भांगरभूंय | प्रतिनिधी
अादलो तेंप आतां ना. काळ बदलता, तश्यो भोंवतणच्यो गजालीय बदलतात. पयलीं शेतवड पयल्या क्रमांकाचेर आशिल्ली. उपरांत वेवसाय, धंदो आनी सगल्यांत निमाणी नोकरी. चडशे लोक कश्टकरी, उमेदी. मात काळा प्रमाण आतां आळस वाडपाक लागला…. आनी कश्ट आशिल्ली शेती, वेवसाय, धंदे फाटी पडपाक लागल्यात. सगल्यांत मुखार पावल्या ती नोकरी. तातूंतय सरकारी नोकरी!! अर्थांत जे मेहनती आसात, ते पांच वर्सां भितर शेती- बागायती, वेवसाय करून नोकरी करप्यांच्या खूबच फुडें पावतात. पूण, आमकां चडश्या गोंयकारांक तरी तें दिश्टी पडटाच अशें ना…. आनी दिसलेंय जाल्यार तातूंत व्हडलोसो रस, आवड, इत्साय ना. खुद्द मुख्यमंत्र्यान हाचेर पयर उजवाड घालो. फाटल्या वीस वर्सांत खंय गोंयांत उद्देग स्थापन करपाक वा स्वता उद्देजक जावपाक युवा पिळगेन व्हडलीशी आवड दाखोवंक ना, अशी खंत तांणी उक्तायली. हाचो परिणाम कितें तर, हेर राज्यांतल्या नागरिकांनी, उद्देजक घराब्यांतल्या तरणाट्यांनी गोंयांत येवन उद्देग स्थापन केले. ही परिस्थिती बदलपाक आतां सरकारान भारतीय उद्देजकताय उदरगत संस्थेचें केंद्र गोंयांत स्थापन करपाचो निर्णय घेतला. पणजेच्या ईडीसी इमारतींत पयरूच ह्या केंद्राचें उक्तावण जालें. उद्देजक जावपाची इत्सा आशिल्ल्या तरणाट्यांनी ह्या केंद्राचो लाव घेवपाक जाय, हें वेगळें सांगपाक नाका.
उद्देग, वेवसाय, धंदो ह्या मळांचेर नदर मारल्यार फाटल्या 40 वर्सांत बरेंच कितें बदलिल्लें दिसतलें. प्रत्येक भारतीयाक देशांत खंयूय वचून वेवसाय करपाचो अधिकार आसा. मात सगले परप्रांतीय गोंयांतूच आयल्यात काय, अशें दिसपा सारकी परिस्थिती सध्या गोंयांत आसा, अशें म्हणल्यार अतिताय थारची ना. बाजारपेठ आनी कश्टाचे वेवसाय, कोयर एकठांय करप, रस्ते खणप, मानायपण…. सगले कडेन परप्रांतीयूच दिसतात. खास गोंयकारांचे म्हूण आशिल्ले ते खाणावळी, मिठाय, फुलां – भाजी विकप, पाडेली, बस वेवसाय, पायलट, रिक्षा हांगाय तेच दिसतात. नुस्तेमारी, फळ विक्री हातूंत फुडल्या 10-12 वर्सांनी चड करून गोंयकार दिसचे नात. गोंयांत गोंयकारांचो आंकडो मुळात उणो जायत आसा. हेंय गोंयकार उद्देग, वेवसाय मळांचेर ना दिसपा फाटलें कारण आसतलें. पूण ‘पात्रांव’ अशें जांकां पाचारतात, त्या गोंयकारांनी पात्रांव (धनी) जावपाचो यत्न कित्याक करचो न्हय. गोंयकार तरणाटे मुळांत हुशार आसात. तांकां फक्त संद दिवंक जाय.
गोंय हें पर्यटन राज्य. हांगा पर्यटनाचेर आदारीत विवीध उद्देग, वेवसाय सुरू करप गोंयकार तरणाट्यांक सहज शक्य आसा. दर्यादेगांचेर ल्हान- व्हड वेवसाय करपी खूब परप्रांतीय दिसतात. थंय गोंयकार कित्याक नासचे? नुस्तेमारी मळाचेर जोडधंदो करीत जाल्यार खूब फायदो आसा. डब्यांतल्या नुस्त्याक विदेशांत व्हडली बाजारपेठ आसा. आंबो निर्गतींत शेजराचें कोंकण मुखार आसा. मात गोंयचो मानकुराद आंबो हापुसा परस रुचीक आसूनय गोंयान हे बाबतींत नांव जोडूंक ना. भारतांत पणस पिकता. कोंकण ते केरळ मेरेनच्या पट्ट्यांत चड. पूण वट्ट उत्पादनांतलो 75 टक्के पणस मातये भरवण जाता. प्रक्रिया सुविधा नात, निश्काळजीपणा आनी गरिबांचें फळ मानून ताका तुच्छ लेखप हीं ताचे फाटलीं कारणां. पणसा पसून कितें करपाक मेळटा, तें कोंकणी मनशांक सांगपाची गरज ना!! बरेच गोंयकार उद्देजक जावपाक एमबीए बी शिकतात. मात उपरांत ते खंयतरी नोकरीच करतात. ईडीसींतल्या उद्देग संस्थेच्या त्या केंद्रांत तरणाट्यांक सगले तरेचें मार्गदर्शन मेळटलें. घरगुती उद्देग करप्यांनी, उद्देगीक वसणुकांनी उद्देग सुरू करपाक सोदप्यांनी हे खातीर फुडाकार घेवपाक जाय. खास करून उद्देजकांच्या भुरग्यांनी हाका प्राधान्य दिवंक फावो. प्रत्यक्ष आनी अप्रत्यक्ष रोजगार हे तांचे उद्देग दिवपाक शकतले.
केंद्र आनी राज्य सरकार, दोगूय फाटल्या पांच वर्सां सावन गोंयांतले तरणाटे उद्देग मळाचेर येवचे म्हूण विवीध येवजण्यां वरवीं मजत करतात. सौर उर्जा, लाॅजिस्टीक धोरणांक पसून मान्यताय दिल्या. नव्या उद्देजकांक रिणूय मेळटलें, अशी घोशणा मुख्यमंत्र्यांनी केल्या. ताका लागून फुडल्या कांय वर्सांनी गोंयकारांक उद्देगाचें अथांग मळबूच उक्तें जावंये. फक्त तरणाट्यां मदीं जाय तो हावेस. आत्मविस्वासान, प्रामाणीकपणान उडणां मारपाचो. देशाची उदरगत जावपाक जाय जाल्यार पयलीं राज्यां गिरेस्त जावचीं पडटलीं…. आनी ते खातीर उद्देगा सारकें दुसरें मळ ना. पूण हे उद्देग फुलपाक जाय, वाडपाक जाय, तांची कीर्त गोंयां भायर पावपाक जाय.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
