आमचो नरकासूर…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

दनपरां एकामेकांगेर फोव खावन ते सहज म्हणून मळार वतना, मळाच्या एका कोनशाक तांचो नरकासूर लासून उडयिल्लो दिश्टी पडलो. गांवभर बोवाळ जालो. पूण चोर निमाणे मेरेन सांपडूंक ना.

चवथ लागीं आयली काय चवथीच्यो बऱ्यो वायट गजाली याद जातात. तशेंच दिवाळी अयली काय आकाशदिवो, नरकासूर, विंगड विंगड तरांच्या फोवांची याद जागी जाता आनी मन भुल्लुसपाक लागता.
काल रातभर आमच्या वाड्यार नरकासूर करपाचो, ताका जाता तितलें राकेसाचें रूप दिवपाचो सुवाळो चालू आशिल्लो. ताज्या पोटांत, हातां-पांयांत घालपाक तण एकठांय कर, कोंड्याच्यो बडयो लागीं कर, चवथीक उरिल्ले मराण लागीं कर, हीं सगलीं कामां रातभर आमच्या वाड्यार चालू आशिल्लीं, आनी कळत नकळत म्हज्यो यादी म्हाका आमच्या ल्हानपणांतल्या नरकासूरागेर घेवन गेल्यो.
आतांचे भशेन त्या वेळार नरकासूराच्यो सर्ती नाशिल्ल्यो. पूण ल्हान व्हड नरकासूर दर एक वाड्यार करताले. खबरांपत्रांचे ( newspaper ) शेळे जाल्ले पेपर नरकासूर रंगोवपाक वापरताले.
त्या वर्सा आमच्या वाड्या वेल्या पोरांनी सगल्यांत व्हडलो नरकासूर करपाचें थारायलें. रात जागोवन नरकासूर तयार केलो. एकल्यान धव्या कोराची दाट फोल घेवन रान्नींतलो कोळसो घेवन तो रंगयलो आनी रुपडें तयार जालें. ताज्यो मिशयो आनी खाड काळी कुळकुळीत दिसपाक जाय म्हूण कोळसो उदकांत ओलो केलो आनी नरकासूराचें खाड आनी मिशी आनी ताजें दांत अक्राळ विक्राळ करून उडयले.
आमच्या घराकुशीकच मळ आसा. थंय एक ल्हानशी खोंप बांदली आनी नरकासूराक खोंपीचे भायर उबो केलो. फांतोड जातकूच पत्र्याचे डबे वाजयत आनी ताळ कुटीत आमी ताका उजो घालपाची मोख दवरली.
नरकासूर उबो करतकूच चण्याची उसळी आनी फुटी च्या ढोसपाचो सुवाळो रंगार आयलो, आनी इतल्यांत वाड्या वेलो नरसो एक खबर घेवन आयलो….
‘कुयटाक साकून फेरनांड सकाळींच फ्लायटीन गोंयांत पावला आनी सांज मेरेन तो वाड्यार पावतलो.’ सगले जाण तो किदें सांगता ते कान दिवन आयकताले. ‘यतना तो National Panasonic चो VCR आनी कॅसेट्स घेवन पावता. आज रातचो फेरनांडागेर विडियो पळोवपाचो बेत फिक्स जाला.’ …सगल्यांनी खोशी जावन ताळयो मारल्यो आनी आयज रातभर VCR चेर पिक्चरां पळोवपाचीं सपनां रंगोवंक लागले.
तिळसांज जाली आनी मळा वेली खोंप रिती जाली. फक्त नरकासूर ते खोंपी भायर एकलोच उरिल्लो.
फेरनांडान वाड्या वेल्या तशेंच गांवच्या लोकांक हुनहुनींत येवकार दिलो. VCR सेट केलो आनी पयलीं अमिताभ बच्चनाचो ‘ जंजीर’, ‘Return Of Dragon’, राजेश खन्नाचो ‘आनंद’ पळयतां पळयतां केन्ना फांतोड जाली हें कळ्ळेंच ना. मळार नरकासूर सगल्यांची वाट पळयतालो.
सगल्यांनी फेरनांडाक दिवाळेचीं परबीं दिली आनी हुयेली, किळचांटी मारीत मळार आयले, आनी मळार वचून पळयत जाल्यार नरकासूर खोंपीचे भायर नाशिल्लो.
एकल्या देड शाण्यान सांगलें की तो दंवान भिजत म्हूण खोंपींत वचून बसला आसत. सगले खोंपींत गेले. पूण नरकासूर ना! रातभर ते खोंपींत बशिल्लीं गांवांतलीं गांवठी सुणीं भोंकीत तांच्या आंगार आयलीं आनी ते भुरगे, मळार रातची भुताटकी जाल्या आसतली अशें समजून आपआपल्या घरा परतले. घरा वतना सगल्यांनी मेळून शिमे वेले गांवचे सांतेरीक गाराणें घालें आनी ‘चोर कोण तो दाखय’ अशें मागून पांच केळीं आनी व्हंट, नाल्लाची आंगण मागली.
दनपरां एकामेकांगेर फोव खावन ते सहज म्हणून मळार वतना, मळाच्या एका कोनशाक तांचो नरकासूर लासून उडयिल्लो दिश्टी पडलो. गांवभर बोवाळ जालो. पूण चोर निमाणे मेरेन सांपडूंक ना.
गांवांतले जाण्टे मनीस सांगपाक लागले की नरकासूराचो गांवाचेर कोप जाला. भुरग्या कडल्यान ताजी वर्सुकीं सेवा जाता तशी सेवा जावंक ना. ताका लागून ताणें स्वताक लासून घेतला आसतलो आनी हाचे खर परिणाम गांवाक भोगचे पडटले…. आनी ह्यो सगल्यो आडमेळीं नकात जाल्यार देंवचाराक बुधवारा आनी आयतारा रोंट घालचें पडटलें. !!

एकनाथ सामंत
9226219723