एक काणी अशी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

एक ल्हानसो गांव. त्या गांवांत जेमतेम धा घरां आशिल्लीं. तो गांव रान वाठारांत आशिल्लो. थंय दिसाक दोनूच वेळा बस वताली.
अशा गांवांतल्या लोकांचे खूब हाल जाताले. तांकां कितेंय जाय जाल्यार तें हाडूंक धा बारा किलो मिटर पयस वच्चें पडटालें. तेच खातीर कशे बशे शिकिल्ले कांय तरणाटे शारांनी वचून स्थायीक जाले.
गांवान जाणटे मनीस रावताले. एक दोन घरांनी तांचे नातूय आशिल्ले. तांकां पावोवंक हाडूंक रिक्षा दवरिल्ली.
तांच्या लागसाराक एक खुबूच जाणटी जाल्ली म्हातारी रावताली. तिका कितेंय जाय आसत जाल्यार ह्या भुरग्यांक सांगताली. तातूंत एकटो नावाडगो आशिल्लो. ताका ते म्हातारेक तिडावंक आवडटालें. तो सदांच आपुणूच तिचे पयशे घेतालो. दुसर्‍या भुरग्यां कडेन दिनाशिल्लो. तो तिगेले अर्दे पयशे परतुनूच दिनाशिल्लो. ताका ताच्या घरा कांयच कमी नाशिल्ले. तरी प्रामाणीकपणां कमीच आशिल्लीं. आतां सगळे मेळुनूय हो ते म्हातारेक नाडटालो. तिका तें कळनाशिल्लें. तिका ताचेरूच विश्वास आशिल्लो. ताची नाडेपेन्नां ताच्या बरोबर खेळटल्या दुसर्‍या एका भुरग्याक मानवनाशिल्ले.
ताणें ताका सांगून पळयलें. पूण म्हणटात न्हय कुत्र्याची शेंपडी वांकडीच.
एक दीस म्हातारेक तो भुरगो मेळूंक ना. तिणें त्या दिसा आपले काम राजूक सांगलें. राजून तिगेलें काम प्रामाणीकपणान केलें.
म्हातारी अजापली. तिका कळ्ळें. तिणें ताका कांयच म्हणूंक ना. पूण तेन्ना सावन ताका काम सांगपाचें बंद केलें. आतां तिचो राजूचेर चड विश्वास बसलो. ती ताच्या फुड्यानूच राजूक आपलीं कामां सांगूंक लागली. त्या भुरग्याक बी आपली चूक कळ्ळी. ताका लज अशी जाली. प्रामाणीक राजूची संगत आतां ताणें आपणायली. तो ल्हव ल्हव सुदारलो.

सोनाली सु. पेडणेकर.
[email protected]