ओव्हरटेक

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

न्हयरात्मक जाप दिवपाची जाल्यार… तूं बेगिनूच यमाच्या घरा पावलो. नाजाल्यार आजल्म दिव्यांग जालो… खूब जाणांक त्रास त्या ओव्हरटेकाचे, अपघाताचे …..सत्र हें असलें सोपतलें काय…?

हांव गांवांतल्यान भायर सरलो. म्हजीच चार चाकी घेवन भायर सरिल्लों. कांय खिणांत हांव शारांत पावपाचो आशिल्लों. पूण पावलोना. थंयच आडखळून उरलों.
ओव्हरटेक करप खूब गरजेचें आसता व्हय? असोच प्रस्न मनांत कांय वेळा येता. तकलेंत घुंवत आसता. खरेंच विचारतां, ओव्हरटेक खूब गरजेचो आसता? म्हाका तर दिसना. ओव्हरटेक म्हळ्यार फुडलें गाडयेक फाटीं घालून फुडें वचप इतलेंच. ओव्हरटेक करून आमी कितले अशें फुडें पावतात? दोन ते पांच मिनिटांचो फरक आसूं येता. सारकें न्हय? हांवे ओव्हरटेक केलो आनी फुडें गेलो म्हळ्यार रोखडोंच पावलो अशें दिसता आसत. तशें कशें जातलें? फुडें आसा तांकांय म्हणून खंय तरी पावुंकूच जाय आशिल्लें घडये. पूण तुजें चिंतप भलतेंच. तुका एकट्याकूच व्हड ताकतीक आशिल्ली. ती दुयेंतीक हांडूंक वा हॉस्पिटलांत घेवन वचपी अॅम्ब्युलन्स लेगीत तुका दिसना. काय खिणा भितर तूं फुडें पावलो. आमी मात्शे मुखार पावले जाल्यार तूं थंय उरिल्लो. दिशिल्लें तूं तुज्या कामां जाग्यार पावलो घडये. पूण…. आसूं तुजें मन खुशाल. अशेंच चित्र दुसऱ्या वेळार मात दुसरेंच दिसलें.
खंयचें म्हणून कितें विचारता? हाणें आयजूय ओव्हरटेक केलो न्हय रे. आयज आमी ताच्या म्हऱ्यांत पावत मेरेन हांणे कोणाक तरी जो सुशेगाद, नेम पाळीत चलयतालो, ताका नेटाचो धपको दिलो. आपले बरोबर ताकाय त्रासांत घालो. कितें? तुमकां स्पश्ट करून सांगपाक जाय. हय. अपघात जालो. आपूण हात पांय मोडून आरडटालो तो सोड, तो एक निष्पाप जीव मात वयर गेल्लो. तो तडफडटालो. हाका मात उबारून अॅम्ब्युलन्सा घालो. ती अॅम्ब्युलन्स बी खंयची? हांणेंच ओव्हरटेक केल्ली.
थंय कोण व्हिडीओ काडुंक गुल्ल तर कोण अपघात असो जालो, तसो जालो अशेंच उलोवंक गुंग आशिल्ले. चुकून कोण तरी एक बरो बाबडो कळवळलो. ताचें काळीज हाय हुय जालें. ताणें पुलिसांक आपयले. बरें म्हण बरें. तूं नाजाल्यार फुटिलीं तकली आनी तांतूतल्यान व्हावपी रगत हांतूनच मरून पडिल्लो. तूं वाचलो रे, पूण तो कोणाचो आदार, कोणाचो मोग, कोणाचो बापूय, भाव, कोणाची भयण, भाभी, मामी, आई….अशीं अनेक नातीं आशिल्ली. ती वयर गेलीं. आनी मात्शें जगचें आशिल्लें, पूण तुजो ओव्हरटेक तांचे हाल करून गेलो.
तूं दिव्यांग जावन घरांत. चूक तुजी न्हय. चुकी अश्यो चुकी त्या निश्पापाच्यो आसत जाचेर तुवें गाडी मारली. नेम पाळ्ळे नात. कांय ना उरफाटें कोणाले तरी कुटूंब दुख्खी केलें. ओव्हरटेक तुका खंय घेवन गेलो? नशीब तुजें बरें तूं वाचलो. नाजाल्यार तुजेंय आयज तुका सोदता आशिल्ले. त्रास कोणांक? तुकाच. आनी तुज्या घरच्यांक. मात्शी पळोवन, चिंतून ती गाडी ओव्हरटेक केल्ली जाल्यार घडये दोगांयचीं कामां वेळारूच जातलीं आशिल्लीं. अपघात टळपाचो.
तो जाका तुवें ओव्हरटेक केल्ली तो काणी सांगतालो. अशें जालें तशें जालें. रक्ताच्या दर्यान पडिल्ले कोणाचें पोट भरपी, कोणाचें भविश्य, आदार आशिल्ले.
काणी आयकून मन खिन्न जालें. तो सांगतालो. ‘हांव मंद गतीन म्हजी गाडी घेवन वतालों. फुडलें मात मनांत नाशिल्लें. जर हांवच शिकार आशिल्लो जाल्यार?’ अशें ताणें म्हळ्ळें. खरेंच ताणें प्रस्न केलो तो ताचे विशीं आशिल्लो जाल्यार मात ताच्या फाटल्यांक दुख्खाच्या दर्याक सांडून वतलो आशिल्लो. अशीर जाग्यार ओव्हरटेक जालो. नाका थंय तो केलों. स्पीड तुजी, पूण जीव तांचो गेलो. प्रस्न आजूनय थंयच… ओव्हरटेक करूंन तूं कितलो असो बेगीन पावता. न्हयरात्मक जाप दिवपाची जाल्यार… तूं बेगिनूच यमाच्या घरा पावलो. नाजाल्यार आजल्म दिव्यांग जालो… खूब जाणांक त्रास त्या ओव्हरटेकाचे, अपघाताचे …..सत्र हें असलें सोपतलें काय…? मनशच्याच हातांत आसा तें सोंपोवप.

सोनाली सु. पेडणेंकार
[email protected]