भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भुरग्यांनो,
मनशाक संवसारांतलीं सगळीं सुखां जरी मेळ्ळीं आसलीं तरी इश्टांबगर तांचें जिवीत रितेंच उरता. ताची जीण अळणीच उरता. जिवितांत दरेकल्याक खरो इश्ट मेळप हें ताका मेळिल्लें देवाचें देणें. कारण खरो इश्ट केन्नाच काळीज दुखयना. तो सदांच ताच्या सूख-दुख्खांत भरसून वता. संकश्टा वेळार तुका मजत करपाक धांवून येता. खरो इश्ट मना कडेन नातें जुळयता. तो आपल्या सभावान, वागणुकेन, चलणुकेन तुज्या मनाक खोशी दिता. भावंडांनो, इश्ट-इश्टीण ही सावळी दिवपी रुखा सारकींच आसतात. इश्टागत ही आत्म्या आत्म्याचो संयोग घडोवन हाडपी गुपीत शक्त आसा. ती शक्त जिवितांत माधुर्य निर्माण करता. तेच प्रमाण समाजांत एकसंघ तिगोवन दवरता.
भावंडांनो, इश्ट हे पुस्तकांवरी, ग्रंथावरीं वेंचून काडचे ते थोडेच आसचे, पूण वेंचीक आसचे. तांचे वरवीं तुमचें जिवीत सोंपेपणान उजू मार्ग चलूंक लागता. स्वताक जर बरो इश्ट जाय अशें दिसता आसत जाल्यार हेरां कडेन तुमी बरे तरेन वागूंक जाय. हेरांच्या आंगांत आशिल्ले बरे गूण तुमी तोखेवंक जाय. तांचें कवतूक करूंक जाय. अशें दिसता भावंडांनो, इश्ट म्हणल्यार दोन कुडींनी राबितो करून राविल्लो एकूच आत्मो. बऱ्या उलोवण्यान, वागणुकेन ही इश्टागत राखून दवरूंक जाय. तिगोवन दवरूंक जाय. आपलें अंतस्करण, मन नितळ दवरूंक जाय.
भावंडांनो, इश्ट हीच मनशाची खरी गिरेस्तकाय. ही गिरेस्तकाय सांबाळून दवरप तुमची दर एकल्याची लागणूक आसा. खरें सांगतां भावंडांनो, तुमचे जिणेंत आनंद, उमेद हाडपी इश्टागती सारकी दुसरी खंयचीच वस्त वा गजाल ह्या संवसारांत ना. देखून तुमच्या जिवितांतल्या खऱ्या इश्ट- इश्टिणीक केन्नाच दुखोवं नाकात. भावंडांनो, तुमी इश्टागती संबंदान बऱ्यो वायट जायत्यो काणयो आयकल्या आसत, पुणून आयज हांव तुमकां एक वेगळीच काणी सांगतां.
दोग जाण भुरगे आशिल्ले. शाळेंतल्या एकाच वर्गांत वांगडाच शिकताले. लाला आनी प्रसाद. प्रसाद वर्गांत पयलो नंबर घेतालो. हाल्यार लाला सदांच दुसऱ्या नंबरार उरतालो. पुणून दोगांयनी आपले नंबर केन्नाच कोणाक घेवंक दिले नात. तातूंत लाला आस्पतीन गिरेस्त आशिल्लो, जाल्यार प्रसादाची घरची परिस्थिती दुबळी आशिल्ली. तो पयलो नंबर घेवन शिश्यवृत्ती मेळयत आपलें शिक्षण घेतालो. दोगांय मदीं बरी इश्टागत आशिल्ली.
हांसत खेळत दीस सारतना तांची निमणी परिक्षा लागीं पावली. पूण हे परिक्षेच्या आदल्या कांय दिसांनी प्रसादाची आवय खूब दुयेंत पडली. खर दुयेंस तिचे कुडींत बळावल्ल्यान ती हातरुणाचेरच उरली. घरांत ल्हान भावंडां सोडल्यार प्रसादाक कोणाचोच आदार नाशिल्लो. निरुपायान ताका आवयचे सेवे खातीर शाळेंत वचपाक मेळ्ळें ना. आनी आवयची मन लावन सेवा करून लेगीत ताचे आवयन चड दीस काडले ना. प्रसाद आनी धाकल्यांक सोडून ती देवा घरा गेली. त्याच दुख्खाच्या दिसांनी प्रसादान कशें तरी अभ्यासांत लक्ष घालून परिक्षेक फुडो केलो. शाळेंतल्या सगळ्या भुरग्यांक दिसलें आतां प्रसादाक फावो तशे गून पडचेनात. ताचो पयलो नंबर वतलो. ताका लागून ताची शिश्यवृत्तीय ताका मेळची ना. निमणे परिक्षेंत दुसरो नबर घेवपी लालाक पयलो नंबर मेळटलो. ह्या विचारान प्रसादूय खुबूच चिंतेंत पडिल्लो.
भावंडांनो, परिक्षेचो निकाल जाहीर जालो. परिक्षेंत प्रसादूच बरे गूण मेळोवन पयल्या नंबरार पास जाल्लो. लालाचो दुसरो नंबर आयिल्लो. अजापान वर्ग शिक्षकान लालाचे पेपर पळयले. लालाच्या पेपरांनी प्रस्नाच्यो जापो अर्दकुट्यो बरयल्ल्यो ताका दिसल्यो. वर्ग शिक्षकान लालाक म्हऱ्यांत आपोवन प्रस्नपत्रिकेंत प्रस्नांच्यो जापो अर्दकुट्यो बरयिल्ल्यो ताचें कारण विचारलें. ते वेळार भावंडांनो, लालान शिक्षकाक कितें सांगलें जाणांत? आयकात ताणें सांगलें.
‘‘गुरुजी प्रसादाची आई दुयेंत पडिल्ल्यान प्रसादाक तिची सेवा करची पडली आनी अभ्यासाक वेळ मेळ्ळो ना. हें हांव जाणां आशिल्लों. जर परिक्षेंत पयलो येवंक नाशिल्लो जाल्यार ताका शिश्यवृत्ती मेळची नाशिल्ली. आनी त्या कारणान प्रसादाक फुडल्या वर्गांतलें शिक्षण घेवपाक खूब अडचण येतली आशिल्ली. देखुनूच हांवें जाणा जावन म्हज्यो जापो अर्दवट बरयल्यो. ही गजाल मात गुरुजी प्रसादाक सांगूं नाकात. तो म्हजो जिवा भावाचो इश्ट. ताका दुखी पळोवप म्हाका जमचें ना. देखून गुरुजी म्हजेर उपकार करात. तशेंच म्हजे कडल्यान जाल्ले चुकी खातीर म्हाका माफ करात’’
लालाचीं उतरां आयकून वर्गशिक्षकाचे दोळे दुकांनी भरले. लाला- प्रसादाचे इश्टागतीक ताणें मनांतल्यान सलाम केलो आनी दुसऱ्या दिसा वर्गांत निकाल घोशीत केलो.
भावंडांनो, आपले इश्टागती वरवीं इश्टाचें हीत राखपा खातीर लालान केदें व्हड पावल उखल्लें हें पळयलें न्हय? – उल्हासभाई
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
