कुरापत काडपी भुरग्यांचो फुडार धोक्याचो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आधुनीकरण गरजेचें पूण ताचें वारें तकलेंत भितर घुसूंक दिवं नाकात. नस्त्यो कुरापती काडून कसलोच लाव मेळचो ना ही गजाल शिकपी भुरग्यांनी मतींत दवरूंक जाय.

हालींसराक शाळा कॉलेजींनी शिकपी कांय भुरगे वाळेस जाल्ल्याचें चित्र पळोवंक मेळटा म्हूण एक दोन पालक म्हजे कडेन खंत करीत आयिल्ले. मुखार तांणी म्हाका सांगलें, हे भुरगे पोक्यो बढायो आनीक आधुनीकतायेच्या नांवान भरकटत चलिल्ले दिसतात. शिकपी भुरग्यां मदीं कुरापत काडप्यांचो आंकडोय दिसान दीस वाडत आसा. हाचें कारण कितें? म्हण तांचे मदल्या एका पालकान म्हाका विचारलें. ताच्या मता प्रमाण अशी आक्रमकता समाजाक धोक्याची घांट जावं येता. हांवें म्हणलें हय, अशी वागणूक वेळार आळाबंदा हाडली ना, जाल्यार तुमी म्हणटात तशें जावंक कळाव लागचो ना. व्हांवते न्हंये वरी नितळ जावंक आमी भुरग्यांक प्रेरीत करूंक जाय. वायट तितलें कडेक सारून बरें तें आपणावंक लागत तर आपल्या विचारांक ते सारकी दिका दिवंक शकतले, आपलो हावेस पुराय करूंक पावतले. आक्रमक जावन वावरूंक लागत तर तुफानांत तारूं भरकटत वता तशी शी तांची गत जावं येता.
आपल्या भुरग्यांची अशी परिस्थिती पळोवन पालकांच्या काळजाचो ठोको लेगीत चुकपाची दाट शक्यताय आसता. हाकाच लागून अशे नाजूक विशय वेळार हाताळप खूब गरजेचे जावन आसा. कांय पालक जेन्ना म्हाका सांगतात पयलीं म्हजो चलो म्हजे कडेन खूब उलयतालो. शाळेंतल्यान घरा परतना फुडें शाळेंतल्यो खबरो सांगतालो. आतां धावेक पावले उपरांत तो म्हजे कडेन कांयच उलयना. कितेंय विचारल्यार ‘हां’ नाजाल्यार ‘ना’ अश्योच जापो दिता. हांवें खोदून विचारचो यत्न केल्यार दार बंद करून आपले कुडीत वचून बसता. हाचेर उपाय कितें ? हांवें म्हणलें तुर्ताक कांयच करूंक वचूं नाकात ताका आवड आसा तें काम करूंक मेकळीक दियात. ताच्या सांगाताक वेळ सारात. कांय दीस वचूं दी मागीर एक दीस मेकळेपणान उलोवया. अशें म्हूण हांवें तो विशय मुखार धुकल्लो खरो पूण म्हजें मन मानूंक तयार जालें ना. एका फाटल्यान एक विचित्र अशा प्रस्नांचें भिरें म्हजे तकले भितर गुरगुरूंक लागलें. कित्याक लागून हे शिकपी भुरगे अशे वागतात काय? फाटलो फुडलो विचार करिनासतना तांकां जाय तितले दुडू मोडूंक तयार आशिल्ल्या आवय-बापायक तांच्या निसुवार्थ मोगाचो हो दाखलो बी न्हय मूं? आवय-बापायच्या मोगाची परिक्षा हे भुरगे अशे वागणुकेन कित्याक घेवंक पळयतात काय? ह्या भुरग्यांचे वागणुकेची तरा इतली बाबत जावची ही पालकां खातीर सामकी चिंतेचीच गजाल.
हें तंत्रज्ञानाचें, आधुनीकतायेचें, जायरातीचें यूग, झटपट प्रसिद्दी मेळोवचे खातीर खंयच्याय थरार वचपाची उमळशीक बाळगुपी ही पिळगी. हो अनुकरण करपाचोय काळ जाल्ल्यान बऱ्यो गजाली पयसावन वायट गजालीच ते पयलीं शिकतात. आवय-बापूय लेगीत आपल्या भुरग्यांक मागनासतना सगलें कितें हाडून दितात. जाका लागून भुरग्यांक पयशांचें मोल कळना जालां. ही जाली एक बाजू. दुसरे वटेन शेंकड्यांनी दुडू फारीक करून पालक आपल्या भुरग्यांक नांवाजत्या खाजगी वर्गांत दाखलो घेतात. इस्कोल सुटून घरा येता म्हणसर ह्या वर्गाक वच्चो वेळ जाता. थंय कितें आनी कशें शिकतात हाची जाप पालकां कडेन आसना. म्हजो भुरगो खाजगी शिकोवणेक वता इतलेच ते जाणां आसतात.
