उपचारांचें गिन्यान फायद्याचें

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

फक्त सीपीआरूच न्हय, तर घावो जाल्यार कितें करप, बॅण्डेज कशी बांदप, सोरोप चाबल्यार कितें करप, घुंवळ आयल्यार कितें उपाय घेवप हें खबर आसप बरें.

संवसाराच्या दरेका वाठारांत थळाव्या मनशांची एक जिणेशैली आसता. तातूंत बदल जालो काय ताचे परिणाम तांकां भोगचे पडटात. प्रत्येक कडेन खावप, पिवप, न्हिदप, उठप, कामाचें स्वरूप…. सगलें वेगळें आसा. वातावरणूय एकसारकें ना. उश्ण प्रदेशांतलो आहार शितळ प्रदेशांत चलतलोच आनी तो खावप्याक पचतलोच हाची खात्री दिवं नजं. आमच्या भारतांत पसून दरेकल्याची जिणेशैली वेगळी. मात, पश्चिमी आहाराचे भकीक गेल्ल्यान, रोजगाराचें स्वरूप, राहणीमान, तंत्रज्ञानाक लागून मेळिल्ल्यो सुखसोयी अशा साबार कारणांक लागून मनशाची जीण बदल्ल्या. टीव्ही, सोशल मिडियाय जापसालदार आसा. मनोरंजनाच्या घसघश्याक लागून जेवणाचो, न्हिदपाचो वेळ फाटीं गेला. पयलीं धा मेरेन घोरेवपी गोंयकार आतां बारा मेरेन जागे आसतात. आदीं व्यायाम करपाची गरज पडनाशिल्ली. घरचें काम, चलप, शेतांत, भाटांत वावुरल्यार भागतालें. आतां घरचे घरा वा जिमांत वचून व्यायाम करचो पडटा. दीस- रात पळयनासतना मेळटा तेन्ना मेळत तें खावप, खाता तातूंत भेसळ वा भलायकेक घातक घटक आसप हे खातीर आयज भलायकेचेर हावळ आयल्या. आतां भलायकेचे बाबतींत सरकारान लोकांक मजत करपाचें थारायलां. ते खातीर तांणी कांय निर्णय घेतल्यात. ते बेगीन चालीक लागचे…. आनी हे खातीर नागरिकांचोय पालव जाय!
शारां कुशीकच्या उपनगरांनी व्हड प्रमाणांत घरनिर्माण वसणुको, इमारती उब्यो जायत आसात. 20 ते 50 फ्लॅटांच्यो ह्यो इमारती. हांगा रावपी कोणूय दुयेंत पडलो आनी 108 गाडी आपयली जाल्यार नेमको खंयचो फ्लॅट तें कळना. एम्बुलन्स येता म्हणसर त्या दुयेंतीचेर मुळावे उपचार जावप गरजेचें. ताका लागून हाचे मुखार व्हडल्या इमारतींनी एडवान्स पॅरामेडीक सुविधा सक्तीची केल्या. मुळावे उपचार करपाक लागतात, त्यो वैजकी वस्तू थंय जाय पडटल्यो. दुयेंतीक मजत करपाक कुशळ मनीस (नर्सीचें काम करपी) थंय आसचो पडटलो. ताणें दुयेंतीक दोतोर वा हॉस्पिटलांत पावोवपाक फुडाकार घेवचो पडटलो. एडवान्स पॅरामेडीक ना जाल्यार ते इमारतीक ऑक्युपेन्सी दाखलो दिवचे नात. दोतोर येता म्हणसर मुळावे उपचार करपाची ही सुविधा कार्यरत आसची पडटली. सरकाराच्या दोळ्यांक उदक लावंक दोन म्हयने ती सुरू केली आनी उपरांत बंद केली, जाल्यार कांय फायदो ना. काळजाचो आताक आयलो जाल्यार कितें करपाक जाय, ताची म्हायतीय ह्या पॅरामेडिकाचो वांटो आसतली. सीपीआर म्हणल्यार हड्डें दाबून काळीज चालू करप, कृत्रीम स्वास दिवप, शॉक दिवप….!! भलायकी खात्यान हाचें प्रशिक्षण 16 वर्सां वयल्या सगल्या तरणाट्यांक, आपमजत गटांक दिवपाचो निर्णय घेतला. खास करून म्हाविद्यालयांत शिकपी तरणाट्यांक हें खबर आसपाक जाय. तांकां प्रशिक्षण दिवपाचें सरकारान थारायलां.
ताचे परस म्हत्वाची गजाल म्हणल्यार बदलिल्ली जिणेशैली. फाटल्या कांय वर्सां सावन जीएमसींत काळजाचें दुयेंस, प्रेसांवाचे (रक्तदाब) दुयेंती वाडल्यात. खुद्द भलायकी मंत्र्यान ही म्हायती दिल्या. तांची पिराय 25 ते 35 वर्सां भितर आसा, ही धपको दिवपी गजाल. कोविडा उपरांतच्या काळांत काळजाच्या दुयेंसांनी वाड जाल्या. देखून पालकांनी भुरग्यांच्या खावपा- पिवपाचेर नदर दवरपाक जाय. अर्थांत भुरगे तांचें आयकतातूच अशें ना. स्वता भुरग्यांनीय विचार करचो. गोंयांत पार्टी कल्चर वाडलां. कसलेंय निमित्त मेळ्ळें काय तरणाटे पार्टी करतात…. आनी तातूंत बियर, सोरो, चिकन, मटण आसतातूच. ताकाच लागून दुयेंतींचें प्रमाण देंवना. मध्यानरात जायसर जागरणां करप, भायर मसाल्याचें, तेलकट खावप, सोरो पियेवप हीं दुयेंसांक आमंत्रण दिवपा सारकी गजाल. तरणाट्यांनी स्वताचेर नियंत्रण दवरलें ना जाल्यार ताचो धपको तांकां स्वताक, राज्याक आनी पर्यायान देशाक बसतलो, हें वेगळें सांगपाक नाका.
उपचारांचे बाबतींत, फक्त सीपीआरूच न्हय, तर घावो जाल्यार कितें करप, बॅण्डेज कशी बांदप, सोरोप चाबल्यार कितें करप, घुंवळ आयल्यार कितें उपाय घेवप हें खबर आसप बरें. भलायकी खात्याक ते नदरेनूय प्रशिक्षणाची तयारी करची पडटली. ताचेच वांगडा गोंयच्या हवामानांत मानवतलो असो आहार खंयचो, ताची म्हायतीय गोंयकारांक मेळप गरजेचें. शीत, नुस्त्याची कडी हें गोंयकारांचें मुखेल अन्न. तरीय हें मार्गदर्शन जाय. कोणें कितें खावचें न्हय हें सांगल्यार चड बरे.