भांगरभूंय | प्रतिनिधी
कोंकणी उलय, कोंकणी बरय, कोंकणींतल्या सरकार चलय- अशी मोहीम कांय वर्सां पयलीं चलताली. विधानसभा अधिवेशनाचें काम मदीं कोंकणींतल्यान चलिल्लें. तेन्ना सभापती राजेंद्र आर्लेकार हांणी फुडाकार घेतिल्लो. मनोहर पर्रीकार मुख्यमंत्री आसतना पयले खेप अर्थसंकल्पांत कोंकणी, आशिल्ली. आतांय मुख्यमंत्री डाॅ. प्रमोद सावंत प्रशासनांत कोंकणी वयर येवची म्हूण वेगवेगळ्या खात्यां वरवीं यत्न करतात. फक्त प्रशासनानूच न्हय, तर हेर कडेनूय कोंकणीचो वापर जावंक जाय. अधिकारी, कर्मचारी आनी सर्वसामान्य भौसान मनार घेत जाल्यार कठीण अशें कांयच ना. कोंकणी भायली न्हय, तर हांगाच जल्मल्ली भाशा. हे भुंयेत जल्मल्ल्यांची मायभाशा ती. सगल्या मळांचेर ती अजून फुलपाक जाय. आमची लागणूक ती.
‘ध्यास कोंकणी’ हे वेबसायटीन सरकारी कामकाजांत कोंकणीचो चडांत चड वापर जावचो, हे खातीर एक उपक्रम चालीक लायला. तांणी कोंकणी अर्जांचे नमुने, सरकाराक करपाचीं निवेदनां वेबसायटीचेर (www. Dhyaskonkani. com) घाल्यात. कोणाच्यानूय तीं वापरूं येतात, तींय बी मुफत. ह्या उपक्रमाक परबीं. पूण येवपी काळांत ह्या पत्रां- अर्जांनी वाड जावंची. ते खातीर कोंकणी बरोवंक कळटा, तांणी फुडाकार घेवंक फाव. सरकारी अधिकाऱ्यांनीय भौसाक गरजेचे आशिल्ले अर्ज कार्यालयांत येवपी लोकांक दिवं येतात. हाचे वयल्यान भाशीक वाद मात सुरू जावचो न्हय. कारण कोंकणीन तकली मात्शी वयर काडल्यार पसून थोड्यांच्या पोटांत गुडगुडपाक
लागता!!
आरटीआय, नोकरे खातीर, रजे खातीर अर्ज सध्या ध्यास कोंकणी वेबसायटीचेर आसात. सरकार फक्त इंग्लिशूच अर्ज स्विकारता, असो कोणा सामान्य नागरिकाचो वा सरकारी कर्मचाऱ्याचो गैरसमज आसा, जाल्यार तो मनांतल्यान काडून उडोवचो. कारण सरकारानूच फाटी प्रादेशीक भाशांनी अर्ज करचो, ताका ते भाशेंतूच जाप मेळटली, अशें जाहीर केलां.
खाजगी आस्थापनां, मंडळांनी कोंकणीचो वापर सुरू करचो. वेपारी आस्थापनांनी, देवळां आनी हेर धर्मीक संस्थांनी कोंकणींतल्यान पावती दिवची. शाळांनी आपल्या प्रशासकी कामांत मायभास वापरूं येता. बँकांनी, पतसंस्थांनी स्लिपी कोंकणींतूय दिवच्यो वा स्विकारच्यो. जल्म, मरणाचे दाखलेय कोंकणींत आसचे. खात्यांच्या वेबसायटीर आॅनलायन कोंकणी अर्ज मेळ्ळ्यार बरें. सगळ्यांक कळपाक जाय म्हूण केंद्र सरकारान कांय वर्सां पयलीं 5, 6 अशे आंकडे वापरूंक सांगल्यात. कोंकणी, कन्नडान ती पद्दत स्विकारल्या. डिजीटलाकूय ते उपेगी. कोणाचो गोंदळ जावचो ना. देवनागरी लिपीय हिंदीक लागून सगल्यांक समजता. दुकानांचे तक्टे इंग्लिशींत आसतात. थंय कोंकणी भाशेक जागो दिल्यार धंदो बुडचो ना. खाजगी निमंत्रण पत्रिका कोंकणीत आसच्यो. फक्त लग्नाचें आपोवणें, पुस्तकांचें प्रकाशनूच न्हय, तर हेर आमंत्रण, निमंत्रणां कोंकणींत येवचीं. कोंकणी शिकूंक नाशिल्ल्यान लोकांक ती बरोवपाची संवकळ ना, पूण वाचन, लेखन केल्यार देड- दोन म्हयन्यां भितर संवय जाता. दुबावूच ना.
तमिळनाडू सारक्या राज्यांत उलोवपाक तरी तमीळ शिकचीच पडटा. आमच्या गोंयांत इंग्लीश राणी. सगल्याच सरकारी वेबसायटींचेर अर्ज, फाॅर्मां आसात, तीं कोंकणींतल्यानूय आसचीं. म्हणटकच इत्सा आसा, तांकां तीं वापरूंक मेळटलीं. बऱ्याच सरकारी कर्मचाऱ्यांनी कोंकणी प्रशिक्षण घेतलां. त्या गिन्यानाचो तांणी आतां वापर करूंक जाय. कोंकणी मुळाव्या शाळांचो आंकडो केन्ना वाडटलो? कोंकणी विशयाची सक्ती जाय. म्हणटकच येवपी पिळग्यांक कोंकणी बरय, उलय सांगपाची गरज पडची ना. कोंकणी बरोवपाचें, वापरपाचें म्हत्व भौसाक पटोवन दिवं येता. पंचायत, पालिकांनीय वेव्हार कोंकणींतल्यान करपाक पावलां उबारप ही काळाची गरज. कोंकणी प्रशासनांत रुळची, हें पळोवप फक्त सरकाराचें काम न्हय. तर ती समाजाचीय जापसालदारकी. आपले मायभाशेचो अभिमान बाळगप आनी ती चडांत चड वापरप ही पसून एक चळवळूच, हें कोणें विसरचें न्हय.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
