | प्रतिनिधी
ई सकाळीं बेगीनू उठली. तिणें पाटल्या पोंदच्या कोंबडेक सोडली. हातान सान्न घेवन आंगणांत आयली. कोंबडी आनी पिलांय आंगणांत पावलीं.
कॉक कॉ कॉ ,चीक चीक चीक आवाज करीत आंगणांत कितें दिसता तें कोंबडी खावपाक लागलीं. .
आई उठली की सात वर्सांच्या परीकूय जाग येताली. परी आजेच्या मोगाची नात. तेका खबर जालीं की आजी आंगणान सान्न मारता.ते थंय आयलें
“आजी आजी,थंय सान्न मारुं नाका.”
“आगे बायें,तूं उठलें? कित्याक गो बाय,थंय सान्न कित्याक मारूं नाका?”
“आजे, हांवें म्हजें कोंबडेल्या पिलांक थंय तांदळाची कणी घातल्या.”
“हय मुगो. परी तुवें ह्यो केन्ना घाल्यो गो?”
“आजे तूं म्हणटा न्हय भुरग्यांनीं पोटभर खावंक जांय. घटमुट जातात.”
“हय तर. म्हणून तुजीं माँ तुका खावयता. तूं शिटूक जावं जाय न्हय”
“हय आजे. हीं पिलां ल्हान न्हय गे. कोंबडी सोदून खाता.पूण धाकटूल्या पिलांक त्रास जाता. मागीर तीं कमी खातात. तांकां सोदूंक पडच्यो न्हय म्हणून खूब घातिल्ल्यो.”
“हय गो बाय म्हज्या .म्हजी नात परी खूब शाणें. हांव सान्न मारिना हां. चल तूं बीं तोंड धू आनी खावन घे.”
“चिक चिक चिक.. कॉ कॉ कॉ.”
“आजे तीं पिलां पळय कितलीं आवाज करता आनी म्हाका पळयतात.”
“तीं तुका बरें जांव म्हणटात. तूं बी खा अशें तिवूय सांगतात.”
पिलांक आपणे घातिल्यो तांदळाच्यो कणयों खातांना पळोवन परी खोशी जालें आनी आपूण बी कसलींच कीटकीट करिनासताना आजी,माँ दिता तें खातालें. अशा तरेन परी शिटूक जालें.
आजी ताका सदांच म्हणटालीं,”जशें परी शिटूक तशीं परीलीं इश्टिणी कोंबडेची पिलां शिटूक.”
हें आयकून परी उडयो मारीत आंगणांत नाचता, खेळटा आनी पिलांचो चीक चीक चालूच आसता.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
