भांगरभूंय | प्रतिनिधी
‘पाळांमुळां’ हें उतर आयकतना आमकां सट्ट करून झाडाच्या पाळांमुळांचो उगडास येता, आनी अशें जावप सैमीक. हांतूत कांयच वायट ना. ‘पाळांमुळां’ हें उतर वेगळ्यावेगळ्या तरांनी घेवं येता. आमचीं मुळां म्हणटना आमच्या आज्या पंज्यांची याद जिवी जाता. आमचो जल्म जाल्ल्या कुटुंबा विशीं आमचें मन चितूंक लागता. अध्यात्मीक ननदरेन आमी पळेतात तेन्ना आमकां रचतल्या सवें आमचीं पाळांमुळां आमी पळेतात. हीं पाळांमुळां आमकां गरजेचीं आनी तीं सासणाक तिगोवन दवरपाचे यत्न आमचे कडल्यान जाय. दुसरे वटेन आमी समाजांत वावर करतना आमकां लागीं जाल्ल्या वा संबंदीत जाल्ल्या मनश्यां कडचें नातेंय मनांत धरूंक जाय. ह्या नात्यान मुळां परीं कितली रीग घेतल्या तेंवूय जाणा जावप गरजेचें. पूण ह्या लेखाचो माथाळो पाळांमुळां हुमटावन काडटना… विचित्र लागता न्हय? हय! एके वेगळेंच नदरेन ह्या मुळां कडेन पळेवपाचो यत्न हो.
आमी सगल्यांनी आंब्याचें झाड पळेलां. त्या आंब्याच्या झाडार बेन्नल आसल्यार तें झाड फावो तितली पिकावळ दिवंक शकना. देखुनूच आमी ती बेन्नल काडून उडयतात. पूण ही बेन्नल मुळा सावन काडली ना जाल्यार परतून आपलो शेक आंब्याच्या झाडार चलयता. आंब्याच्या झाडाक स्वतंत्रपणान वाडूंक आनी पिकावळ दिवंक मना करता.
दुसरी एक देख घेवया. आमचे बागेंत नडणी आपली मान वयर काडटा तेन्ना बागेची सोबाय पिसुडटा. ही नडणी मुळा सावन हुमटावन काडल्यार ती मरता; ना जाल्यार परतून-परतून बऱ्या झाडांची स्वतंत्रताय चोरता.
आमकांय एक स्वतंत्र जीण जियेवपाचो अधिकार आसा. आमच्या दर एकल्याच्या भेसा परमाणें हो अधिकार आमी वेव्हारांत घालतात. दुसरो आमची स्वतंत्रताय चोरता म्हणिल्लें हांवें तर जायते फावटी आयकलां. हें कितलें सत तें मात सांगूंक कठीण. आमचे स्वतंत्रतायेक दुसरो जबाबदार, हें मानून घेवंक म्हाका कठीण लागता. वयर उल्लेख केला ते भशेन, दुसऱ्यां लागीं आमचो संबंद कितलो उक्तो आनी कितलो लिपिल्लो तें जाणून घेवप गरजेचें. आमी मजबूत केल्ले आमचे लिपिल्ले संबंद आमकां पाळांमुळां जावं येतात. असले संबंद आमकां स्वतंत्रपणीं वागूंक आडमेळीं घालतात. एके संस्थेंत आमी वावुरतात जाल्यार, आमची सेवा पळेवन आमचे कडेन लागींचे संबंद जोडूंक खासगी भेटो दितात. खुशालकायेन स्विकारिल्ल्यो भेटो कांय वेळार आमचे स्वतंत्र जिणेक बंधन घालतात. असल्या वेळार हीं पाळांमुळां खोल रोमूंक दिवचे परस हुमटावन काडल्यार कितें वायट?
आनीक एके तरेचीं पाळांमुळां म्हळ्यार, खयंच्या ना खयंच्या कारणाक लागून आमीच जिणेंत निर्माण करून घेतिल्लीं पाळांमुळां. दुस्वास, राग, हुसक्यान जियेवप, मनोभंग असलीं पाळांमुळां पयलीं-पयलीं आमची वाड मजबूत करतात अशें दिसता. असलीं पाळांमुळां परिस्थिती परमाणें वाड घेतात. हुमटावंक मात कश्ट. आमकां, आमचेंच म्हणिल्लें अस्तित्व ना जाल्यार राग-दुस्वास, नसाय हेंच आमचें अस्तित्व म्हूण आमी खुशालकायेन जियेतात. ही खुशालकाय तात्पुरती. असलीं मुळां वाडचे आदींच हुमटायलीं जाल्यार आमी मारिल्लें पावल शाणेपणाचें जातलें.
आमचीं पाळांमुळां हुमटावन एक, नीज मनीसपणाक सोबता तसली, जीण जियेतले जाल्यार, जिणेंतले खुशालकायेचो नीज अर्थ आमी सोदूंक जाय. आमचे संबंद आमचे जिणेंतल्या भेसाक आडखळ जातात जाल्यार ते मनीसपणाचे संबंद न्हय. तात्पुर्ती खुशालकाय जोडूंक फावो न्हय तसल्या संबंदाचीं मुळां रिगूंक आदार घेतलो जाल्यार तातूंत अर्थ ना. मनीस कशे आमकां तें सोबना. जिणेंतले नीज सांगाती कोण, हाचेरूय नियाळ गरजेचो. राग, दुस्वास आनी नसाय आमी तर सांगाती म्हण मानून घेतात तेन्ना नीज जीण जियेवपांत आमी फाटीं पडटात. असले परिस्थितिंत आमी दुसऱ्यांचो आदार घेवंक जाय.
आमचे जिणेंत बेन्नल आनी नडणी असलीं पाळांमुळां आमकां गरजेचीं न्हय. ताचे परस बरे संबंद, बऱ्यो भावना, अध्यात्मीक नदरेन रचणारासवें सांबाळिल्लीं मुळां आमकां बऱ्याक पडपाचीं. ‘झगझगता तितलेंय भांगर न्हय’, हाचेर आमचो नियाळ जालो जाल्यार आमी आमचेच जिणेंत रोमिल्लीं, फावो न्हय तसलीं, पाळांमुळां हुमटावन काडपाचीं.
जॉन एम्. आल्फोंसो, कार्मेलीत
7666519837
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
