भांगरभूंय | प्रतिनिधी
खं यचीय गजाल बरी जावं वायट एका हातान जायना. जायत्या जाणाचो तेंको लागता, म्हणूनच म्हणटात की together we can. आमच्या निजी जावं समाजीक जिणेंत जर बरो बदल घडचो जावं करचो अशें दिसता जाल्यार आमची मानसीकताय बदलप खूप गरजेची .सगलें कितें आमी विचार करून बदलपाक शकतात. पूण तो एक समज जावं जाणविकाय जी परंपरागत मानत आयल्या ती बदलपाक आमी मात्शी कचरतात. मनीस हो तसो सुवार्थीच, आमकां जाय तेन्ना आमी रिती, रिवाज बदलतात, पूण तेच जर कोणूय क्रांतिकारी पावल उखलता जाल्यार आमीच आडमेळीं उबी करपाक फाटीं फुडें पळयनात.
समाजांत चालिरिती ह्यो शिस्तीन जिवीत सारपा खातीर नेमिल्ल्यो तातूंतले तातूंत देवांचो संबध जोडटकच कोणूय तसो रितीक आड करपाक भियेता आनी आयजवेर रितिरिवाज मोन्यांनी पाळत आयल्यात. एकेकदां मनाक पटना तरीय. पूण शिक्षणान मनशा भितर खूब जागरुताय परजळीत जाल्या. दर एके रिती फाटल्यान त्या रितीचो किदें हेत आसा तो समजून घेतल्यार आमी आमच्या रिती भितर काळा प्रमाण बदल करपाक शकता.
आदल्या तेंपार बायलमनशेक शिक्षणाचें जावं हेर कसलोय निर्णय घेवपाचें व्हडलेशें स्वातंत्र्य नासतालें. चूल आनी मूल हाचे भायर तिका चडसो मान नाशिल्लो. बायलमनीस दादल्याच्या आधारा बगर जगपाक शकना अशें धरून समाजान तिका भुरगेपणांत बापूय, जुंवानपणांत घोव आनी जाण्टेपणांत पूत अशे तेंको दिवपाचे खांबे करून दवरिल्ले. खरें पळयल्यार एकेकदां बायलमनीस खूबशा घरांचो कणो जावन आसता. ती कश्ट करून, आपली बुद्धी वापरून घर सांवरता, आनी समाजान तिका आधार म्हूण नेमिल्ल्या घोव जावं पुताक तीच आधार दिता. पूण जायत्या बायंलाक आपल्या अस्तित्वाचें भान नाशिल्ल्यान कोण कोणाचो आधार जावन आसा हे पळोवचे परस रिती चड जड थारतात. रिती रिवाजाचो जूं मानेर व्हावयतना तिकाय तातूंतच धन्यताय की आपलो घोव जावं आपलो पूत आपल्याक तिगयतलो म्हूण.
आयज आमी पळयतात बायल नोकरी वा वेवसाय करून घरदार चलयता, घोवाक एकेकदां तीच सांबाळटा. पूत जालो म्हूण खोशेन माराणाच्यो काशी हुलपावपी गळ्याचो फांस जाता. पूण तरीय व्हडविकाय बदलना, कित्याक तर पावसान भिजयलें आनी घोवान मारलें जाल्यार कोणाक सांगपाचें? बायलमनशेक खूब कडेन वालोर नासता, तिच्या मताक किंमत नासता, पूण तीच बायल जाण्टेपणांत घोवाचो आधार जाता. खूबशा बायलांक अजुनूय दिसता की तांकां सवाष्ण मरण येवचें तांचे नदरेन ते तशें तांकां दिसप घडये सभावीक आसत पूण फाटल्यान उरिल्ल्या घोवाक जर बरे भशेन तिचे बगर जिवीत सारपाक शक्य जायना, कित्याक तर तीच सगलें ताजें करत आयल्या तेन्ना रिती रिवाज म्हत्वाचे काय परिस्थितीचें भान आसप गरजेचें? एखादे बायलमनशेचो घोव हांतरुणार आसतना तिणें आपल्याक अयावपणान मरण येवं म्हूण मागप हे कितलें बरोबर? म्हूण बायलमनशेची तांक योग्य वेळार वळखून तिका मान दिवपाक जाय. ज्या घरांतली बायलमनीस आनंदी आनी समाधानी थंय देवीय बी आर्शिवाद दिता. पूण इतलें सगलें खबर आसून रिती रिवाजाचों पगडो इतलो आसता की बायलांक कमी लेखप जाता आनी बायलूय बी कांयच आवाज उठयनासतना हेंच सारकें म्हूण जगता.
पूण समाज बदलता, कांय लोक नवे विचाराचे धनी जातात. आयज शिक्षण, मान घेवन बायल समाजाचो एक महत्वाचो घटक जावन आसा. खूबशा जाचक चालिरितीन बदल घडोवन हाडपाक जाय. देख दिवची जाल्यार घोव गेल्ल्या बायलांक मान मेळूक जाय. धर्मीक कार्यांत जे तिका सामकेच भायर उडयतात ते बंद जावपाक जाय. घोव मरतकच आवय खूब कश्ट काडून भुरग्यांक वयर काडटा, व्हड करता मागीर त्याच भुरग्याच्या लग्न कार्यांक तिका सामकेच भायर मारतात. कोण तरी भलतोच मनीस तकलेर मिरयां वांट्टा. ज्या भुरग्याचे मंगल जावचें म्हूण ती झटत आसता, त्याच भुरग्याच्या शूभ कार्याक ती अमंगल कशी? ह्या बदलाचेर समाजांत विचार जावंक जाय. आनी बरे भशेन बऱ्या बदलाक हातभार लावपाक जाय. दुसरें म्हळ्यार पुतानूच अग्नी दिवप मागीर धुवोच आशिल्ल्यांनी किदें करप? आवय-बापायचे इस्टेटीचेर सारकोच वांटो घेतना आवय-बापायची जापसालदारकी निभायतना कित्याक फाटीं सरप? लग्न जाल्ले वा आकंवार चलयेन क्रियाकर्म केल्यार किदें जाता? हो बदल घडोवन हाडपी लोकांक आमी तेंको दिवपाक जाय.
हांव जगतना म्हजे कुवती प्रमाण चानयेचो वांटो उखलता. म्हज्या दोनूय चलयांच्या लग्नकार्याक हांवें सधवा वा विधवा पळय नासतना देवकार्या दिसा म्हज्या धुवांक कपलाक लावन तांणी किदें हाडिल्लो तो अहेर दिवपाची विनंती केली. तेन्ना तांच्या तोंडार येवपी हांसो आनी दोळ्यांतलीं दुकां म्हाका खूब व्हडलें बळ दिवन गेलीं. बायल वा दादलो हातूंत कोण श्रेश्ठ आनी कोण कनिश्ठ अशें आसपाक फावना. दोगांय तांच्या जाग्यार व्हडलीं. मागीर हो भेदभाव कित्याक? आनी कोणूय जर हो भेदभाव ना करपाक यत्न करतात तर आमीय बी हातभार लावपाक जाय.
नीता शिवानंद फळदेसाय
9923803108
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.