एका काळा वयलीं गोंयचीं थेटरां

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

इफ्फीचो आयज निमाणो दीस. ह्या महोत्सवांत तुमी जायते सिनेमा, अभिनेते, अभिनेत्री पळयल्यो आसतल्यो. आता ओटीटी खातीर घरानूच बसून तुमी हो आनंद घेवंक शकतात, पूण एका वेळार गोंयांतली थेटरां हें काम करताली. जायत्या जाणांक हाचे खातीर रोजगार लेगीत मेळटालो, पूण आयनॉक्साची चकचकीत मांडणी, गुबगुबीत सीटां आयलीं. म्हारग जरी तिकेटी आसल्यो तरी लोक थंय गर्दी करूंक लागले. पूण ज्या थेटरांनी इतिहास घडयलो, तीं मात ल्हवू  ल्हवू  ना जावपाक लागलीं, बंद पडूंक लागलीं.

खुद्द पणजेच्यान हाची सुरवात करूया. पणजे नॅशनल आनी एल डोरॅडो दोनूय कायमची बंद पडलीं. नॅशनल थियेटर लोपीस हांचे मालकीचें आशिल्लें. बदलत्या स्वरूपान हालपी विजेवेलो पड्डो हाचें तंत्र हाडिल्ले मदीं डॉ. लुईस हांणी एका इंग्लीश दिसाळ्यांन बरयिल्लें. रेडिओ उपरांत सिनेमा आमकां आवडटालो. त्या व्हड पड्ड्याची जादूच वेगळी आशिल्ली. म्हूण तर सिने अभिनेते जावं अभिनेत्री तांकां पळोवपाक आमी गर्दी करताले. नॅशनल थियेटर पणजे 1935 सालान 25 नोव्हेंबराक सुरु जाल्ले, तेन्नाच्या गव्हर्नरान ताचें उक्तावण केल्लें. तेन्ना गोंय मुक्त जावंक नाशिल्ले. द कीड फ्रॉम स्पेन हें उक्तावणाचें पयलें चलचित्र आशिल्लें. 1975 सालान ताची बांधणी नव्यान केली. फुडल्याच वर्सा ते लोकां खातीर उक्ते जावन कालिचरण आनी  उपरांत विक्रमी करपी शोले सिनेमा दाखयलो. 1996 सालान एल डोराडो सिनेमा घर बंद पडलें. खाशेली गजाल म्हणल्यार बंद पडपाच्या वेळार ह्या थिएटरान अंत हो सिनेमा दाखयलो. लागींच्या रायबंदराक गुलमर्ग तर फोंड्यां सिने आयेशा, कुर्टी फोंडें जय म्हाळसा तर तिस्क उसगांवा सिने कमला आशिल्लें. जीं रसिकांची मनरिजवण करतालीं. कुडचड्यां कामगार चड आशिल्ले तांकां सिने प्रशांत, सिने नायगारा हेंच काम करतालीं. माशेलांत चित्रमंदिर आशिल्लें. जायत्या जणांनी हाचो लाव घेतला. 

म्हापश्यां सिने अलंकार आनी एल कापितान थियेटर. पयलें अलंकार उपरांत एल कापितान हांणी 1965 ते 1997 मेरेन सेवा दिवन तीं कायमचीं बंद पडल्यांत. लागीच्या शिवोले गांवान व्हिक्ट्री टॉकीज हे थियेटर आशिल्ले. त्या वेळार तो गांव आशिल्लो. पेडणें भितर नंदी आशिल्लें, ते लेगीत  बंद पडलें. वास्को शहरान सिने वास्को आनी एल मोन्ती अशी दोन थेटरां आशिल्लीं. फुडें दक्षीण गोंयांत मडगांव हें शार महत्वाचें. थंय तुमका सिने मेट्रोपॉल. जातूंत चार पड्ड्यांची गोंयांत तरी पयलीच सुविधा आशिल्ली. सिने लता नुस्त्याच्या बाजारान आशिल्लें. ते इंग्लिश सिनेमा दाखोवपाक फामाद आशिल्लें. सिने विशांत अशी थियेटरा आशिल्ली सिने लता गेल्या वर्साच बंद पडलें. ताच्या बदला झी स्केअर तयार जालां. 

ही थियेटरा बंद जावपाक मुखेल कारण जावन आसा, ते आयनॉक्सचो प्रवेश. सिटा चेर आशिल्ल्या भिकुणाक आनी पोरणें कंटाळवाणे वातावरण. हाका रसिक वाजेले. खेरीज घरांनी टिव्ही आयलो. चॅनल आयले, केबल आयले. त्या खेरीज ओटीटी आयल्यात. घरानूच तो आनंद घेवपाक मेळटा. रसीक उणे आशिल्ल्या कारणाक लागून थेटरां बंद पडलीं, ती कायमची. जमनीचो दरूय वाडलो जावं येत. ह्या थेटरांनी जायत्या लोकांची करमणूक केल्या, इतलेंच न्हय तर सिनेमा लोकप्रीय करपाक तांचो हात आमी विसरूंक शकनात. कांय पिळग्यो हाचेर वाडल्यो अशें म्हणू येता. मुखेल गजाल, गोयकारांक रोजगार मेळटालो, तो बंद जालो. त्या जगात थोड्या सुवातींनी आयनॉक्स आयलां, पूण ताचे दर सगळ्यांक परवडनात. एकेक थेटर म्हणल्यार इतिहास. खंयचो सिनेमा कितले दीस चल्लो हें अभ्यासकांक खबर आसूंक जाय. ते काम स्वता मालक वा तांचे लागींचे करूं शकतात.

  • रामदास केळकार