एकलो गेलो, दुसरो येतलो?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

लोकांची भलायकी इबाडल्या ताका संगीत महोत्सवांतलें व्हडल्या आवाजांतलें संगीत….

सगलेच मनीस ‘खाओ, पिओ, मजा करो’ वृत्तीचे आसतात. अर्थांत प्रत्येकाची मजा करपाची पद्दत वेगळी. एकलो कितें करता, तें दुसऱ्याक आवडना. मागीर ते एकमेकांचेर टिका करतात. मजा करतना समाजाकूच न्हय, तर घरच्यांक लेगीत त्रास जावचो ना, हाचो विचार करपाक नाका? मात तो जाताच अशें ना, कारण मजा करपी मनीस तन, मन सगलें विसरिल्लो आसता वा ते जाणवपाचे अवस्थेंत नासता. मजा करपाचो एक प्रकार म्हणल्यार संगीत वाजोवन हालप, धोलप, नाचप. तातूंत आवडीचो गायक प्रत्यक्ष आसतलो, हें कळत जाल्यार रसिक कितलेय पयशे खर्च करून, वेळांत वेळ काडून येतात. गोंयांत जावपी संगीत रजनी हो तातूंतलोच एक प्रकार. शेजराच्या राज्यांतले लोक तर ते खातीर अक्षरशा पिशे जातात. सनबर्नाक गेल्ल्यांनी हें दृश्य पळयलां आसतलेंच. हो महोत्सव कांय कारणांक लागून वादग्रस्त थारला. लोक म्हणटात, थंय ड्रग्स मेळटात, सोऱ्याच्यो न्हंयो व्हांवतात, कांय लोक मेल्यातूय खंय. आवाजाचें प्रदुशण जाता, पूण सरकारी यंत्रणेक एक पसून पुरावो मेळूंक ना. म्हणटकच घडये ह्यो सगल्यो वावड्यो उडल्यात आसतल्यो. तर असो हो सगल्यांचो मोगाचो सनबर्न महोत्सव अंदूं मुंबय जातलो. पर्यटन खात्यान तो सरकारी महोत्सव न्हय. असले खाजगी महोत्सव खंयूय व्हेले म्हूण सरकाराक हातूंत हस्तक्षेप करपाचें कारण ना, अशें म्हणलां. डिसेंबराक अजून उशीर आसा, तो मेरेन सनबर्न यू टर्न घेवन गोंयांत येवंक शकता.
सनबर्न हो आशियेंतलो सगल्यांत व्हडलो इलेक्ट्राॅनिक डान्स म्युझिक महोत्सव. पश्चिमी संगीताची आवड आशिल्ले तरणाटे तो पळोवपाक घिट्टी करतात. शैलेंद्र सिंग आनी निखील चिनप्पा हांचे कल्पनेंतल्या हो महोत्सव पर्सेप्ट कंपनीन 2007 त गोंयांत सुरू केलो. आंतरराष्ट्रीय पांवड्या वयले डिजे तांणी हाडले. भारतांतल्या कलाकारांकूय संद दिली. ह्या महोत्सवान नो ड्रग्स धोरण आपणायलां. सरकारा वतीनूय कडक नेम लायल्यात. पुलीस बंदोबस्तूय आसता. पूण दिसाळ्यांनी, खबरां चॅनलांनी येवपी बातम्यां वयल्यान, पुलिसांचे कारवाये प्रमाण महोत्सव वाठारांत ड्रग्स आनी सोरो पियेल्ले संगीतमोगी सांपडल्यात अशें दिसता. जीण म्हणल्यार फक्त मजा, चंगळ, स्वैराचार मानपी जायते लोक हांगा ‘जिवाचो गोवा’ करपाक येताले. आतां ‘जिवाची मुंबई’ करपाक वतले. गोंयांतल्या सगल्या महोत्सवांनी कितें ना कितें जाताच, खबरोय भायर सरतात, पूण कोणाचेर खर कारवाय जाल्ल्याचें केन्ना दिसूंक ना.
दर्यादेगांचेर कांय व्हडले संगीत महोत्सव जातात. ताचे वरवीं आयोजकांक करोडांनी दुडूय मेळटात. फक्त येणावळीचेर नदर दवरून असले व्हडले महोत्सव दवरूं येतात. ते खातीर लोकवस्ती पसून पयस जागे तयार करचे. सांजेवेळा पांचाक महोत्सव सुरू करून रातच्या 10 मेरेन सोंपोवं येतात. तसो कायदो आसा. पूण बोट दिलें काय हात धरपाची सगल्यांचीच वृत्ती आशिल्ल्यान हे महोत्सव फांतोडेर कोंबो आड्ड मेरेन चलतात. लोकांची भलायकी इबाडल्या ताका संगीत महोत्सवांतलें व्हडल्या आवाजांतलें संगीत कांय प्रमाणांत जापसालदार आसा, हें मान्य करचेंच पडटलें. येरादारी, कोयराची समस्याय हाताळपाक जाय. फक्त राज्याचे, पंचायतीचे तिजोरेक हातभार हेंच उदिश्ट आसचें. महोत्सवा पुरतीं तरी प्रत्येकान बोल्सां कापून उडोवचीं!
थळाव्या आयोजकांचेर संगीत महोत्सवाची जापसालदारकी दिवची. राष्ट्रीय, आंतरराष्ट्रीय कलाकारां वांगडाच थळाव्यांकूय संद दिवची. संगीत महोत्सवांत व्हडले कलाकार आसतात. ताका लागून रसिकांची गर्दी जाता. थोडे पाकिटां मारपाक, ड्रग्स, मसाजा खातीर येतात. हे महोत्सव म्हणल्यार फॅशन, ट्रॅण्ड जाल्यात. थंय वचना ते गांवढळ अशें थोड्यांक दिसता. संगीत महोत्सव हो स्टेटस सिम्बाॅलूय जाला.
महोत्सव अर्थीक नदरेन फायदेशीर आसलो तरी तांचीय समाजीक जापसालदारकी आसा, हें विसरूंक फावना.