आमी पात्रांव

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गोंयकारांक सुसेगाद, फिदाल्ग, एप्रेंगाद, पात्रांव… अशें म्हणटात. हाचो वेगवेगळो अर्थ आसलो तरी गोंयकारांची कश्ट करपाची, घाम गळोवपाची तयारी ना, तांकां व्हाॅल्तेरांत बसून, हात – पांय चड हालय नासतना जोडपाक जाय, असो कांय लोकांचो समज आसा. अर्थांत तो 100 टक्के सत्य न्हय. तरीय, असले कांय गोंयकार पळोवपाक मेळटात. वाडवडलांची इस्टेट, एका परस चड वेवसाय आशिल्ल्या कांय गोंयकारांनी जमनी, भांगर, वेवसाय, धंद्यांनी गुंतवणूक केल्या. थोड्यांनी दुकानांनी पयसो गुंतयला. आपूण दुसरो वेवसाय करप वा घरा वण्टीक पांय लावन न्हिदप…. आनी चलोवपाक दिल्ल्या दुकानाचें भाडें येता ताचेर सुशेगाद जगप. विधानसभेंत अशाच मुद्द्याचेर पयर भासाभास जाली. बार्रांचो परवानो घेवन कांय गोंयकार परप्रांतीयांक तो बार भाड्यान चलोवंक दितात. ‘कॅग’ अहवालांत अबकारी खात्याची येणावळ बुडिल्ल्याचो उल्लेख आसा. ताचेर ही बार्रां भाड्यान दिवपा वयली चर्चा जाली. खात्याची 2014 सावन आतां मेरेन 7 कोटी 59 लाख रुपयांची येणावळ बुडल्या. बार्राचे धनी हो कर भरिनात काय भाड्यान बार चलोवपी तो बुडयतात? कर फारीक करीनात तांचेर कारवाय जाल्या? सरकाराक कर नेमान फारीक जायना, ताकाच लागून येणावळ उणी जाल्या. फाटीं पेडण्यां जो गैरप्रकार जालो, तीय समस्या आसाच. कारण गैरकारभार करपी आनीकूय जाय ते कर्मचारी (पयशे घोळटात त्या विभागांनी) आसतले. अबकारी आनी हेर खात्यांनी हाचे मुखार ह्या सगल्यांचेर बारीकसाणेन लक्ष दवरचें पडटलें. येणावळ एकठांय करपाक खासा विभाग वावुरता. ही वसुली बेगीन जाल्यार सरकारी तिजोरेक फायदोच जातलो. अंदूं अबकारी येणावळ 33 टक्के वाडल्या. बरी गजाल.
कोणाकूय उद्देग, धंदो, वेवसायाक परवानगी दिवपाची आसल्यार ताका उणोच 25 वर्सांचो राबितो दाखलो आसप कायद्यान बंधनकारक. तरीय राज्यांत बरेच कडेन भायले बार्रां चलयतात. हाका कोण जापसालदार तें वेगळें सांगपाक नाका. बार्रांचे परवाने घेवन गोंयकारूच जर ते दुसऱ्यांक चलोवपाक दिवपाक लागले, तर ‘सगलें भायल्यांनी बळकायलां’ म्हणपाचो आमकां मात्तूय अधिकार ना. फाटीं एका पबाची काणी राष्ट्रीय पांवड्यार गाजिल्ली. ताचोय धनी वेगळो, चलोवपी वेगळो आसा.
भोवतेक वेवसायीक रातीं 11 उपरांतूय बार्रा चालू दवरतात, तांचेर कडक कारवाय करपाची घोशणा सरकारान केल्या. ती चालीक लागची. चड टायट जाल्यार बेबद्याक घरा पावोवपाची जापसालदारकी बार्रकाराची, अशी एक ‘सुंदर’ येवजण जाहीर जाल्ली. टॅक्सीकारांकूय तिचो फायदो जावपाचो. ती निमणे मेरेन सुरूच जाली ना. कारण आमचे बेबदे कितलेय टायट जाले तरी बद्द घरा वतात. गटारांत केन्नाच पडनात खंय. अबकारी खात्याचो एक घोळटो पंगड रातभर उक्ते उरपी बार्राचे तपासणे खातीर दवरचो. मात, ह्या सर्वेक्षण वा तपासणेक भ्रश्टाचार मात्तूय आफडूंक जायना. ही म्हाकठीण आनी लागीं लागीं अशक्य अशी गजाल. तरीय कोण तरी प्रामाणीक आसतलोच, हे आशेन कार्य करीत रावचें.
हें जालें बार्रांचें. बाकीच्या वेवसायिकांचें कितें? सगल्या पालिकांच्यो, पंचायतींच्यो इमारती आसात. थंय बाजार भरता. इमारतींतलीं दुकानां भाड्यान दिल्यांत. भायर ल्हान -ल्हान गाळे आसात. ते कोणे घेतल्यात आनी सध्या ताचो धनी कोण, हाचेंय सर्वेक्षण जावचें. फाटीं लायटीचीं, उदकाचीं बिलां, जाग्याचें भाडें भरुंक ना म्हूण बोवाळ जाल्लो. तेन्ना दुकान एकल्याच्या नांवार आनी तें चलयता भलतोच हें उक्ताडार आयिल्लें. कांय भाडेकारांनी तें दुकान तिसऱ्याकूच चलोवपाक दिल्लें!! खंयच्याय भारतीयाक हांगा येवन कायद्यान वेवसाय करपाक मेळटा. मात भुंयपूताक कुशीक दवरून नोकरी, धंदे, वेवसाय भायल्यान आयिल्ल्या मनशाक दित रावप चुकीचें. थळाव्यांचो ताचेर पयलो हक्क. पूण मतां आनी हेर कांय कारणांक लागून भायल्यांक प्राधान्य मेळटा. सगले बाजार भायल्यांनी बळकायल्यात, अशें बरेच लोक म्हणटात. ते तांकां भाड्यान कोणे दिले? ते सांगतात तें- तें कोण आयकतात? ते रावतात त्या काॅलनी, नगरांक दुसऱ्यान नांवां दवरल्यार तिडक कोणाक येता? मागीर खंयच्या तोंडान भायल्यांक नांवां दवरतात? आमी एक- एक वेवसाय, धंदो सोडीत रावतले. मागीर तो रिकामी जागो, दुसरो भरीत रावतलो. सैमाचो नेमूच तो. निदान आसा तें वेवसाय घट धरून राखुया. आमच्या भुरग्यां- बाळां खातीर!!