पालकांच्या सहवासाचो वेळ ह्या कोचींग वर्गानी गिळंकृत केला. हे पिरायेर तांचे भितर उफेतात त्यो शंकांच्यो जापो तांकां सारक्यो मेळना जाता. ते आपल्या इश्टांचो तशेंच गुगलाचो आदार घेवन जापो सोदतात. अशा माध्यमांतल्यान केन्ना केन्ना चुकीची म्हायती मेळटा. जाचेर निंबून ते गरज नाशिल्ल्या गजालींनी घुसपत वतात. ही पिराय तांका चोंयवटेन आकर्शीत करपा सारकीच आनी म्हणून आमी तांचेर नदर दवरूंक जाय. गरज पडटा तेन्ना मुखार येवन तांकां आदार करून ते बिकट परिस्थितींतल्यान भायर काडूंक जाय. जे पालक आपल्या भुरग्या खातीर वेळ दितात तांच्या फुडारा विशीं भसाभास करुन मार्ग काडटात. आवय-बापायचें मार्गदर्शन मेळिल्ल्यान अशे भुरगे आपलो हावेस नक्कीच पुराय करूंक पावतात. तांचेर संस्कार जाल्ले कारणान हे भुरगे पालकां कडेन आनीक शिक्षकां कडेन लेगीत शिस्तीन वागतात.
कांय भुरगे आपूण जावन उलयनात देखून आमी फुडाकार घेवन तांचे लागीं उलोवप करूंक जाय. तांका विस्वासांत घेवन बरो आनी खरो मार्ग दाखोवंक जाय. हें सोबीत सुंदर जिवीत एकदांच मेळटा तें जैतिवंत करचे खातीर प्रामाणीकपणान वावर करचो पडटा. हें जेन्ना तांकां कळटलें तेन्नाच ते आपली जापसालकी सारकी बरी समजूंक शकतले. मनशान आपले सरभोंवतणी खुशालकायेचें वातावरण दवरूंक जाय. खंयचेच परिस्थितींत मनाचो ताबो सुटूंक दिवंक फावना. सूख, दुख्ख हे जिणेचे सांगाती जावन आसात. हेच सांगाती आमकां कठीण परिस्थितीत मार्गदर्शन करतात. तेच परी अणभवांचें देणें दितात म्हणटकच बारीक सारीक गजालींचेर आक्रमक कित्याक जावचें? दुख्खा फाटल्यान सूख तर येताच मात्सो कळ सोंसचो पडटलो. हिवूय गजाल तांकां समजावची पडटली.
श्रीरामाक लेगीत वनवास भोगचो पडला. आपल्या मनशां पासून पयस रावचें पडलां. कश्ट सोंसले उपरांतच गौतम बुद्दा जावंक पावला. रामायणा प्रमाण महाभारतांत लेगीत रथी महारथींक कितलेंशेच कश्ट सोंसचें पडल्यात. सीतेक लेगीत अग्नी परिक्षा दिवची पडल्या. ह्या सगल्या गजालींचो विचार करून मन शांत दवरून आपलो हावेस पुराय करपाच्या वावराक लागत तर विस्वास दवरात जैत तुमचेंच आसतलें. आमचें गोंय पर्यटक थळ आशिल्ल्यान शिकपी भुरग्यांक लेगीत अयस पयस बऱ्यो वायट गजाली घडिल्ल्यो आयकूंक आनी पळोवंक मेळटा. त्या गजालींनी भुरकटून वच्चे न्हय म्हूण तांकां देखी दिवन आमी तांकां सरळ मार्गार हाडूंक प्रेरीत करूंक जाय.
प्रधानमंत्री नरेंद्र मोदी हांणी परिक्षा पे चर्चा करतना तरणाट्यांक उलो मारिल्लो आनी म्हणिल्लें तुमचे भितर आशिल्ली कुशळटाय वळखात. तीच कुशळटाय तुमकां जैत मेळोवन दितली. सकारात्मक जायात तुमचे भितर नकारात्मकता आसत तर ती फाफडून उडयात. आधुनीकरण गरजेचें पूण ताचें वारें तकलेंत भितर घुसूंक दिवं नाकात. नस्त्यो कुरापती काडून कसलोच लाव मेळचो ना ही गजाल शिकपी भुरग्यांनी मतींत दवरूंक जाय. नाका परस मोती जड जायत तर तें सोबना म्हूण वेळार मायेचो हात तांकां दिवंक आमी तयार रावया.

एच. मनोज
9822441417