उपास: धर्मीक बंधन पूण शारिरीक वरदान

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

धर्मीक तत्वांचेर मनशान उपास केलो जाल्यार पसून ताचे फायदे शरिराक कशे जातात तें पळेयात. उपासा वरवीं मनशाचें वजन कमी जाता. इन्सुलिनाची संवेदनशीलताय सुदारता.

उपास म्हणल्यार जेवणा आनी पिवणा पसून अमूक वेळा खातीर पयस रावप. उपास करूंक वेगळींवेगळीं कारणां आसतात, धर्मीक पाळो दिवंक, वैजकी तपासणे खातीर आनी आहार पद्दत सांबाळूंक. सगळ्या धर्मांनी उपास करपाची प्रता आसा. कांय जण कडक उपास करतात तर कांय जण हलकोे उपास करतात. कांय जण निशेध करपा खातिरूय उपास करतात. खंयच्याय कारणाक लागून केल्लो उपास आसूं, ताचो भलायकेचेर बरो परिणाम जाता. कांय वेळार उपास करूंक फोर्स करचो पडटा जाल्यार कांय वेळार तो आपखोशेन जाता. कांय वेळार बंधन म्हण जाल्यार कांय वेळार शारिरीक प्रस्न म्हण. कसोय आसूं, उपास फायदेशीर. असोच क्रिस्ती धर्मांत उपास धरतात.
कॉरेझ्माचो काळ
क्रिस्ती धर्मांत कांय काळ पाळटात. क्रिस्त जयंतीचो वा नातालांचो काळ, प्राचीत वा कॉरेझ्माचो काळ, पास्कांचो काळ आनी सादो काळ. तशे सगळे काळ म्हत्वाचे पूण कॉरेझ्माच्या काळाक आगळें म्हत्व आसा. कित्याक ह्याच काळांत उण्यांत उणे दोन फावटी उपास करपाची चाल आसा, गोबराच्या बुधवाराक आनी निमाण्या शुक्राराक (गुड फ्रायडे). हो काळ स्वताची नवसरणी करपाचो काळ अशेंय म्हणटात. उपासांतल्यान नवसरणी जाता हें सत. पाद्रीं वतीन हाची फोडणी जाता आनी बरे शिकिल्ले आनी दोतोर लेगीत हें मानून घेतात आनी पाळटात.
उपासाचो हेतू
गोबराच्या बुधवाराक थावन कॉरेझ्माक सुरवात जाता. गोबराच्या बुधवाराक उपास करूंक धर्मीक शिकवण आसा. मागीर निमाण्या शुक्रारा उपास करूंक कायदो आसा. तर ह्या उपासांचो हेतू कितें? उपासाचो पयलो हेतू आसा देवा मुखार स्वताक नम्र करून घेवप. उपास चलतना मनीस मागण्यांत आसता. ह्याच मागण्यांतल्यान मनीस देवाचेर आशिल्लो आपलो भावार्थ घट करता. जायते फावटीं जियेतना तो वाट चुकता म्हणल्यार पातक आदारता. उपासांतल्यान तो एके भशेन देवाक भास दिता आपूण तसलें पातक करचो ना म्हण. अशे भासावणेंतल्यान तो देवाचो सोद घेता आनी देवाक लागीं वता. ह्या काळांतल्या मागण्यांत स्वता खातीर चड मागप जायना कित्याक क्रिस्ती मनीस जेजुचे कश्ट आनी मरण नियाळटा. जेजून कशे तरेन उपास केलो आनी देवा कडें म्हयमा जोडली, तशी म्हयमा जोडूंक मनीस वावुरता.
वस्त्रां न्हय, काळजां पिंजात
