इल्लुसो तीळ

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

तिशी उपरांत बायलांनी इल्ले इल्ले तीळ खावप बरे. चलयो, बायलांक मासिक पाळयेंत त्रास जातात, ते तिळांतल्या कॅल्शियमान उणे जातात.

आदल्या तेंपार कुलकुल्याचे थंडेंत आमचे पुर्वज तिळाचो वापर करताले. तो खूब उष्ण आशिल्ल्यान आमचे कुडीक उश्णताय दितालो. इल्लोसो कणभर तीळ पूण तो भोवगुणी मानताले. तीळ हो उष्ण तसोच स्निग्धूय . तो दिसपाक खूब ल्हान पूण ताचे म्हत्व खूब म्हान. तीळ आनी गोड एकठांय खालें जाल्यार आमचे कुडीक फावशी उष्णताय मेळटा. तीळ सदांच खायत जाल्यार आमची कुड तंदुरुस्त उरता. तिळांत कॅल्शियम, लोह, व्हिटामीन, मॅगनीज आनी तंतुमय जीनस आसतात.

तीळ दोन तरांचे आसतात. काळे आनी धवे. काळे तीळ वखदा खातीर वापरतात. धवे तीळ आमच्या आहारांत वापरतात. तीळ उष्ण खरे, पूण स्पर्शाक शीतळ. आमचे कातीक आनी केंसाक सामके बरे. आमची शक्त वाडयतात. तिळांतले कॅल्शियम आनी झिंक हे कुडींतलीं हाडां घट करतात. तिशी उपरांत बायलांनी इल्ले इल्ले तीळ खावप बरे. चलयो, बायलांक मासिक पाळयेंत त्रास जातात, ते तिळांतल्या कॅल्शियमान उणे जातात. काळे तीळ श्राद्धाक बी वापरतात. 

आमच्या गोंयांत खोबरेल तेल तयार करतात. तिळा पसूनय तेल काडटा. सगल्या तेलां मदीं तिळाचें तेल खूबच आरोग्यदायी. तीळ तेल सदांच आंगाक लायल्यार आमची कात मोव. तुकतुकीत जाता. स्नायू बळकट जातात. केंसूय मोव जातात. चकचकतात. चेऱ्याचेर पडिल्ल्यो सुरकुत्यो तिळाच्या तेलान ना जातात. 

तिळाचो आहारांत खूब उपेग जाता. लोक ताची चटणी करतात. खोबरें, मीठ, मिरसांग, लसुण घालून केल्ली ही चटणी रुचीक लागता. थोडे चपातेच्या पिठांत भाजिल्ले थोडे तीळ घालतात. तिळाची सुकी चटणीय करतात. तीळ आनी गोडाचो पाक, भिकणां भाजून कुटून तिळगुळाचे मकरसंक्रातीक लाडू करतात. तिळाचे जिनस खाल्ल्यान सांधेदुखी जायना. तीळ आनी गोड वांगडा खायत जाल्यार पचनशक्त, रक्तधातु वाडटा. तीळ आनी गोड जेवणांत वापरल्यार कुड निरोगी उरता. उष्णतेचे विकार उणे जातात. एसिडीटीचो त्रास जायना. कोटो साफ उरता. गोडेंमुताच्या दुयेंतीचें काॅलेस्ट्रोल वाडना. जेवणांत भाजिल्ले पदार्थ पक्त तिळाच्या तेलांत केले तर चड बरें.

थंडेंत तळव्याक भेगो पडटात. दुखता. तेन्ना रातचें न्हिदतना तिळाचें तेल गरम करून मालिश केल्यार बरें. कान, पांयांकूय तिळाच्या तेलान मालिश करप. धोंपरां, पांय, कंबर खरखरीत जाल्यार तिळाचें तेल हें रामबाण वखद. 

– सिद्धी तिळवे