आयज दीपपुजा

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

खरेंच, दिवो म्हणजे सूख – समृद्धीचें प्रतीक. काळखाचेर मात करून सैमीक लख्ख प्रकाश दिवपी दिव्य साधन.

आषाढाच्या निमण्या दिसा म्हणल्यार उमाशेक ‘आषाढी अमास’ अशें म्हणटात. त्या दिसा आमच्या पुर्वजांक पुरणाचो निवेद्य दाखयतात. एक वडी कावळ्याक काकोळ म्हूण दवरतात. पूर्वजांच्या नांवान गरिबांक दान करतात.
हालीं गोयांत दीपपूजा म्हणल्यार घरांतल्या ल्हान व्हड दिव्यांची पूजा करप. देवघरांत लामणदिवो चोवीस वरां अखंड पेटयतात. तुळशी पेडयेर मातयेची पण्टी पेटयतात. कांय घरांनी हुंबऱ्याचेर लामणदिवो लोंबकळयतात. तो अखंड पेट्टा. घरांत भितर सरप्यांक तो येवकार दिता. तिनसांज जाली रे जाली काय घरांतलीं ल्हान भुरगीं हात पांय धुवून तुळशी मुखार ‘शुभंकरोती कल्याणम’ म्हणटात. घरांतल्या जाण्ट्यांक नमस्कार करतात. तांचे आशिर्वाद घेतात.
दीपपुजा म्हणजे घरांतले एकान एक दिवे घासून पुसून नितळ करून तातूंत तेल, कापसाची वाट घालून तिनसांजेच्या वेळार पेटोवप. देवघरांत पण्टी पेटोवप. सगल्या दिव्यांक हळद-कुकूम घालून फुल ओंपप. दिव्यांची कापूर, उजवाती लावन पुजा करप. तरातरांची फुलां घालून ते सजोवप. फुलांच्या परमळाक लागून वातावरण सुगंधीत जाता.
थोडी बायलां आरती म्हणटात, दिव्याची स्तुती गायतात. ‘दिव्या दिव्या दीपत्काळ, कानी कुंडल मोती हार, दिव्याला पाहून नमस्कार, दिवा जळू दे सारी रात..’ सगलीं बायलां उमेदीन मागीर एकमेकांक हळद- कुकूम लायतात. दीपपुजेक निवेद्य म्हूण चणे, फुटाणे, खडीसाखर, खाजूर दाखयतात. सगले ल्हान, व्हड हे दीपपुजेंत वांटेकार जातात. दिव्या मुखार सगले नमतमस्तक जातात. ह्या वेळार पुराय घरांत प्रसन्न वातावरण जाता. पवित्र वारें व्हांवता. सगले दिवे वांगडाच पेटिल्ल्यान देवघरांत आनी हेर कडेन उजवाड पातळटा. ताचो लख्ख प्रकाश दोळे दिवकावन उडयता. जणू दिवाळीच कशें दिसता.
खरेंच, दिवो म्हणजे सुख – समृद्धीचें प्रतीक. काळखाचेर मात करून सैमिक लख्ख प्रकाश दिवपी दिव्य साधन. काळ्या किट्ट काळखांत मनशाक उजवाडाची वाट दाखोवपी दिव्याक कोटी कोटी नमस्कार. सगल्यांक आयचे दीपपुजेचीं मना सावन परबीं.

सिद्धी तिळवे
9158200956