भांगरभूंय | प्रतिनिधी
जाणात तुमी हांव दोंगुल्लेचे माथ्यार वचून आयलें.
दोंगुल्लेचे माथ्यार कशी गेली?
कशी म्हळ्यार? गोंयच्यान विमानान पयस पावलें..
“विमानान! हय, हांवुय बसलां विमानांत” रविन म्हणलें..
“वयर मळब. धवें धवें झेलाच्यो दोंगुल्ल्यो. तरेतरेच्या आकाराचीं कुपां वेगळींच दिसतात.”
“पळोवंक मजाच मजा येता आसतली” रेवान म्हणलें..
“पावसान भरिल्ली कुपां वेगळींच दिसतात”. रायनान म्हणलें.
“दोंगुल्लेचेर वतना केबल कारान गेली”. बावलेन सांगलें.
“आमची मम्मा गुलमर्गाक, काश्मिरांत तशीच गेल्ली खंय”.
घट्ट दोरी कशी ,बांयक घालपाक राजु आसता… तशी लांब केबल आसता. टीव्हीचो केबल आयकला….? कार बंद आसता. दारुय आपसूक बंद – उकतें जाता”. बावलेन सांगलें.
“वयर वतना भंय दिसना?” रमेशान विचारलें .
” मातूय ना” म्हणलें बावलेन. “कार बंद आसता”.
” अशें” शायनान विचारलें.
‘भोंवतणचें सगळे ग्लासांतल्यान दिसता ” बावलेन सांगलें.
“सकल बी पळोवन कुळ्ळ जाता?…प्रणवान विचारलें.
भंय कसलो, कित्याचो? सगळी गाडी…केबल कार बंद
मागीर …भियेवप कित्याक तर?” रायनाकुय नेट आयलो.
“आमी चित्रां पळयल्यांत केबल काराची” रायनान म्हणलें. शायना, प्रणव , रमेश, समीर सगलीच एकदम बडबडली.
“खरेंच मजा कशी! ” शायनान म्हणलें. हय आयकून तशेंच दिसता. सगळीं जाणां एकामेकां कडेन उलयत रावलीं. तातूंत कांय जाणांक मातसो भंयसो दिसतालो. तो कांय इश्टांनी कांयच न्हय करुंन उडयलो.
हांव पप्पा, मम्मा बरोबर टुरार गेल्यार म्हाकाय पळोवंक मेळटलें”. प्रणवान म्हणलें..
” हय कांय वर्सांनी आमकांय मम्मा पापा व्हरतले”.
तुमका धिटाय येवंक सांगलां…सगळें. बावली नाचली.
कल्पना चावला हवेंत उडटाली.. विमानां उडटात तीं तिका आवडटालीं. आपल्याक आवडटा तें शिकपाक सोपेपणान मेळटा आतां”. बावलेन सांगलें
” देखून आमी शिकपाक जाय न्हय “. रायनान म्हणलें..
” हय शिकतकच समजप सोंपे जाता”. बावलेन सगळ्याक सांगलें.
” म्हणून आमीय खूब शिकपाक जाय” रायनान विचारलें
“हय, खोस आनी मजा येता “. बावलेन सगल्यांक सांगलें.
” सवंसारभर भोंवप, शिकप, जाणून घेवप गरजेचें आसा.
इल्लें इल्लें शिकप ” प्रणवान म्हणलें. ” खरें. “
” एक एक रुपया मिलेरांत घालतात तसो….!!!!
मिलेर भरता ……तसोच”.
बरें….मेळुंया……बरें..बरें.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
