भांगरभूंय | प्रतिनिधी
(आते कडेन उलयले उपरांत कितें तें कळटलें असो विचार करुन दोगूय भाव लग्ना वेळार कांय उलयले नात. लग्ना उपरांत सगळे राजा आपआपल्या राज्यांनी गेले. पूण विदूर, कृष्ण आनी बलराम परत गेले नात… आतां मुखार..).
कृष्णायण
चार- पांच दीस गेले उपरांत सगळ्यांक मात्सो सुशेग मेळ्ळो. कुंती, पांच पांडव, द्रौपदी, कृष्ण, बलराम आनी विदुर गजाली करपाक बाशिल्ले. त्या वेळार विदुरान पांडवांक धृतराष्ट्रान हस्तिनापूरांत रावपाक परत येयात अशें सांगलां हें म्हणलें. ताचेर धर्मान विदूराक, पांडवांक हस्तिनापूरांत परत वच्चें अशें दिसना, अशी जाप दिली. विदुरान तांकां अशें कित्याक दिसता अशें विचारतकच युधिश्टीरान तांकां सगळी काणी सांगली. कशे धृतराष्ट्रान तांकां वारणावताक वचून रावात म्हणून सांगलें, कशें दुर्योधनान तांकां रावपाक खाशेले घर पुरोचना कडल्यान बांदून घेतिल्लें, त्या घराक मुद्दम कशें चडशें लाकूड आनी लाख वापरिल्लें ह्यो सगळ्यो गजाली युधिश्टीरान तांच्या लक्षांत हाडून दिल्यो. मागीर पुरोचन जेन्ना त्या घराक उजो लावपाक आयिल्लो तेन्ना भीमान ताका धरून ताचे कडल्यान सगळें वदोवन घेतिल्लें. ताणें सांगले ते प्रमाण पांडवांक लासून मारपाचो कट दुर्योधन, कर्ण आनी शकूनी हांचो आशिल्लो आनी त्या कटाक धृतराष्ट्रान मान्यता दिल्ली. घरांतल्यान पयलीच भुंयार केल्यान तांकां सगळ्यांक थंय सावन पळूंक मेळिल्लें. भीमान पुरोचनाक मारुन उडयलो, घराक ताणेंच उजो लायलो आनी त्याच उज्यांत पुरोचनाचें मडें उडयलें. मागीर तोय बी हेर पांडवां वांगडा भुंयारतल्यान भायर आयलो. हें सगळे युधिश्टीरान सगळ्यांक सांगलें.
भीमान मागीर तांका, कशें ताणीं लिपून लिपून, रानांतल्या कांट्या कुट्यांतल्यान चलत, रानांतलीं कंदमुळां आनी फळां खावन आनी वयर उदक पिवन दीस काडले हें सांगलें. रानांत हिडींब राकेसाक ताणें कसो मारलो, मागीर लोकांचे वसतींत पावतकच ताणीं भिक्षा मागून आपली पोटां कशीं भरलीं, एकचक्रा नगरांत ताणें बकासूराक कसो मारलो हें सगळें सविस्तर भीमान जमिल्ल्यांक सांगलें. अर्जुनान मागीर ते कांपिल्य नगरांत कशें पावले, स्वयंवरात दवरिल्लो पण कितें आशिल्लो आनी तो ताणें कसो जिखलो हें सांगलें.
निमाणें कुंतीन तांकां आपणें द्रौपदीचें लग्न पांचूय पांडवां वांगडा कित्याक लायलें तें सांगलें. द्रौपदी खातीर ते एकठांय बांदिल्ले उरतले आनी तांकां मागीर तांच्या दुस्मानांक तोंड दिवपाक बरें पडटले हो हेतू तिच्या मनांत आयलो आनी आपूण तशें केलें हें कुंतीन तांकां सांगलें. तिणें तशें सांगतकच, कृष्ण आनी बलरामाक पडिल्ले कुवाडें आपसूक सुटलें.
हें सगळें आयकले उपरांत विदुरान युधिश्टीराक म्हणलें, ‘आरे धर्मा, तुजो बापूय हस्तिनापूराचेर राज्य करतालो. धृतराष्ट्रान तुका ते खातीरुच युवराज म्हणून नेमिल्लो. तेन्ना तू आता हस्तिनापूरांत वचून युवराजाचें पद परत घेवपाक जाय. आतां जर तुंवें तें केलें ना जाल्यार तुमचो हक्क तुमकां परत केन्नाच मेळचो ना. कितें म्हणटा कृष्णा?’ विदुरान कृष्णाक तसो प्रस्न विचारतकच कृष्णान पांडवांक म्हणलें, “हें पळयात, तुमी जर आतां आपलो हक्क सोडून दिलो जाल्यार त्या दुर्योधनाक आनीक नेट मेळटलो. वायटाचें जैत जातलें आनी बरें हारतलें. फट खऱ्याक हांसतलें. आनीक एक, आतां तुमकां भिवपाची कांयच गरज ना. तुमच्या फाटल्यान आता बळिश्ट पांचाळ आसात, आमी सगळे यादव आसात. तेन्ना तुमी हस्तिनापूर वचप हेंच म्हाका योग्य दिसता.’ कृष्णान अशें सांगिना फुडें पांडव हस्तिनापूर वचपाक तयार जाले.
(मुखार चलता)
अनिल नायक
9049079789
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.