काणी काणी कोतवा – 47

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

हुशार बेबो

एकदां एक राजा आपल्या भुरग्यां खातीर राजवाड्या कुशीक एक व्हड तळें बांदून घेता. त्या राजाक चार भुरगीं आसतात. आपल्या भुरग्यांक त्या तळ्यांत खेळपाक मेळचें म्हणून तो तातूंत जायते भशेचीं नुस्तीं सोडटा. नुस्तीं सोडले उपरांत त्या तळ्यांत एक बेबोय रावपाक येता. शिपायूय तो बेबो राजाल्या भुरग्यांक आवडटलो म्हणून ताका त्या तळ्यांतल्यान भायर काडिनात.
तळें पुरायेन तयार जाले उपरांत तें पळोवपाक थंय राजाचीं भुरगीं येतात. भुरगीं तळ्याक पळोवन खूब खूश जातात. तीं तळ्यांतल्या उदकांत, नुस्त्यां सयत खेळटात. खेळटां खेळटां अचकीत तांची नदर त्या तळ्यांत रावपाक आयिल्ल्या त्या बेब्याचेर पडटा. आनी तीं खूब भियेतात. त्या सगळ्यांनी बेब्याक केन्नाच पळोवंक नासता. त्या सगळ्यांक त्या पांचव्या, बलबलीत आनी बुळबुळीत बेब्याक पळोवन वीट येता. तांकां तो बेबो तळ्यांत नाकाच जाता. ते राजवाड्यांत वतात आनी राजाक मेळटात. तीं सगळीं राजाक सांगतात, तळ्यांत एक कुरूप असो प्राणी आसा आनी तो आमकां त्या तळ्यांत नाका. ताची आमकां वीट येता. ताका मारून उडयात. हें आयकतांच राजा रोखडोच आपल्या शिपायांक आपयता आनी तळ्यांतल्या त्या बेब्याक मारून उडोवपाक लायता.

उपरांत सगळे शिपाय त्या तळ्या कडेन वतात. ते सगळे तळ्याचे देगेर उबे रावतात आनी त्या बेब्याक तळ्यांत दिसता काय म्हणून सोदतात. उपरांत ते सगळे शिपाय आपापले मदीं त्या बेब्याचें कितें करचें हें थारायतात. कोण म्हणटात ‘ताका, जळोवन उडयात, चिड्डून मारात.’ सगळ्यांच्या वेगवेगळ्यो सुचवण्यो येतात. निमाणो उदकाक साप्प भियेवपी एक जाण्टो शिपाय म्हणटा, ‘‘ताका व्हांवपी उदकांत पयस काडून उडयात. व्हांवत वचून तो खडपांक आपटून आपटून मरतलो.’’ तो शिपाय सगळ्यांत जाण्टो आशिल्ल्यान ताचें सगळे जाण आयकतात. निमाणें, बेब्याक उदकांत व्हरून उडोवपाचें तांचें थारता. तेन्ना बेबो ते सगळे शिपाय कितें उलयतात हाचे कडेन लक्ष दवरून आसता आनी तो सामको भियेल्ले वरीं नाटक करता.
ते सगळे बेब्याक धरपाक जाळें घालतात. बेबो जाळ्यांत सांपडटा. जाळ्यांत सांपडना फुडें बेबो रडपाचें नाटक करता आनी शिपायांक, ‘‘नाका म्हाका उदकांत सोडूं नाका. हांव खडपांक आपटून मरतलों.’’ अशें रडत म्हणून दाखयता. मात भितरले भितर तो बेबो खूब खोशी आसता. शिपायूय तो खरोच भियेला अशें समजता आनी व्हडा व्हडान हांसतात.
जाळ्यांत सांपडना फुडें शिपाय बेब्याक व्हांवपी उदकांत व्हरून उडयतात. तेन्ना बेबो व्हडा व्हडान हांसता आनी आपले भितरूच म्हणटा, ‘ह्या मुर्खांक खबर ना, हांव सगळ्यांत चड सुरक्षीत उदकांत म्हणून.’ आनी तो आपलो जीव वाचलो म्हणून उमेदीन उदकांत उडक्यो मारून मारून नाचता.

देख- योग्य वेळार शक्ती न्हय तर युक्ती वापरल्यार येस नक्की मेळटलें.