कॉरेझ्माचो काळ सुचयता त्याग, उपास, दूख, दणवण, खंत, रुदान, विलाप, आदी. पूण देव सांगना कॉरेझ्माच्या काळांत उपास करून तोंड वांकडें करून जियेवंक. उपास आसूंक जाय देवाक दाखोवंक न्हय मनशाक दाखोवंक. हेच खातीर पवित्र पुस्तकाची शिकवण आसा, उपास करतात तेन्ना धोंग्यां भशेन खतीचें रूप घेवनये. उपास गुप्तीं जावंक जाय, तो उपास देव पळेता. आपूण आयज उपास करता म्हण इगर्जेच्या पाद्रीक वा इगर्जे कडें जमिल्ल्यांक वा नाक्यार सांगपाची गरज आसना. उपास सुरू करतना माथ्याक तेल लावचें आनी तोंड धुवून ओगीच आपल्या कुडांत बसून देवाच्या नांवाचो जप करचो. मनशाचो असलो उपास देवाक आवडटा. कॉरेझ्मांत खरी नवसरणी करूंक जाय जाल्यार पवित्र पुस्तक म्हणटा, तुमचीं वस्त्रां न्हय पूण तुमचीं काळजां पिंजात आनी सर्वेश्वर तुमच्या देवाशीं पर्थून येयात. हाचो अर्थ कितें? काळीज कोणाच्यान पिंजूंक जायना पूण काळजांत जें कितें वायट भरिल्लें आसा तें भायर वचचे खातीर वाट करात म्हणटा. ही शिकवण सगळ्या धर्मांक लागू जाता. सगळ्यांचो देव एक म्हणून ताका सर्वेश्वर म्हणटात देखुनूच ताची नैतीक शिकवण सगळ्यांक लागू जाता. तो सदां मोवाळ आनी दयाळ, व्हड सोंसणीकायेचो, विस्वाशी आनी मोगान भरिल्लो. कांय वेळार तो ख्यास्त लायता पूण ताकाच आमचे चुरचुरे दिसतात आनी तो आमचे खातीर नवी वाट तयार करता. देवाक खुशाल करूंक काळजां पिंजप हो एक उपाय जावन आसा.
देवाक कसलो उपास मानता?
पवित्र पुस्तकांत इजायाह नांवाचो प्रॉफॅट आसा. ताणें सोबीत तरेन देवाची इत्सा आमचे मुखार दवरल्या. आमी देवाची रचणा म्हणटकच आमी ताचे पसून कितलींय पयस गेल्यार, ताचींच. वाट चुकल्यार तोच आमच्या आधाराक येता आनी कशी ना कशी वाट सुचयता. इजायाह सर्वेश्वराची इत्सा परगटायतना म्हणटा, म्हाका कसलो उपास मानता तें नकळो तुमी? अनितिची सांखळी मोडात; पेल्याचेर घालां तें जूं सोडून कुशीन उडयात; दलितांक मेकळीं करून वचूंक दियात आनी सगळ्या जिन्सांचें जूं मोडून उडयात. भुकेल्ल्यांक तुमचें जेवण वांटून दियात; आनी घर-दार नाशिल्ल्यांक बिराड दियात; कोण विंगळो आसा म्हण पळेशात तर, ताका न्हेसूंक-पांगरूंक दियात, आनी तुमच्याच मासा-रग्ताच्यांक सांडूं नाकात. ही मनीसकुळाची शिकवण कॉरेझ्मांत उफाळून येता. आमची वागणूक कशी जावंक जाय ताची कॉरेझ्मांत पुनररचणूक जाता. म्हण ह्या काळाक आनी काळान घाल्ले उपासाचे चालीक म्हत्व येता.
सोंपयतना
धर्मीक तत्वांचेर मनशान उपास केलो जाल्यार पसून ताचे फायदे शरिराक कशे जातात तें पळेयात. उपासा वरवीं मनशाचें वजन कमी जाता. इन्सुलिनाची संवेदनशीलताय सुदारता. कसल्या-कसल्या दुयेंसाक लागून आंगांत भरिल्ली सूज देंवता. उपासाक लागून मेंदवाचें कार्य सुदारूंक आधार जाता आनी मेंदू संबंधीत दुयेंसां पसून राखण मेळूंक शकता. इतलेंच कित्याक, मनशाचें आयुश्य लांब जावंक शकता. कॉरेझ्माच्या काळांत एक जेवण कमी करूंक सल्लो दितात, जेजूच्या कश्टांत वांटेकार जावंक. हाचो, वयर सांगलां ताचे फायदे आसात न्हय? धर्म सांगता म्हण उपास करप बरेंच, तेच बराबर आपल्या शरिराचे फायदे पळेवन कॉरेझ्मांतूच न्हय तर वर्साच्या खंयच्याय काळार, घडटा ताणें उपास केल्यार तें धर्मीक बंधन उरनासतना शारिरीक वरदान थारतलें.

विन्सी क्वाद्रूस
9822587498