भांगरभूंय | प्रतिनिधी
एक झाड काजवाचें. दोंगुर्लेर मोठ्या झेतान उबें आशिल्लें. कितलेशेच गीम, पावसाळे ताणें पळयिल्ले. ताचे उपरांत
लायिल्लीं कलमी काजवाचीं रोपां केन्ना व्हड जालीं आनी केन्ना मरुन गेलीं हाचो हिशोब आनी कोंत ना. पूण आज्यान, बापायन लायिल्लीं गांवठी काजवाचीं झाडां अजुन तग धरुन आसात. गांवठी काजवाचें एक- एक झाड म्हळ्यार प्लास्टीकाचें एक व्हडलें टब भरुन म्हुट्टे मेळटात. ते एकठांय करता म्हणसर खांप्या मानाय, कामेऱ्याची फाट आनी कमर मोडुन वचपाची.
ह्या गांवठी काजवाचें फळ कलमी काजवाच्या फळा परस व्हड, रसरशीत. हळडुळो वा तांबडो भडक म्हुट्टो तान लागता तेन्ना खांवप म्हणजे सैमीक पेय पिल्ले सारकें. तातुंक प्रिझरवेटिव्स ना, सुवाद येवपा खातीर कसलें रसायन ना. ए कंप्लिट नॅचरल ड्रिंक.
जे भाटकार लोक हुर्राक, फेणी गाळटात, तांका गांवठी काजवाचे म्हुट्टे फायद्याक पडटात.. भरपूर आनी सुवादिक रोस मेळत जाल्यार हुर्राक वा फेणी बरी उतरता…. आनी तांच्यो काजवा पसून धव्योफुल्ल, वजनान चड भरता. मार्केटांत ह्या काजवांक बरो उठाव आसता आनी दरय बरो मेळटा.
‘भाटकार,…रोठो लागिल्ले काजुझाड मुळा सकट हुमटून पडलां’, आमचो मानाय सकाळीं फुडें वायट बातमी घेवन आयलो. ‘रोठो’ म्हणल्यार एक तरेचो झाडांचो रोग, जो काजवाचीं झाडां मुळा पसून पोखरीत वता आनी एकदीस त्या झाडाक खिळखिळें, पोकळ करुन उडयता. तें झाड मागीर मरुन वता…आडवे जाता !!
मानाया वांगडा ताकतिकेन त्या जाग्यार पावलो. खिणभर ते भुंयेर आडव्या जाल्ल्या झाडाक पळयत रावलों. हात पायांक मुंयो आयिल्ले वरी जालें. हें झाड सदांच उसरां चंवरतालें. पूण दरएक वर्सा म्हुट्ट्यांनी, काजवांनी उप्पाट भरतालें. पळयणार्याक अशें दिसतालें की केन्ना ना केन्ना ह्या भारानच तें आडवें जातलें. पूण पावसांत झाडांक काम करतना ताका रोठो लागला हें आमकां कळिल्लें. कोण- कोण कितें वखदां सांगतात तीं आमी केल्लीं. मनाची तयारी केल्ली की हो पावस तें पळोवंक शकचें ना……मुळांतल्यान तें सामकेंच पोखरिल्लें आनी हांव मनांतल्यान पोखरिल्लों!
….आनी आज जाची आमी वाट पळयनाशिल्ले तेंच घडिल्लें. साज- शिरींगार केल्ली एक कुलीन घराण्यातली सुंदर बायल एका दुयेंसान अकस्मात ह्या संवसाराक अंतरता, तशेंच ह्या झाडाचें जाल्लें.
खिणभर आडव्या जाल्ल्या त्या झाडाचें निमणें दर्शन घेतलें आनी जड जाल्ल्या पांयांनी दोळ्यांत दुकां हाडित हांव घरा पावलों. घरचो मनीस संवसाराक अंतरता आनी घराचेर स्मशान शांतताय येता, तशी म्हजी आवतिकाय जाल्ली.
आमच्या मानायान दनपरा येतना त्या पडिल्ल्या काजी झाडाचे खोटलो भरुन बिबे (म्हणल्यार तन्न्यो काजू बियो) हाडले. हांवें घरकान्नीक मुशीची सुकी सुंगटां घालुन बिब्यांचें तोंडांक करपाक सांगलें आनी म्हज्या दोळ्यांच्यो कडो वल्यो जाल्यो…मेल्ल्या मड्याच्या ताळवेवेले लोणी खावपाचो हो प्रकार आशिल्लो! घरच्या सगळ्यां वांगडा म्हाकाय हें बिब्यांचें तोंडाक खुब आवडटा. रातचीं सगळीं एकठांय जेवपाक बसलीं. तोंडाका वांगडा केळीच्या पानार थापुन तांदळाच्यो भाकर्यो केल्ल्यो. तोंडाकाचो आनी भाकर्यांचो वास भूक आनीक चाळयतालो. पंगत रंगार आयिल्ली. सगळीं जाणां मिटक्यो मारीत जेवतालीं, हांसतालीं, खिदळटालीं आनी हांव…
…. शुन्न्याक नजर लावन ते दोंगुर्ले वेल्या कोसळिल्ल्या लांब- रुंद आनी सुंदर- सोबीत झाडाच्या भांगराळ्या यादींची एक- एक मिरी सोडयत बशिल्लो !!
एकनाथ सामंत
9226219723
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
