भांगरभूंय | प्रतिनिधी
कोंकणीमायेच्या न्हेसणाक हात घालपाचे प्रकार जायत आयल्यात. ते करपी हेर भाशक आनी खुद्द आमच्योय काय भाव- भयणी. हिब्रू सोडल्यार हेर खंयचेच भाशेन इतलो संघर्श करूंक नासतलो. भाशा म्हूण मान्यताय, आठवे अनुसूचींत आस्पाव, राजभाशा सगले कडेन खर विरोध जालो. पूण, शुन्यांतल्यान विश्व निर्माण जावचें तशी ही भाशा फुल्ली, फळ्ळी. ते खातीर कोंकणी भाशकांनी रक्ताचें उदक करून तिका शिंपली. तन, मन, धन अर्पून तिचे खातीर झूज दिलें. तीन लिपयो आशिल्ली, ही घडये संवसारांतली एकसुरी भाशा आसतली. हेर भाशांचे तुळेन कोंकणींतूय सकस साहित्य, कला सदांच निर्माण जाता. सरकारूय आपले परीन कोंकणीक मजत करता. मात अदीमदीं तिका नखलामी जाता. घरा भायर आनी घरा भितरुय. कळटां, नकळटां.
गोंय शिक्षक पात्रताय चांचणेंत (जीटीईटी) कोंकणी पेपर जालो. तातूंतल्या एका प्रस्ना वयल्यान वाद सुरू जाला. भितर एक धाकटुली कथा आसा. तिची भाशा, व्याकरण अशुद्ध आसाच, पूण विशयूय बायलांची बदनामी, अपमान करपी आसा. लग्नसंस्थेची विटंबणा करपी, अनैतिक गजालींक उर्बा दिवपी आसा. हेर कडेन ही कथा चलत, म्हूण न्हय शिक्षकां खातीरचे परिक्षेंत. कोंकणी राखणदार मंचाचे अध्यक्ष प्रकाश द. नायक हांणी हो मुद्दो सोशल मिडियाचेर हाडलो आनी कोंकणी समाजांत तिडकीचें ल्हार पातळ्ळें. शालांत मंडळाचे अध्यक्ष भगीरथ शेट्ये हांणी प्रस्नपत्रिका तपासून कारवाय करतले, अशें म्हणलां.
गोंय शालांत मंडळान ही जीटीईटी परिक्षा घेतिल्ली. चार हजार उमेदवार आशिल्ले. आतां शिक्षकाचे नोकरे खातीर ही परिक्षा पास जावप बंधनकारक. यत्ता पयली ते आठवी मेरेनच्या शिक्षकां खातीर तर ती सक्तीची. पेपरांतले वादांत सांपडिल्ले कथेंत एके बायलेक तीन वर्सां भुरगें जायना म्हूण दुख्खी आसता. मागीर ती घोवाच्या इश्टाक बळजबरीन आपले वांगडा संबंद दवरूंक लायता. एक दीस घोव तें पळयता आनी तिका घरांतल्यान धांवडायता. मागीर ती हाॅस्पिटलांत भुरग्याक जल्म दिता आनी हें कित्या खातीर केलें, ताचेर घोवाक चीट बरयता आनी उडकी मारुन आत्महत्या करता. शिक्षक हो नवी पिळगी घडयता. संस्कार करता. म्हणटकच ह्या पवित्र पदाची बुन्याद घालतनाच ही असली कथा पेपरांत नाका आशिल्ली. नशिब ती सातवे- आठवे यत्तेच्या पेपरांत ना. ही प्रस्नपत्रिका शिक्षकानूच काडल्या खंय. ताका खंयच्या पेपरांत कसल्या विशयाचेर प्रस्न विचारप तें कळना, हाका कितें म्हणपाचे?
शिक्षण म्हणल्यार बादली भरप न्हय, तर ज्योत पेटोवप, अशें आयरीश कवी डब्ल्यू बी येट्स हांणी म्हणलां. शिक्षकांनी प्रत्येक पावल विचार करून उखलपाक जाय. कारण विद्यार्थ्यांचेर परिणाम जावं येता. ही प्रस्नपत्रिका हेर कोणें तपासूंक ना? भितरलो मजकूर परिक्षे खातीर आसा, हाचेंय भान कोणाक उरूंकना? कोंकणींत कितलेशेच साहित्यकार, तांच्यो गाजिल्ल्यो कथा आसात. मागीर हीच कित्याक वेंचून काडली? ती नेमाळ्यांत, दिसाळ्यांत, पुस्तकांत चलताली, पूण न्हय परिक्षेंत. तीय बी शिक्षकांचे. प्रस्नपत्रिकेंत कोंकणीच्या व्याकरणाच्यो, शब्दांच्यो खूब चुको आसात. मदीं एके कडेन हिंदी उतरुय आसा. पेपर बरोवन जातकच कोंकणीचे संस्थे कडल्यान तपासून घेवं येतालो. सरकारा कडेन नोंद जाल्ले अनुवादक आसात. दिसाळें, नेमाळ्यांनी शुद्ध भाशा बरोवपीय आसात. तांचीं नांवां फोननंबरां सयत छापून येतात. तांकां तरी विचारपाचें.
प्रस्नपत्रिकेंत जें छापलां, तसली गजाल जाली काय मागीर कोंकणीच्यो बकच्छायो, टिंगल जाता. प्रस्नपत्रिका ताकतिकेन काडपाची नासता, शांत चित्तान ती तपासून बी तिका मान्यताय दिवपाची आसता. हें चुकून जालां कांय मुद्दाम कोणें केलां, तें तपासचें आनी संबंदीतांचेर कारवाय जावची. आनी फुडाराक अशें जावचें ना, हाचीय जतनाय घेवची.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
