आस

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

(नांव मिळोवपा खूब वेळ लागला, पूण नांव वगडावपा वेळ लागना अशीं उतरां जाय ते फावट अजयाच्या तोंडांतल्यान आयकूंक मेळटाली…. आतां मुखार….)

अाजय हो सामको प्रामाणीक भुरगो तो एक दीस पुजाक सगळें आपल्या मनांतलें उलोवन दाखयता. पुजाय तशें थंड स्वभावाचें आशिल्ल्या कारणान तीं दोगांय एकमेकाक बरे भशेन समजून घेतात. तीं दोगांय आपल्या मोगाची खबर आपआपल्या घरांत सांगतात. दोगांय बऱ्या घराण्याची तशीच बरी एकमेकांक फावो सारकी आशिल्ल्यान घरचीं सगळीं तांच्या सोयरीगते विशीं रोखडींच तयार जाता. आतां तर अजय आनी पुजा सामकींच बिनदास्त वावरूंक लागतात.
रोखडींच तीं लग्नाच्या बंधनांत अडकवपाचें थारयतात. थातिल्ल्या प्रमाण तीं रोखडींच लग्न जातात. कांय दीस सगळें बरे भशेन चलता. ताच्या घरांत एक सानुल्याचो जल्म जाता. सगळे कडेन खोशेयेचें वातावरण पातळटा. अशे तरेन व्हड उमेदीन पयलीं एक दोन वर्सां वतात.
पुजाचें स्वप्न आशिल्लें की तें बरें शिकतलें बरें कोण तरी जातलें. पूण घरची स्थिती तितली बरी नाशिल्ल्या कारणान तें फुडें शिकपाक वचूं नाशिल्लें. हें पुजान लग्ना पयलींच अजयाच्या कानार घातिल्लें. लग्न जावन अजय ताका उरिल्लें शिक्षण पुराय करपाक मजत करता. अजयाची घरची मनश्याय ताका शिकपाक वचपाक तेंको दितात.अशे तरेन सगळें बरें भशेन चलता. पूण कांय दिसान पुजाच्या स्वभावान बदल घडून येता. तें पयलीं सारकें उरूंक ना हाचो अजयाक अदमास येता.
सुरवातीक चड उलयनाशिल्लें पुजा खूब उलोवंक लागता. ताच्या आवाजान पयलीं सारको मोग अजयाक दिसना.अजय दीस रात चितता तें अशें कित्याक करता.?? खूब खेपे तो ताका समजावन सांगता. अजय पुजाचेर आपल्या जिवापरस चड मोग करता. तो ताका पयलींच्या दिसांची उगडास करून दिता. पूण दर खेपे हाताक अपेस लागता. कांय तेपान पुराय फॅमीली भितर ताचें वागणें कशें बदललां हें कळटा.अजय दर खेपेक परिस्थिती सांबाळून घेता. भितरल्या भितर ताका खूब त्रास जाता. पूण तो ताचें दुख्ख कोणा कडेन उक्तावपाक शकनाशिल्लो. पुजा तर काय सुदारपाच्या वाटेर नासता. पुजा करता तीं पिशेपणां पळोवन अजय सामकोच निर्शेता. पूण तो कांयच करूंक शकना. जाय तें फावट अजयाक आपूण लग्न जावपा चुकीच्या चलयेची निवड केल्याची खंत जाता.
लोकांक उलोवपाक संद मेळची न्हय म्हूण अजय जाता तितलो परिस्थिती सांबाळून घेता. पुजा ह्याच गजालीचो फायदो घेता . तें आपल्याक जाय तशें वावरूंक लागता. कितलेशेंच खेपे तें अजयाच्या मना विरुद्ध वागता. एक फावट तर ताका ताच्या कडल्यान असो धपको बसता की तो सामकोच पिसो जाता. ताचें काळीज तुडटा. दोगां भितर खूब भासाभास जाता. परतून अशें केन्नाच घडचें ना म्हूण सांगतकच अजय जाल्लें सांबाळून घेता. कांय दिसांनी परतून तेंच घडटा. आतां तर अजय सामकोच तुडटा. ताका आपलें जिवीत सोंपोवपाचें अशें दिसता. तशें तो पुजाक उलोवनय दाखयता. पूण पुजाक कांय फरक ना अशें ताका दिसता. जशें पयली ताचें नातें आशिल्लें तशें उरूंक नाशिल्लें. जायते फावट तांचे मदीं झगडींय जातालीं, पूण लोकां कडल्यान लज जावची न्हय म्हणून अजय सगळें दुख्ख गिळून फुडें पावलां मारपाचो सदच यत्न करता. अश्यो चार पांच घडणुको एका फाटल्यान एक घडटात ताका लागून सामकोच शेणिल्ल्या भशेन जाता. अजय सामकोच एकटो पडटा. ताका कितें करचें तें कळना, तो कोणाक काय सांगू शकनाशिल्लो, आनी तो जें कितें घडटा तें मनांत दवरूंकय शकनाशिल्लो. लोकां खातीर तोंडार हांसो दाखोवपाची वेळ ताचेर आयली. ताका तशें करपाची इत्सा नाशिल्ली पूण एकदा तांणी पुजाक एकामेकां कडल्यान पयस जावपाचेय उलोवन दाखयलें. पूण पूजा तें कानामनार घेनाशिल्लें.
अजयाक सदांच अशें दिसताले की पुजा कसल्याच बाबतीत सिरयस नासता. पुजाक कोणाचेंच पडिल्लें नासता अशें तें वागता. अजय दीस रात ताच्याच विचारांत जगता. ताच्या खातीर जे कितें घडटा तें सपना पळयल्या सारकें आशिल्लें. कितलेशेच फावट तो पुजाक समजावन सांगपाचे यत्न करता. पूण म्हणी प्रमाणे ‘उमथ्या कळशार उदक’ पुज्या भितर कसलोच बदल जाय ना. शेवटा अजयाक कळटा की पुजाक आपल्या शिक्षणाचो खूब गर्व आशिल्लो. दिसपाकूय तें बरें आशिल्लें त्या कारणान ताच्या भितर घमंड आयिल्लो. पुजाच्या मोगान पडून जिणेची सामकीच वाट लावन घेतली अशें तो आपल्या इश्टांक उलोवन दाखयता. अजय, पुजा केन्ना ना केन्ना सुदरतलें हाची आस पळयत रावता.

उत्तरार्ध

सत्यवान जांगळी
9923697659